De eerste dagen: Karibu!

Geplaatst op 16 maart 2018 om 19:39 uur

---

---

Na afscheidsfeestjes met vrienden en familie was het dan zover! Mijn vertrek naar Tanzania. Ik vloog vanuit Frankfurt naar Kilimanjaro International Airport. Na een prettige vlucht kwam ik aan in een totaal ander klimaat dan dat ik gewend was in Nederland. Ik kwam midden in de nacht aan, maar toch was het er nog hartstikke warm. Op het vliegveld maakte ik meteen kennis met de vriendelijkheid van de Tanzanianen en kon ik zonder problemen met mijn visum het land binnen. Oja! Ik maakte niet alleen gelijk kennis met de Tanzanianen, maar ook met enkele bijzondere diersoorten in Tanzania die we in Nederland niet kennen...   

Buiten stonden Vivian en contactpersoon Allan al op me te wachten. Vivian studeert ook aan de HZ University of Applied Sciences, waar we elkaar al ontmoet hebben. Fijn om gelijk iemand te zien die vertrouwd is. Na de welkomstwoorden “Karibu”, dat welkom betekent en “Hakuna Matata”, dat geen zorgen betekent, vertrokken we naar het vrijwilligershuis. Het was donker en dus heb ik nog niet veel kunnen zien van het landschap van Tanzania.     

Toen ik wakker werd, keek ik mijn ogen uit! Wat is het hier ontzettend mooi. We hebben een grote tuin die wordt onderhouden door onze watchman Joshua. In de tuin staan avocadobomen, limoenbomen, mangobomen, bananenbomen, sinaasappelbomen... Aan vitamientjes komen we dus niet te kort! Joshua en de huishoudelijk medewerkster Manka, die heerlijke maaltijden voor ons maakt, zijn de hele dag aanwezig. Je bent dus nooit alleen en je kunt altijd een praatje maken. Verder heb ik momenteel twee Nederlandse huisgenootjes en een plaatsvervangende Juul, genaamd Uga. Lekker kroelen met de honden kennen ze hier niet, dus Uga weet niet wat hij meemaakt en geniet lekker van alle aandacht.   

De afgelopen dagen heb ik al kunnen acclimatiseren, zowel wennen aan de omgeving als aan de temperatuur. Het is momenteel 27 graden. Het zweet loopt langs mijn rug, maar voor de inwoners van Tanzania is het regenseizoen aangebroken en dus “cold”. Vandaag één plensbui gehad, maar verder de hele dag een stralend zonnetje! Je hoort mij niet klagen.   

Tevens samen met de andere vrijwilligsters (in het vrijwilligershuis) op avontuur geweest. Door middel van de picipici (scooter) en daladala (busje volgepropt met te veel Tanzanianen) onze regio verkend en Arusha Town bezocht. Wat een ontzettend mooi gebied is dit! Nog mooier dan ik dacht. Watervalletjes, beekjes, bananenbomen... Prachtig! De bevolking zwaait echter naar je alsof je de koningin bent. Op het begin is dit een beetje wennen, maar al snel hadden we korte gesprekjes met de behulpzame en vriendelijke bevolking. Onze eerste vrienden zijn al gemaakt!   

Ik ben al met Allan naar het Meru District Hospital gegaan voor een rondleiding door het ziekenhuis, zodat ik een beeld kan vormen over de plek waar ik aanstaande maandag met de stage start. Het was op het begin een shock, aldaar je heel wat jaren terug in de tijd gaat, ze nog nooit van privacy hebben gehoord en alles anders gaat dan in Nederland. Alles is hier namelijk “Hakuna matata”, wat betekent “Geen zorgen, take it easy”. Ze doen dus liever te weinig dan te veel en alles komt wel goed. Dit terwijl het in Nederland altijd gehaast/gestresst gaat en hier zal ik dus als bezige bij erg aan moeten wennen!  

Maar ik geniet met volle teugen van de rust, van de temperatuur, van de natuur en van het gezelschap in het huis. Ik zie het hier wel zitten de komende maanden!      

Enkele foto's kun je nu alvast bekijken op: https://www.instagram.com/deniseintanzania/?hl=nl 
Er zullen snel foto's op deze blog verschijnen... 

Hakuna Matata! 
Liefs Denise

---

---

Reacties

Er zijn nog geen reacties geplaatst.