Bloemen, bruggen en een waterval
Geplaatst
op 05 januari 2020 om 02:22 uur
Vandaag ging onze trip vanuit Puyuhuapi naar Coyhaique. Het eerste stuk van de rit was grillig, ruig en rotsachtig, met als lastigste stuk de Quelat-pass. Een stuk weg wat er op de kaart al uitzag als een in elkaar gedraaide dunne darm.....
Vlak na de eerste hairpin hebben we onze auto aan de kant gezet om een korte tocht te maken naar de Padre Garcia watervallen. Deze eenzame pater was langgeledistan op zoek naar de mytische gouden stad, en wist zeker dat hij deze bij de Quelat-pass kon vinden. Op zich snap ik die oude man wel, want áls die gouden stad ergens zou kunnen zijn, zou ik ook daar zijn gaan zoeken. Helaas bleek niets minder waar, máár hij ontdekte wel een prachtige verborgen waterval, wat weer mooie plaatjes opleverde!
Na het overleven van de Quelat-pass (RAVje hield zich kranig!), rijden langs eeuwige sneeuw en gletsjers, werd het landschap langzaam maar zeker weidser en weidser. Onze rit ging langs prachtige bloemenvelden vol met gele, paarse en roze bloemen!
Een klein geel standje langs Route 7 beloofde heerlijke lemon-pie, en die belofte werd meer dan waargemaakt!!
Aangekomen in Coyhaique bleek dat we in een superleuke lodge zaten!
Eten moesten we volgens onze reisboekjes bij Mamma Gaucha’s of bij diens kleine “zusje” La Tropera. Het werd die laatste: een heerlijk plekje met een eigen brouwerij! De weg er naartoe leidde over een gammele brug, waar zeker niet voor niets stond aangegeven dat er maximaal 1 auto tegelijk op mocht rijden....
Kortom: Genieten met een grote G!
Reacties
Karin
Geplaatst op 05 januari 2020 om 08:32 uur
Heerlijk om te lezen, Wil!!!
|