Blog 3: 'geen titel inspiratie voor deze'

Geplaatst op 27 november 2018 om 12:56 uur

---

---

Hoewel blog nummer 2 nog maar vers van de pers is, schrijf ik alweer numero 3. Of het te veel wordt zien we vanzelf, maar om mezelf niet te veel te beperken in één blog per week en zo ook mijn blogs niet te lang te maken, leek het me goed om wat vaker te schrijven. Of je het allemaal leest, is aan jezelf. 

We zijn nu middenin week 4 en ik moet zeggen, de tijd vliegt en het plezier groeit. Gisteren kwamen we tot de realisatie dat we nog (!!!) zeven stage weken hebben, omdat we nog twee weken kerstvakantie er tussen hebben zitten (hierover straks meer) voor de snelle rekenaars dus in totaal nog negen weken Rwanda. Dus ook de tijd dringt voor ons project om iets neer te zetten wat impact en van belang is hier voor SNV maar vooral voor Rwanda. Zo hebben we besloten om te kijken hoe we wat specifieker en concreter aan de slag konden gaan. Om het kort te vertellen gaan we eigenlijk twee dingen in combinatie doen:

1. We gaan door met het project en hebben als doel een business case voor gedroogde ananas op papier te zetten voor de coöperaties in het westen, het focus district van het HortInvest project. 

2. We gaan kijken of een eventuele collaboratie met de coöperatie in het oosten, die al ananassen drogen, mogelijk is en of wij hun kunnen helpen verbeteren of vergroten. 

Een combinatie van deze twee plannen zal ons kunnen helpen meer inzicht te krijgen in het project en helpen om een goede business case te schrijven voor ons ‘eigen’ project. Zodat we uiteindelijk op de lange termijn een goede business hebben die SNV kan implementeren. Dus daar zijn we deze week druk mee bezig. We gaan as donderdag op een fieldtrip naar het westen waar een traineeship voor de ananas coöperaties gaande is. Hier kunnen we meekijken en gesprekken voeren met deze coöperaties voor samenwerking. Kan misschien beetje lastig klinken allemaal, maar voor mij klinkt het nu wel logisch haha. 

Afgelopen weekend zijn we gewoon in Kigali gebleven. Zaterdagochtend zijn Marinda en ik naar Kimironko market gelopen. Op deze markt kun je alles verkrijgen, maar het allerleukste (vind ik) is dat je daar allemaal kraampjes hebt met allerlei stoffen (die stiekem ook uit onder andere China komen). Het idee is dat je daar een stofje koopt en dan maakt die verkoopster, als je wil, ook een leuk kledingstuk voor je. Zo heb ik in de eerste week al een mooie pantalon laten maken met bijpassende haarelastiek. Afgelopen zaterdag heb ik een mooie stof in aubergine kleur gekocht om zo leuke haarelastiekjes te laten maken voor de meiden van Aequitas en een bijpassend rokje pour moi. En in het kader van ‘angsten overwinnen’, heb ik eind van de dag gewoon helemaal in m’n uppie (sorry mama) de wandeling gewaagd naar de markt om mijn bestelling weer op te halen. En ja, ik was wel even trots. Maar ik realiseer me ook steeds meer hoe veilig en goed georganiseerd het hier is. 

Zo hebben we zondag met z’n zessen een auto gehuurd (voor vijf personen) en zijn we knusjes op pad gegaan naar een mooi meertje verderop. Het was wederom een hele mooie plek en we hebben daar heerlijk genoten van de zon, omgeving en elkaar. We hebben gebeachvolleybalt (help hoe schrijf ik dat) met locals en lekker gegeten na 2.5u wachten op ons eten <3. All-in all, dus een mooi en relaxed weekend. 

Gisteren zijn we weer de week begonnen op het kantoor en hebben we ‘s avonds nog mee gedaan aan een pub quiz bij een restaurantje in de buurt. Enorm leuk en gezellig om zo ook wat mensen te leren kennen en er komen super veel internationalen naar die quiz. 

Nu ik trots denk dat mijn verhaal kort en klaar is, bedenk ik me dat ik nog wat meer over de kerstvakantie zou vertellen, dus bij deze. Kerstvakantie plannen is voor mij in één woord ‘stress’. We zijn met zes mensen en hebben allemaal verschillende plannen en ideeën hoe we onze kerstvakantie indelen. Maartje en Marinda krijgen familie over de vloer en Elisabeth vertrekt twee weken naar Zimbabwe. Maar zelfs met drie overgebleven meningen is het lastig om wat te plannen. Uiteindelijk heeft ook Jelle zijn plannen gemaakt en zijn daar Anniek en Elaine over. We wilden eerst naar een festival in Kenia gaan, maar ik heb daar helaas toch vanaf gezien vanwege veiligheidsrisico’s (noem me watje, maar dat ben ik ook). Voor mij kwam ook de optie nog om gewoon lekker twee weken weer thuis in NL te vertoeven, maar ergens voel ik me dan een opgever omdat ik geen drie maanden volhou en eigenlijk is het ook weer de saaie makkelijke weg kiezen. Dus ik blijf eigenlijk gewoon alleen over met mijn besluiteloosheid. Maar op dit moment weet ik het gewoon eigenlijk echt niet. Ik haat keuzes maken en ik kán geen keuzes maken. Dus op dit moment zit ik nog in het proces van kiezen wat ik moet doen met mijn kerstvakantie en wat wijsheid is. Als je dit nou leest en denkt ‘ik heb geld teveel en wil komen chillen in Rwanda’, laat het me dan weten, want je bent meer dan welkom en is mijn keuze ook klaar ;). 

Zo dat was weer even een struggle uit het leven van en met Elaine. Ik blijf mezelf toch weer steeds tegenkomen.. 

Fijne week allemaal!

---

---

Reacties

Elaine Geplaatst op 27 november 2018 om 13:58 uur Dankje voor je lieve reactie en hulp Noukie!! En ja de site heeft moeite met smileys dus je krijgt leuke vraagtekens ervoor terug ;)

Anouk Geplaatst op 27 november 2018 om 13:51 uur Oeps, de vraagtekens waren smiley’s maar daar was deze site het even niet mee eens haha

Anouk Geplaatst op 27 november 2018 om 13:50 uur Lieve Ellie, ik heb het natuurlijk al een tijdje over de lastige keuzes gehad met jou. Je bent sowieso geen opgever, wat je ook kiest. En ik ben heel trots op je dat je toch voor je eigen veiligheid hebt gekozen ?? Ik hoop dat je zelf ook gaat inzien dat je wél keuzes kan maken, want alleen die gedachte zit jezelf in de weg. Jij komt er sowieso wel, wat je ook kiest. En een doorzetter ben je zeker ???????? heeel veel kusjes voor jou ????