Decimosexto dia
Geplaatst op 16 september 2018 om 18:53 uur
De laatste dag alweer van mijn eerste stageweek, vliegt.
Ik heb vandaag mee gekeken met de verpleegkundige die een pasgeboren baby probeerde bloed te prikken. Met nadruk op proberen. De compressor, een bandje dat ze om je arm doen om bloed af te nemen zat op het bovenarmpje. Dit leek echt heel strak te zitten, te strak. Maarja hier in Spanje zijn ze wel wat "ruiger" met de patiënten in mijn ogen. Ze probeerde eerst in het armpje te prikken. Toen de naald erin zat kon kwam er geen bloed dus zat ze niet in de ader. Terwijl de naald er nog in zat ging ze naar rechts en naar links om een ader te pakken te krijgen. Dit zag er niet echt vriendelijk uit omdat als je met een naald in iemands huid beweegt dit heel zeer doet. De baby moest ook huilen (doen ze altijd ;) ) dus ze probeerden dit te stoppen met een speen. Dit werkte op gegeven moment en toen niet meer dus mijn collega die hield haar hand op het speentje zodat het er niet uit kon gaan, ook niet erg lekker om te zien op z'n manier. Toen de speen niet meer wilde pakten ze het andere handje van de baby en deden die bij de baby in de mond en hielden dit ook vast... Hmmm ik weet niet wat ik hier van vind. :p
In het armpje lukte niet dus toen probeerden ze het in het handje. Dit lukte wel alleen kwam er bijna geen bloed uit. Ze ging met haar vinger over het handje strijken maar ook echt met flink druk dus niet erg subtiel. Ik heb natuurlijk nog nooit gezien hoe bloed afnemen bij baby's gaat. Ook niet in Nederland dus ik heb nu niks om te vergelijken maar ik heb een vreemd voorgevoel dat het in nederland wel ietsje anders eraan toe gaat. Uiteindelijk door het blijven strijken over het handje voor 5 minuten kwamen er steeds kleine druppeltjes uit wat echt net genoeg was. Daarna ging ik de buisjes naar het laboratorium brengen.
S'ochtends kwamen we bij een patiënt wat een breuk had in zijn arm en been wat uitwendig gefixeerd is met pennen. Dit ziet er erg heftig uit maar het valt eigenlijk wel mee dit komt alleen omdat het buiten de hand gefixeerd is omdat er meer ruimte voor is. Het verband van deze patiënt zat erg onder het bloed wat ik totaal niet hygiënisch vind en ik vind dat dit tijdig vervangen moet worden maar hier is daar blijkbaar niet zo'n haast mee. Hele andere visie op de zorg. We kregen later de middag nog een patiënt binnen wat denk ik gehandicapt was. Ik kan dit niet met zekerheid zeggen omdat ik niet de dossiers kan inlezen. Dat kan ik wel, maar ik begrijp het niet. De benen van deze patiënt zaten in een vreemde houding en de handen helemaal opgetrokken. Zijn hoofd achterover en keek ook naar boven. Geen interactie. We moesten hem wassen maar ik heb het idee dat hun denken dat hij niks door heeft terwijl ik vind dat je wel een beetje moet praten tegen de patiënt omdat het nooit fijn is dat je zomaar wat begint te doen. Ze weten wel dat er iemand tegen hun praat. Dit ging ook redelijk ruig vond ik vooral werd er niet veel rekening gehouden met de houding, dus dat de patiënt met draaien dan in een nare positie terecht komt.
Dit waren wel de hoogtepunten van vandaag. S'avonds zouden we uit naar de Spaanse straat maar hebben Chaymae en ik besloten om toch lekker thuis te blijven en hebben we een maskertje opgedaan en lekker op het balkon gechillt.
Reacties
|
Geertje |
|
Oma Anneke |
|
Rolf |
|
Hetty Krist |
Volg Mijn Reis © 2024. Alle rechten voorbehouden.
Algemene Voorwaarden | Linkpartners | Contact