Laatste dag chiang mai en aankomst ho chi mihn
Geplaatst op 06 januari 2019 om 17:00 uur
De volgende ochtend moesten Nate en ik weer vroeg opstaan. Maar we konden op de laatste avond samen uit toch niet zeggen jow manne wij gaan vroeg slapen! We wilde voor de laatste keer met ons alle de bloemetjes buiten gaan zetten.
Wij hadden normaal om negen uur smorgens een brommer gereserveerd. Die man had gezegd dat als we hem om tien uur niet waren komen halen dat hij hem dan aan iemand anders zou verhuren.
Nate had savonds al een mail gestuurd om te zeggen dat we er niet zo vroeg zouden geraken omdat we savonds uit zouden gaan. Die man had er niet op geantwoord.
Om tien uur liep onze wekker af. Ik was echt een wrak en niet in staat om al op te staan. Dus we verzette onze wekker naar twaalf uur.
We hadden de avond voordien afgesproken met Maxim dat we samen een brommer zouden huren en naar de doi suthep tempel zouden rijden.
Maxim was ook te moe en ging gewoon chillen in een park. Voor dat Nate en ik richting de tempel reden gingen we even afscheid nemen. Want ook hij ging weg, wij trouwens de dag nadien ook hoor.
De doi suthep was weer wat klimmen met de scooter door de bergen. Deze keer huurde we een 125cc dus geraakte we wat makkelijker op de bergen.
Aan de tempel moesten we heel wat trappen omhoog om er te geraken. Ik had mij niet aangekleed volgens de normen van een tempel. Had er niet bij nagedacht. Ik voelde me zo ongepast. Alle geluk kon je boven kleren gebruiken om je blote lichaamsdelen te bedekken.
De tempel was mooi maar zo druk! Er was ook een mooi uitzicht over chiang mai.
De rit op de brommer naar beneden was best fris. We reden richting ons hotel om even te bekomen. Voor 20u moesten we onze scooter weer terug binnen gaan doen. Dit deden we dan maar en gingen nadien ineens iets eten in het centrum. Want onze hostel star poshtel was echt wel vrij ver gelegen.
Wanneer we terug in de kamer waren moesten we onze zak maken. Want de dag nadien vertrokken we naar Vietnam.
Onze vlucht was om twintig voor drie. Om elf uur moesten we uit onze kamer zijn. We wandelde naar de Seven eleven om ontbijt te halen en zouden dan een grab bellen om ons naar de luchthaven te brengen.
We hadden onze rugzakken in de receptie van de hostel laten staan toen we naar de winkel waren. Wanneer we daar weer aankwamen was er niemand meer te zien. Nate voelde even snel of de deur nog wel los was, en voor we het wisten viel de deur in het slot. Daar stonden we dan. Nate probeerde de eigenares van de hostel te bellen. Die nam niet op, alle geluk was er een strijkatelier onder onze hostel. Nate ging langs daar om de deur van de hostel te openen. Zo konden we onze backpacks pakken om naar de luchthaven te vertrekken.
Onze vlucht had ongeveer twintig minuten vertraging. In de luchthaven had Nate zijn gsm en zijn externe batterij opgeladen. Nu was hij toch wel die externe batterij en zijn oplader vergeten in de luchthaven. Wanneer we in het vliegtuig zaten dacht Nate er opeens aan.
Ik had tijdens de vlucht geslapen. Dus die twee uur vliegen waren zo om. De rest duurde wel wat langer.
Om Vietnam binnen te mogen heb je een visum nodig. Vooraf vroegen we hier al een papier voor aan zodat je op de luchthaven je visum kon krijgen.
Maar daar stond echt zoveel volk te wachten. Eerst moesten we dan aanschuiven om papieren af te geven. En nadien riepen ze namen af als je visum in orde was.
Nadat dat in orde was konden we eindelijk onze bagage gaan halen en de luchthaven verlaten. Maar er was nog een probleem. We wilde een grab nemen maar daar kon je niet met dollars bij betalen. Dus moesten we geld wisselen naar Vietnamese dong. Op de luchthaven zetten die kantoren u echt int zak dus lieten we maar weinig geld wisselen.
We zaten dan in een auto en om de luchthaven te verlaten moest je ook geld betalen. Heel weinig en onze brieven waren te groot om dat te betalen. De chauffeur zei ook dat hij niet kon teruggeven op ons geld. Dus hij zette ons terug op dezelfde plaats af. Heel tof! Daar stonden we dan te koekeloeren. We wilde gewoon naar ons appartement.
Via de grab app hadden we snel een nieuwe chauffeur.
Onze eerste indruk over Vietnam of ho chi mihn wtf is dit hier!!! Zo druk, de straten waren echt vuil, overal afval, ons appartement lag slecht gelegen en we vonden de eerste avond nergens eten. Alle geluk bestaat er zo iets als mc Donalds die aan huis levert! Om half elf savonds konden we dan eindelijk iets eten.
Reacties
Er zijn nog geen reacties geplaatst.
Volg Mijn Reis © 2024. Alle rechten voorbehouden.
Algemene Voorwaarden | Linkpartners | Contact