Hoi aan vervolg en hue
Geplaatst op 18 januari 2019 om 15:30 uur
Het ontbijt in het hotel was weer zo triestig. Staan we daar speciaal voor op. Je kon maar tot half tien ontbijten. Er was keuze uit een ei en een drankje en je kon dan brood toasten. Er lag spek en worstjes enz op borden die niet eens warm gehouden werden.
We huurde vandaag een scooter en gingen naar marble mountain
Toen we bij de marble mountain aankwamen was er een Aziatisch vrouwtje die ons de weg wist te wijzen naar de parking van de brommers. Dat was natuurlijk voor haar winkel en ze vroeg of we na het bezoek iets bij haar wilde kopen. Goeie truck! Ze wees ons de weg naar de ingang. Je had de keuze om met een liftje naar boven te gaan of het met de trap te doen. Voor de lift moest je dubbele entree betalen. Zoveel was het niet maar we besloten sportief te zijn en met de trap te gaan. En natuurlijk hadden wij direct spijt van ons keuze! Die treden waren vrij hoog waardoor de klim omhoog wel redelijk zwaar was. Op de berg stond er een pagoda een soort van tempeltje. Het was mooi om te zien. Het uitzicht was minder want ze waren er aan het werken dus je zag kranen staan. Er waren meerdere dingen te zien aan de marble mountain. Ook grotten waar je in kon. Dat was echt wel cool om te zien. Bij één van de grotten was er een smal padje om door te lopen. Dan kwam je in een kleine ruimte omringt door rotsen maar bovenaan was een gat zodat je de lucht kon zien. Spectaculair! Ook was er een grot waar een heel heiligdom in was gevestigd. Er stonden beelden van boeddha. En het mooie aan deze plek was dat er een aantal stralen zonlicht te zien waren. Heel mooi was dat.
We klommen wat omhoog om nog naar een uitkijkpunt te gaan, dat zag er nu niet veel beter uit als op de andere plek. Maar bon we hebben het toch maar gezien en gedaan. We gingen even op een bankje rusten, ik nam een ijsje en Nate een cola.
Toen we aankwamen bij onze brommer verwachtte die vrouw natuurlijk dat we iets zouden kopen. Maar die verkocht enkel beelden van boeddha en dergelijke. Dingen die wij niet willen en kunnen meenemen tijdens onze verdere reis. Nate gaf ze dan maar snel wat klein geld als parking geld. Dit hadden we eigenlijk niet moeten doen maarja, die mensen proberen ook maar hun rijst en noedels te verdienen. Haha want boterhammen eten ze hier niet. Jammer genoeg.
Op de terug weg reed Nate in een klein straatje en wou hij dat ik eens met de brommer reed haha. Ik heb nog maar 1 keer met een brommer gereden en dat was heel lang geleden en stelde echt niets voor. Nu heb ik een paar kleine toertjes gedaan. Nate was zo trots op me. Haha
We aten deze avond Indisch en het was zo lekker! Naan brood, tikki masala en chicken 69 haha. Dat was bij babas kitchen en WoW dat was echt een goed restaurantje. Dit hadden we gevonden door TripAdvisor.
De dag nadien wilde we het weer een beetje afwachten omdat we hadden gehoord dat het zou gaan regenen. We wilde een fietstocht doen in de namiddag. En jeej het weer zat mee. We werden opgepikt aan het hotel om kwart voor 1. Wij dachten dat een auto ons wel zou komen halen maar neen hoor we moesten achterop de brommer bij twee mensen. Ze reden wel voorzichtig en we hadden ook een helm op.
Onze fietstocht startte met een boottocht van 45 minuten. We vaarde naar één of ander eilandje. Het zonnetje brandde goed, ik had een mooie rode pet mee gekregen van de organisatie waarmee we de fietstocht deden. Ik had ze dan maar even opgezet op de boot want was bang dat ik een zonneslag zou gaan krijgen.
Tijdens de fietstocht was er een Nederlands koppel mee, maar die waren al wel een pakje ouder als ons.
We fietsten nog geen vijf minuten en zetten dan onze fietsen aan de kant. We mochten gaan zien hoe de locals daar leefden. Ze slapen op matten die ze zelf weven. Die vrouwtjes weven twee matten op één dag en krijgen voor een verkochte mat 30.000 dong. Dit is ongeveer 1 euro en dat moeten ze dan delen door twee omdat ze met twee moeten zijn om die matten te weven. De vrouwtjes waren al vrij oud en moeten dus heel hard werken voor zo weinig geld. Heel zielig, ik hoop dat ze toch wat meer verdienen doordat wij met onze gids daar passeerde. Nate heeft even geholpen bij het weven van de mat. Ik heb er filmpjes van haha. Nadien zette we onze tocht verder, we reden door prachtige natuur. We stopten onderweg nog een aantal keer. We kregen de kans om ergens iets te drinken en daar liepen weer puppy’s rond. Ik moest weer van mijn hart een steen maken omdat er weer zo een schattig beestje bij was.
Nadien leerde we over hoe ze de bamboo boten maken. Blijkbaar worden deze boten gemaakt door oude mannen. En willen de jongeren dit niet meer maken. Dus binnen x aantal jaar zal je enkel nog maar plastic boten zien. Die ronde bamboo boten worden gebruikt om te gaan vissen. We mochten er zelf ook een tochtje mee maken op het water. Ik was bang om te kantelen want die zijn niet heel stabiel op het water. Er liep dan een oud vrouwtje rond die mee met ons vaarde. Ze werd de sexy lady genoemd en zong heel de tijd het liedje van gangnam style. Ze leerde ons hoe we met de peddel moesten varen. Nate ging helemaal alleen in het bootje. Hij deed dat goed. Ik wilde graag dat de sexy lady met me mee ging want was bang dat ik niet terug zou geraken.
Die bamboo boten zouden tien jaar meegaan maar moeten wel om de zes maanden gesmeerd worden
Zodat ze zeker waterdicht zouden blijven.
We hadden geluk met het weer, het heeft niet geregend. We hadden een zeer fijne dag. Die meiden die de tour organiseerde hadden precies een oogje op Nate haha. Eentje wilde zelfs dat hij zijn kleren uit deed voordat hij in het bamboo bootje ging. Haha
Ze lieten ons ook zien hoe hoog het water al had gestaan toen het daar overstroomt was. Dat was echt heel hoog! Ze moesten dan alles naar boven verplaatsen want dat stond misschien hoger als 3 meter! Er stonden allemaal lijnen afgetekend met jaartallen zodat ze konden zien wanneer het water het hoogst stond.
Cool om te zien, maar wil het toch niet meemaken! Btw de meeste mensen kunnen daar niet zwemmen. Maar sinds kort wordt het toch op 7 jarige leeftijd aangeleerd op de school.
Savonds aten we op bij een restaurantje aan het water, met ons twee want de fietstocht was toen al voorbij. Het was zo gezellig in Hoi An savonds, al die lampionnen en op het water vaarde er 100den bootjes die ook lichtjes hadden. Je kon ook kaarsen kopen in een soort van papier of plastic dat je dan op het water kon zetten. Dat is dan weer heel milieu bewust! NOooooot, wij hebben het alvast niet gedaan dus hebben ons steentje bij gedragen.
Bij het restaurant bestelde ik als dessert een tiramisu. En omg ik vond dat hij zo slecht was. Ik zei tegen Nate dat proeft naar kots. En liet hem een beetje proeven. Hij proefde het niet. Ik zei dat kan niet proef nog is. En ik gaf hem een schep van de mascarpone en toen proefde hij het ook. We hebben het terug gegeven en moesten er alle geluk niet voor betalen. We zijn dan in een Irish pub iets gaan drinken. Er was live muziek maar nadat we daar nog geen twintig minuten zaten stopte de muziek al haha. We zijn niet heel lang gebleven.
De volgende ochtend sloegen we het ontbijt bij het hotel weeral over. We hadden om half elf afgesproken met een Nederlander om naar een pretpark te gaan. Dit om de kosten van de grab taxi te delen. Maar we moesten vooraf nog ergens zien te ontbijten. Ontbijt vinden is echt moeilijk. Het zijn altijd spiegeleieren met brood. Maar ik eet hier zoveel eieren dat ik er nu wat op probeer te letten. We namen een toast achtig iets maar daar kreeg je dan weer frieten bij. Dusja om half elf sochtends frieten eten, het kan dus. Joey kwam dan naar het restaurant en we reserveerde een grab.
De chauffeur wilde ons ook weer ophalen. Het park waar we heen gingen heette sunworld ba na Hills. Zo cool, je moest met een liftje over de bergen om bij het pretpark te geraken. Dat zou de langste kabelbaan zijn van de wereld. Het uitzicht was prachtig, of tot zover we konden zien. Want er was heel veel mist. We passeerden de wolken en dat was best vet! Het park kostte 32$ wel vrij duur. En wij wilde enkel die kabelbaan doen en de golden bridge in het park. Dus namen we die uurtjes in het park er maar bij.
De golden bridge is een brug waarbij twee handen de brug vasthouden. Echt heel mooi, helaas was er heel veel mist. Maar we zijn blij dat we ze gezien hebben en de weg er naartoe was zeker de moeite waard.
Het regende, dat was dan maar rondlopen in onze regenjas. Alle geluk was er een vrij groot gedeelte binnen. We deden enkele attracties want zoveel waren er ook weer niet. We deden zo een toren met stoeltjes dat u naar beneden laat vallen. Het leek een kinderattractie. Maat tot we er in zaten, we hadden stiekem toch wat bang haha. Nate en Joey gingen in het spookhuis, en we deden ook een attractie waarbij je in karretjes zat en op lichtjes moest schieten. Natuurlijk was onze Nate gewonnen! Er stonden ook super veel games zoals in een Luna park en dat was allemaal gratis. We amuseerde ons er wel een tijdje.
Toen we buiten kwamen goot het zo hard dat we enkel nog iets wilde drinken en eten en daarna gewoon terug naar het hotel wilde gaan. Die hotdogs in het park waren zo goed! Eindelijk nog is een goei broodje hihi. Ondertussen praten Nate en ik elke dag wel over iets van eten waar we zin in hebben en wat we missen.. en ja ik moet zeggen de frituur wordt vrij hard gemist. Maar ook gewoon een boterham met iets lekkers op zoals kip curry of kaas of brie.
We namen terug dezelfde chauffeur om bij het hotel te geraken, we bestelde savonds Indisch en dat werd geleverd bij het hotel. Onze schoenen waren zo nat dat we gewoon niet meer buiten wilde in dat SCHIJT weer.
Onze laatste dag Hoi An, we sliepen uit want we wisten dat het heel de dag ging regenen. Om 12u moesten we onze kamer uit dus bleven we tot 12u lekker daar zitten haha. Wij zijn zo van die lastige gasten. Onze backpacks lieten we aan de receptie en we stapten met onze regenjas richting het oude centrum. Daar vonden we een koffie barretje waar ze chocoladebroodjes hadden! Njammieeee ik heb er dan ook meteen twee gegeten. Moet wel eerlijk zeggen dat die van ons nog 10 keer beter zijn. Haha
Nate at een panini en die was goed.
We schuilde een tijdje in de koffiebar en wandelde dan richting het volgende restaurant waar we enkel iets dronken. Onze taxi was pas om 17u aan het hotel dus moesten we onze tijd wel wat verdoen. En neen in Hoi An kon je echt niets doen als het regent.
We aten nog vlug iets voor we naar het hotel gingen. Om kwart voor vijf was de chauffeur al bij het hotel. Hij bracht ons naar het station. De trein vertrok om kwart voor zeven. Maar hij was er al rond een uur of zes. We hadden de hele rit (ongeveer drie uur) de cabine waar we zaten voor ons alleen. En oh ja, deze trein was moderner als de andere. Haha dus we waren wel blij. We keken een film en de rit vloog weer voorbij. Bij het station van hue aangekomen stonden er weer gigantisch veel taxi’s. Iedereen roept dan taxi taxi taxi... omdat ze natuurlijk willen dat je met hen meerijd. Want er waren echt niet zoveel toeristen die in hue afstapten. We wilde eigenlijk een grab nemen, maar kregen de kans niet. Die taxi chauffeur zat maar mee te kijken op Nate zijn gsm. En uiteindelijk regelde we een goedkoop ritje met hem. Ik was ondertussen aan het sterven van de honger, en had al gezien dat je met grab Food eten kon bestellen. Maar het restaurant sloot om half elf. En we waren rond kwart voor tien in het hotel. We moesten dus snel beslissen.
We verbleven in het Nice hue hotel. De eigenaar was super vriendelijk. We mochten eten bestellen en het beneden aan een tafeltje opeten. We kregen nog een drankje aangeboden ook. Uiteindelijk deden ze bij grab food lastig waardoor we rechtstreeks bij een restaurant bestelde.
Man wat was ik blij dat dat eten er was. De eigenaar van het hotel schoot het eten even voor omdat de leverancier niet kon terug geven op ons geld.
Ahja btw het goot al heel de avond, daarom dat bestellen weer een makkelijke optie leek. En onze schoenen waren nog steeds goed nat, of al terug haha.
Want we hadden die in het vorige hotel met de haardroger zitten droog blazen. Grappig om te zien ze!
De dag nadien, ja regende het weer heel de tijd. We hadden een hotel zonder ontbijt dus moesten ergens anders iets zien te scoren. Maar waar... te voet door de regen wandelde we naar een bakkerij / koffiehuis. Het eten was niet al te best, Nate zijn pork pie was wel lekker zei hij. Al vond ik het er ranzig uit zien. We wandelde terug naar het hotel en twijfelde of we naar het verlaten waterpark zouden gaan. Door die regen... maar we deden het uiteindelijk toch. En alle geluk! Het was echt de moeite om te zien. En ik vond het best spannend, ik als braaf bezeke dat langs achter in een waterpark moest binnen glippen omdat de man vooraan aan de hoofdingang de entree had geweigerd. Wanneer we dan door dat park liepen reed er een brommertje, we verstopten ons maar zagen dat het toeristen waren. We wandelde tevoorschijn en toen zagen we een Aziatische man. Hij vroeg om het park te verlaten, maar met een bang stemmetje vroegen we of hij geld wilde als we toch eventjes verder mochten. En dat vond hij dus oké. Zo konden we toch het gehele park zien. Het was mega modderig, onze schoenen zijn ontzettend vuil. Overal was het verwilderd van planten, er lagen Palm bladen overal op de grond. Het was verlaten... ik vond het minder eng dan ik gedacht had. We moesten van onze chauffeur binnen de 45 minuten terug aan de auto zijn. Ik denk dat het voor hem ook strafbaar was om ons daar aan het park te gaan afzetten.
Het waterpark was dus het enigste wat we bezochten in hue, maar dat hadden we zo gepland. We wilden daarvoor naar hue gaan.
Het park werd rond 2003 gebouwd, er werd 3 miljoen dollar in geïnvesteerd maar geraakte nooit af. (Het geld zal op geweest zijn). Of het nu effectief even open is geweest weten we niet, er gaan zoveel geruchten over dat je niet meer weet wat de waarheid is.
Zo gaat er een gerucht dat er drie krokodillen zouden leven in het wild, eerst zaten die in het gebouw van de draak maar ze zouden nadien ontsnapt zijn en in de zwembaden verder geleefd hebben. Ik las wel ergens dat die blijkbaar in 2016 daar zijn weggehaald.
Overal in het park was er graffiti op gespoten. We moesten ons echt heel erg haasten om het gehele park te zien binnen de 45 minuten. Maar we waren net op tijd terug.
We waren weer helemaal doorweekt door de regen. Dus namen we maar een douche. Ik had op TripAdvisor een restaurantje gezien waar je precies wel lekker kon eten. Jalapeno heette het, en er was super veel keuze. We zijn daar geweest en ik heb nog eens een steak gegeten met pepersaus en het was vrij goed. Wel wat vet aan de steak maar het viel goed mee. Nate had de gordon blue en omg die was fantastisch. Ik was jaloers.
Wauw, dat was heel wat om te lezen hè ????
Wauw, dat was heel wat om te lezen hè ????
Reacties
|
Veva |
Volg Mijn Reis © 2024. Alle rechten voorbehouden.
Algemene Voorwaarden | Linkpartners | Contact