Blog 8: de laatste loodjes

Geplaatst op 17 januari 2019 om 13:38 uur

---

---

Terwijl ik begin met het schrijven van deze blog, vliegen de verhuisdozen om me heen. Zoals ik had gezegd, gaat het SNV kantoor verhuizen naar een andere plek in de stad. Als het goed is gaan ze dit weekend over en zullen we onze (alweer) laatste week doorbrengen op een nieuw kantoor. Maar qua organisatie en timing weet je het hier nooit dus we wachten het maar af ;) 

De laatste tijd zijn we alleen maar bezig geweest met het schrijven van het eindverslag van de stage voor de TU en de business case voor SNV. Anniek en ik zijn van mening dat we later niet een 24/7 kantoorbaan willen, want we beginnen er toch wel aardig gek van te worden. Gelukkig maken we de dagen leuker door elke keer weer gezellig ergens te lunchen. Ik weet niet of ik hier ooit al over had verteld, maar het is hier heel gewoon om buiten het kantoor te lunchen. Vooral de lunchbuffets zijn hier zeer bekend. Ook wij gaan straks weer naar een lunchtent (noem het maar schuur) waar ze een geheel buffet hebben met onder andere; rijst, patat, masake, cassavebladeren, soep, avocado, vlees en noem maar op. En zelfs op de donderdag krijgen we er een brochetta bij, een spies met geitenvlees. Het is de kunst hier om je bord zo vol mogelijk te gooien, want je betaalt per bord. Erg intrigerend om te zien hoe hoog die stapels kunnen worden, maar het meest intrigerende is dat dit alles te verkrijgen is voor maar 1 euro! Vaak lunchen we 2/3 keer per week bij verschillende buffet restaurants en de andere keren bij een iets meer westers restaurant. 

Afgelopen weekend zijn we zaterdag naar Mount Kigali geweest. Het bleek helaas meer een ‘kinderfeestje-speelparadijs’ te zijn boven op een berg, maar desondanks genoten van de omgeving en het uitzicht. Zondags hebben we ‘s morgens weer de kerk bezocht en zijn ook Maartje en Anniek meegegaan (onder het mom van evangeliseren kun je leren). ’s Middags hebben we de typische westerling uitgehangen door naar een spa te gaan. Ein-de-lijk nadat het jaren op mijn verlanglijstje stond, heb ik een échte massage gehad. Veel leuke dingen gedaan dus! 

Terwijl ik maandagavond na een pubquiz-avond terug naar huis liep met Anniek en Marinda, zag ik iemand op straat slapen. En opeens werd ik overspoeld schuldgevoel en realiteit. Ik weet dat Kigali een mooie stad is en het lijkt alsof alles hier aardig ontwikkeld is. Maar dat betekent niet dat er geen armoede is binnen en buiten de stad. Tuurlijk mag ik hier genieten van de leuke dingen en de welvaart, maar ik realiseerde me ook dat ik misschien een beetje blind werd voor de realiteit. We zijn hier gekomen om het land te helpen bij ontwikkeling (wat ik vooral persoonlijk stimuleer door veel kleding te laten maken op de lokale markt haha), maar ik heb bijna het idee alsof je een beetje vergeet waarvoor je het doet. Mijn gedachten zijn misschien een beetje onduidelijk of onlogisch, ik snap het zelf ook niet helemaal, maar probeer het te begrijpen. Ik denk dat het goed is om bewust te blijven van wat ik allemaal heb en van de nood voor hulp die hier nog steeds hoog is. Met ons project hebben we uiteindelijk een kleine bijdrage geleverd aan de ontwikkeling van Rwanda, maar het is bij lange na nog niet genoeg ontwikkeld.         
Vanochtend kwam dit nummer in mijn mailbox via een dagelijkse bijbelmail ding. En eigenlijk beschrijft dit nummer precies mijn gevoel en gedachten. Ik vind dat dit lied heel mooi beschrijft hoe ik in het leven wil staan. (Follow You – Leeland): 

You live among the least of these
The weary and the weak
And it would be a tragedy
For me to turn away 

All my needs You have supplied
When I was dead You gave me life
So how could I not give it away so freely?
And I'll 

Follow You into the homes of the broken
Follow You into the world
Meet the needs for the poor and the needy God
Follow You into the world 

Use my hands use my feet
To make Your kingdom come 
To the corners of the earth
Until Your work is done 

Faith without works is dead
On the cross Your blood was shed
So how could we not give it away so freely? 

Follow You into the homes of the broken
Follow You into the world oh
Meet the needs for the poor and the needy God
Follow You into the world yeah   

Dit weekend ga ik samen met Marinda naar lake Burare waar we in een tentje in de natuur gaan verblijven. Dus nog even de laatste werkdagen volhouden op het kantoor met wegvallende stroom, uitvallende internet en verhuisdozen om ons heen. Daarna genieten van een laatste heerlijk weekendje weg in het mooie Rwanda!

---

---

Reacties

Er zijn nog geen reacties geplaatst.