Blog 4: "life is a rollercoaster"
Geplaatst op 02 december 2018 om 12:19 uur
Beste lieve lezer,
Zondagmorgen, de perfecte tijd om even een momentje te nemen om na te denken over de gebeurtenissen van afgelopen week en het schrijven van een blog. Het voelt alsof ik alweer te laat begin met deze blog aangezien ik me nu al niet meer kan herinneren wat er allemaal is gebeurd.
Qua stage is er ook eigenlijk niet veel bijzonders gebeurd. We zijn donderdag naar Muhanga gegaan om daar een traineeship te volgen voor pineapple cooperatives. De traineeship was niet heel boeiend, maar de omgeving en wandeling die we die dag maakte naar het veld was wel enorm geweldig. Elke keer opnieuw verwonder ik me enorm over de pracht van dit land en wanneer ik denk dat het niet mooier kan, is er altijd wel weer een plek of iets wat toch weer haar eigen unieke schoonheid heeft. Ik geniet enorm van die momenten. Noodgedwongen moesten we die avond in het hotel overnachten, maar dit was uiteindelijk best wel nice. Lekker chique overnachten en eten, daar wordt niemand verdrietig van denk ik. Hierdoor kwamen we vrijdag eind van de ochtend weer terug in Kigali en gunden we onszelf een dag rust.
Anniek, Marinda en ik bleven dit weekend in Kigali terwijl de anderen op pad gingen naar Musanze. We zijn gisteren met z'n drieën 's morgens naar de NLe ambassadeur geweest waar het sinterklaasfeest werd gevierd voor alle Nederlanders in Kigali. Natuurlijk waren er alleen maar gezinnen met kinderen aanwezig dus was het voor ons eigenlijk niet heel bijzonder. Het was wel leuk en grappig om te zien hoe verschrikkelijk Nederlands we waren en om ons weer even in 'Nederlandse sferen' te begeven. 's Middags zijn we naar een winkelcentrum gegaan en daar hebben we geluncht en een beetje sinterklaas inkopen gedaan. Ook waren er heel veel kleding winkels met allemaal galajurken dus daar wilden we natuurlijk kijken. Hoewel ik aankomend jaar het waarschijnlijk niet aankan om naar het gala te gaan van de vereniging (persoonlijke struggles), wilde ik toch wel mee doen met galajurken kopen. En je raadt het al, uiteindelijk ben ik degene die een galajurk heeft gekocht haha. Ik lach mezelf wel een beetje uit, maar de jurk was zo mooi en misschien heb ik wel een jurk nodig die me toch naar het gala sleept uiteindelijk. Maar dat zijn zorgen voor later. Voor nu heb ik in ieder geval een geweldig mooie jurk in de kast hangen!
Eigenlijk was dit al de praktische meemaak informatie. Niet veel, maar wel relaxed. Ergens omdat ik voel dat ik het moet doen en ergens omdat het me niet meer uitmaakt hoe kwetsbaar ik me openstel, wil ik ook weer ingaan op de emotionele meemaak informatie.
Op dit moment voel ik me eigenlijk heel dubbel. Ik probeer enorm te genieten van alles hier en ook mezelf te herpakken en ontdekken. Telkens wanneer dit lukt (of ik denk dat het beter gaat), gebeurt er weer iets wat me naar beneden trekt en me weer keihard een klap in m'n gezicht geeft. Het is enorm lastig om zulke dingen op afstand en zonder familie en vriendinnen te overkomen en verwerken. (Hoewel ik hier ook fijne mensen heb die er voor me zijn!) Ik ben enorm dankbaar voor de mensen die me ondanks de afstand daarin willen helpen en bemoedigen, maar vind het ook wel moeilijk zo alleen. Hoewel ik ergens ook denk dat het goed is dat ik nu echt volledig mezelf moet sterken en op eigen pootjes m'n problemen en pijn moet aanpakken. Want juist door deze moeilijkheden denk ik na over wie ik ben, wie ik wil zijn, en wat mijn geloof voor mij betekent en hoe het mij kan helpen. Ik leer dingen ontdekken en te accepteren en bovenal er zelf sterker uit te komen. Er gaan vaak genoeg momenten komen tijdens je leven dat mensen je laten zitten, dat je vertrouwen geschaad wordt of dat je op jezelf bent aangewezen en dat je het niet meer zitten. Maar juist door je zwakste en moeilijkste momenten kom je erachter wie je bent, in mijn geval ook wie God is voor mij, en hoe jij jezelf herpakt. Geluk vind je niet bij anderen, geluk moet je vinden bij jezelf en hoe jij in het leven staat. En dan niet op de egoïstische manier natuurlijk, maar uiteindelijk ben je op jezelf aangerekend en bepaal je zelf wie of wat jouw geluk en gevoel beïnvloedt. Denk ik.. Door de zwakke pijnlijke momenten die ik hier en nu soms ervaar, leer ik alle andere goede momenten meer te waarderen en leer ik ook hoe ik mezelf weer op de rails krijg. Maar dit doe ik niet alleen want ik denk dat ik zonder mijn geloof nog steeds geen uitweg zag. De uitdagingen die ik nu krijg, brengen me dichter bij het geloof en mezelf. Dus als ik terug kom, ben ik echt een power woman en herkent niemand me meer terug ;) nee grapje, maar ik hoop wel dat ik steeds sterker word en dat ik zo mijn leven met open armen mag aanpakken. Maar op dit moment ben ik al trots hoe ik (samen met God) mezelf ontwikkel en ontdek! En er zullen genoeg momenten komen die me weer naar beneden halen, maar dat heeft iedereen en het maakt je uiteindelijk sterker.
Ik begin haast als een christelijke geluk goeroe te klinken ofzo haha. Maar omdat het zondag is, sta ik mezelf toe om toch wat meer hierover te delen. Wat jij, die dit nu leest, ermee doet kun je zelf beslissen! Want dit is alleen maar mijn kijk op mijn leven en dat is voor iedereen natuurlijk anders. En daarnaast kan ik, ondanks m'n veel te grote openheid, niet teveel uitwijken in detail. Dus dat maakt het verhaal misschien soms onduidelijk en onbegrijpelijk. En stel je wil alles volledig horen of begrijpen, sta ik altijd open voor gesprek :) Want ik merk hoeveel het me helpt om met anderen in gesprek te gaan en m'n steun bij hen te vinden. En zo ook wil ik zelf voor anderen klaar staan.
Ik ben benieuwd naar de volgende leermomenten die op mijn pad komen! Fijne zondag en een goede week alvast gewenst voor jou :)
Reacties
|
Rafaela |
|
Rafaela |
|
Elaine |
Volg Mijn Reis © 2020. Alle rechten voorbehouden.
Algemene Voorwaarden | Linkpartners | Contact