Blog 7: Back on track
Geplaatst
op 10 januari 2019 om 15:09 uur
Hoi allemaal,
Aangezien het nu al weer een tijd geleden is dat mijn
laatste blog de lucht in is gevlogen (en ik zelf ook), lijkt het me toch wel
leuk om weer even het bloggen op te pakken. En als we het nu toch over vliegen
hebben, kan ik zeggen dat ik daar nu ook wel veel ervaring in begin te krijgen
en m’n angst toch wel afneemt, weer zo’n heerlijk puntje van angsten overwinnen.
Leuk feitje tussendoor: tijdens mijn terugreis naar Nederland hebben mijn
voeten maar liefst binnen 24uur in vier verschillende landen de grond geraakt. Maar
uiteindelijk belandde ik gelukkig in het altijd fijne, vertrouwde en koude Nederland.
Ik heb echt enorm genoten van de kerstvakantie thuis. Echt
gek hoe snel alles weer zo gewoon is en dat je zo snel weer in je oude leven belandt.
Maar dat maakte het ook heel fijn, omdat ik juist heel erg verlangde naar de
veiligheid van het bekende en de lieve vrienden en familie om me heen. En van die
lieve vrienden en familie om me heen heb ik zeker veel gebruik gemaakt! Als ik
er zo over terug denk, realiseer ik me dat ik nog nooit zo vaak heb gezegd hoe blij
ik ben om thuis te zijn en hoe waardevol ik de mensen om mij heen vind. Dit inzicht
vind ik wel belangrijk en mooi en hoop dat ik ook na mijn tijd in Rwanda vaker
deze dankbaarheid mag zien en uiten. Zoals ik tegen velen heb gezegd: je kan de
meest gave, coole, leuke dingen doen en op de mooiste plekken zijn, maar uiteindelijk
is het belangrijkste dat je waardevolle vrienden en familie om je heen hebt
staan.
Eenmaal thuis merkte ik dat er gelijk een soort rust over me
heen kwam. De drukte en invloeden van de afgelopen tijd trokken stukje bij
beetje uit mijn lichaam. De blije en gezellige Elaine begon weer wat meer leven
te krijgen en ik begon oprecht te genieten. Ik heb lekker de tijd genomen om
uit te rusten, leuke dingen te doen, voor het eerst gelift en voor het eerst de
stad Parijs mogen bezoeken. Ohja, en natuurlijk heeeeel veel genoten van het
lekkere eten thuis (frikandel speciaal <3).
Uiteindelijk vond ik het toch moeilijker dan verwacht om
weer terug te gaan naar Rwanda. Aan de ene kant had ik natuurlijk super veel
zin in weer het heerlijke zonnige weer, de zomerse temperaturen (wil je niet
jaloers maken, maar tis hier echt lekker weer), om het project af te sluiten en
ook hier van de mensen en het land genieten. Aan de andere kant had ik nu
natuurlijk de sfeer en het gevoel geproefd van het fijne en goede leven thuis. Plus
dat ik stiekem ook nog best wel bang (hoevaak heb ik dit woord wel niet
gebruikt in mijn blogs..?) was om weer terug te vallen in de negatievere mentale
situatie. Maar ik had hoop en ben met goede moed weer naar Rwanda gevlogen.
En nu zit ik hier alweer een aantal dagen. En ja, ik geniet
hier nu van het heerlijke zomerse weer, de gezelligheid en de omgeving. Weer
helemaal inkomen in het harde stage leven was nog wel even een uitdaging, maar
gelukkig hadden we daar allemaal last van. Helaas zijn we nu voornamelijk bezig
met het ultimate kantoorleven te ervaren, omdat we nu vooral al ons werk moeten
uitschrijven in een eindverslag en business case. Ondertussen is mijn concentratielevel
wel echt zo laag als de rente van mijn spaarrekening, vandaar ook dat ik een
blog ging schrijven. Maar dat mag de pret natuurlijk niet bederven en probeer
ik er nog een mooie laatste paar weken van te maken!
Gelukkig is het alweer bijna weekend en kunnen we weer leuke
dingen ondernemen, maar wat dat wordt, blijft nog even een verrassing. Klinkt
heel spannend, maar eigenlijk weten we gewoon nog niet wat we gaan doen haha. Dus een verrassing voor de volgende blog! Fijne week nog allemaal :)
Reacties
Er zijn nog geen reacties geplaatst.