Dia 58
Geplaatst op 28 oktober 2018 om 19:59 uur
Vrijdag, vandaag weer gestart en ik moest even wat ophalen van de kar van mijn collega's en kwam ik binnen bij een man waar ik gister ook was. Hij vroeg al waar ik nou bleef en waarom ik vandaag niet naar hem kwam. Erg leuk om zulke reacties van je patiënten te krijgen.
Vanmorgen moest ik bloed afnemen via een centraal infuus. Mijn collega vroeg in de medicijnkamer of ik dit wilde doen, nog nooit gedaan. Ze legt het vaag uit in het Engels maar gelukkig heb ik wel redelijk snel door hoe iets in elkaar steekt dus met mijn eigen logica erbij op naar de patient. Netjes een celstof matje onder het centrale infuus gedaan en al alle gaasjes klaar gelegd. Vervolgens alle intraveneuze medicatie eerst stop gezet en toen het bloed afgenomen. Ik had maar 2 spuitjes meegenomen omdat ik de eerste afname niet wil gebruiken omdat daar nog medicatie inzit dus de tweede afname meer geschikt is voor het laboratorium. Daarna het infuus weer geflusht en het bloed in de buisjes gedaan voor het laboratorium en even goed de codes en naam en geboortedatum van de patiënt gecheckt. Ready for the labaratoriaaa.
Vandaag weer bij patiënt uit Noorwegen geweest om extra pijnmedicatie te geven omdat hij veel pijn had. Zijn vrouw zij toen ik weg ging: "You are so kind, thankyou". De patient zei daarna: "Yes, you are very kind". Altijd leuk om te horen.
Vandaag ook een Engelse patiënt de infusen verwijderd omdat hij naar huis mocht. Ondertussen begin ik wel wat van het medical report te snappen dus kon ik hem het formulier voor ontslag wat uitleggen. Ook moest ik hem van mijn collega 2 katheterzakken meegeven voor thuis dus ik vroeg of hij wist hoe hij zelf de katheterzak moest verwisselen. Dat wist hij niet dus heb ik het hem zelf laten verwisselen terwijl ik hem instructies gaf.
Ik krijg vaak boze patiënten die naar mij toe komen omdat ik ongeveer de enige ben die hier Engels verstaat en kan praten. Ze zeggen altijd dat ze naar mij komen omdat ik zo goed Engels kan. Ook een leuk compliment want vaak bij elke Engelse patiënt krijg ik te horen: " Wauw, your English is very good." Laatst vroeg zelfs iemand of ik uit Amerika kwam hahaha.
Maar deze patiënten zijn vaak boos over dat ze zo lang moeten wachten en naar huis willen. Ik vind het dan wel naar dat ik hier niet een beetje in "charge" ben omdat ik dat dan zelf had kunnen regelen. Hier geef ik het door maar dan doen ze er toch niks mee.
Vandaag tijdens mijn pauze kwam een Spaanse patiënt naar de bali die daar naar speciaal mij vroeg "Elisa?" dus mijn collega kwam mij ophalen. Dat vind ik ook erg leuk, hij had nog wat vragen voor zijn vrouw waar ik hem verder mee kon helpen. Hij had het ook aan mijn collega's kunnen vragen dus leuk dat hij naar mij vroeg. Wel vroeg ik me af hoe hij mijn naam wist ;) waarschijnlijk had hij dit zelf onthouden vanaf mijn naam kaartje toen ik vanochtend het verband eraf haalde van zijn vrouw haar been.
Een Engelse patiënt die al een tijdje bij ons op de afdeling ligt mocht vandaag ook naar huis, super fijn. Stiekem wel jammer want ik vind het altijd leuk met de Engelse patiënten omdat ik daar echt gesprekken mee kan voeren. Ik had zijn dochter geholpen om de formulieren uit te leggen en proberen te zorgen dat ze optijd weg konden omdat dat hier vaak lang duurt als je wacht zonder wat te zeggen. Ook zeiden ze weer dat ik zo aardig was en en de patiënt zei nog toen hij de afdeling afliep dat hij de zorg van mij erg fijn vond en super blij mee was en bedankte me nog. Dan hou ik echt van wat ik doe en ben ik blij dat ik deze opleiding heb gekozen. Dat geeft je echt een volwaardig gevoel als je patiënten met een blij en tevreden gevoel over de zorg naar huis kan laten gaan. En zorgen dat ze de zorg van jou als verpleegkundige niet snel vergeten. ;)
Adiosssss.
Reacties
|
oma Anneke |
|
Mam |
|
Hetty Krist |
|
Renalda |
Volg Mijn Reis © 2024. Alle rechten voorbehouden.
Algemene Voorwaarden | Linkpartners | Contact