Vang Vieng
Geplaatst
op 07 februari 2016 om 05:29 uur
Door het pure genieten hier en doordat we beide wat ziekjes waren heb ik even niks van ons laten horen. Momenteel zijn we ook al heel stuk verder in Laos dan deze blog, maar Vang Vieng was wel echt een van mijn favoriete plekken in Laos tot zo ver.
Op de wegen vol met kuilen en bulten, door de bergen, het prachtige landschap, door regen en zonneschijn zijn we aangekomen in Vang Vieng. Samen met Wally een jongen die we ontmoet hadden in de bus zijn we eerst gaan lunchen. Twee vrienden van hem Thom (uit Nederland) en James (uit Canada) kwamen erbij, meteen al een gezellige groep bij elkaar. In het Easy Go hostel hebben we samen met Wally een kamer gedeeld. Ons uitzicht vanaf het balkon over de bergen was echt onbeschrijfelijk mooi. Later die dag zijn we met een toektoek naar een cave gegaan waar we ook even lekker konden zwemmen. Ik moet eerlijk zeggen, ben trots op Kir. Ze overwint haar hoogtevrees keer op keer, want het was echt vreselijk hoog. Die avond is Kirsten met de groep die steeds groter werd uit geweest. Ik ben die avond eventjes in het hostel gebleven doordat ik me niet zo lekker voelde. Gelukkig heeft Kir een super leuke avond gehad en veel leuke nieuwe mensen ontmoet.
De volgende dag zijn we met de jongens, twee Duitse meiden Veronica en Laura, een Canadese jongen Martin en Ierse jongen Owen gaan tuben. In onze tube dobberde we naar de eerste bar waar de mensen aan het modder volleyballen waren. Natuurlijk hebben we meegedaan en volledig onder de modder hebben we genoten van ons koude biertje. Het weer is eindelijk echt fantastisch de zon schijnt en tuben was de perfecte tijdverdrijf. Tot het eindpunt was het nog ongeveer een uur peddelen en dobberen, wat een heerlijke dag. Die avond zijn we met z'n alle uitgegaan echt een super leuke avond gehad. Sinds een tijd weer even lekker kunnen dansen.
De dag erna zijn we met een aantal gaan cavetuben. Eerlijk gezegd was dat niet mijn ding.. Ik werd behoorlijk claustrofobisch, maar gelukkig was Kir er nu voor mij hetzelfde als ik er voor haar ben op de hoogtes die we soms trotseren. Na heerlijk wat gegeten te hebben (eindelijk eventjes westers eten mmm) zijn we met de groep weer uit gegaan. Wat aardig vreemd was is dat ik die ochtend erna om half 6 wakker werd. Ben er toen maar uitgegaan in de hoop de zonsopgang te kunnen zien. Ik ontdekte dat de mensen hier zelf eerder al opstaan, want er was een lange markt met allemaal eten langs de wegen. Na mijn ontbijt bij de rivier te hebben opgegeten ben ik bij het hostel gaan zitten. Genietend van het uitzicht heb ik hier met papa geskypt eventjes lekker over van alles gepraat en eindelijk hem kunnen laten zien hoe onbeschrijfelijk mooi het uitzicht was. Een Nederlandse jongen Kevin kwam bij me zitten en bracht me daarna mee naar een plek waar hij de zonsopgang had bekeken. Na wat lopen kwamen we aan bij een hotel waar we de lift namen naar de bovenste verdieping. Via een lange houten ladder kwamen we terecht bij een luikje. Door dat luikje gekropen stonden we ineens op het dak. Wauw, een 365 graden view over Vang Vieng, de rivier en de bergen. Het is bijna jammer dat we binnenkort weer door reizen.
Doordat het al eventjes geleden is dat we in Vang Vieng waren weet ik niet alles meer om uitgebreid met jullie te delen sorry hiervoor. Ik weet alleen dat het echt een fantastische plek was, de sfeer was vergelijkbaar met Pai, dat zegt genoeg denk ik. Alleen de natuur hier in Laos is echt zoveel mooier. Niet verwacht dat ik dit zou zeggen maar ik denk dat ik zelfs de mensen hier leuker vind. Ze zijn oprecht en zo vriendelijk. Ja Laos is tot zo ver een fantastisch avontuur, ben zo blij en dankbaar voor deze reis.
Samen met Martin de Canadese jongen zijn we in de bus gestapt naar Vientiane om zo onze reis te vervolgen richting de 4000 eilanden. Klinkt magisch, vind je niet? Ben benieuwd wat het ons gaat brengen.
Reacties
|
Wilma Storimans
Geplaatst op 08 februari 2016 om 15:22 uur
Wat schrijf je leuk Charlotte, net of ik er zelf bij was toen je dat dak op klom. Hopelijk snel beter en intussen blijven genieten, maar dat gaat je goed af merk ik wel. veel liefs.
|
|
Pierre
Geplaatst op 08 februari 2016 om 00:01 uur
Hoi charlotte,
Mooi verhaal weer thanks.
Hoe gaat het, zo als mama ook vroeg, met je nietbekken ontstekking?
Zo ver ik kan na gaan kreeg je die na je avonturen die je hierboven vertelde. Ik hoop dat alles weer goed gaat en wellicht treffen we elkaar snel weer op skype. Het uitzicht wat je me op skype liet zien was adem benemend.
Zoals Peter schrijft het gaat zeker snel alweer 1/3 voorbij. Geniet van alles.
Dikke knuffel voor jullie beide. Xxx
|
|
Carina
Geplaatst op 07 februari 2016 om 20:25 uur
Ik hoop dat je veel foto's maakt. Ik kan me niet veel voorstellen bij Laos, dus je maakt me reuze nieuwsgierig. Mooi dat je ondanks je nierbekkenontsteking gewoon zo kunt blijven genieten. Blijkbaar hebben ze je een goede antibiotica gegeven. Kijk uit naar je volgende verhaal! Dikke knuffel.
|
|
Peter
Geplaatst op 07 februari 2016 om 16:47 uur
Al weer een maand weg. Wat gaat de tijd snel. En wat zou ik graag ruilen met jullie. Groetjes, Peter
|
|
jorieke
Geplaatst op 07 februari 2016 om 13:38 uur
Hallo Charlotte,
Wat een magische momenten beleven jullie tijdens zo'n mooie reis, en ja, Laos is prachtig! En relaxed, en goed dat jullie er zo van genieten. Mooi ook dat jullie elkaar zo kunnen helpen bij het overwinnen van je angsten/valkuilen.!!
Blijf dit doen en blijf genieten en is het ergens mooi, neem de tijd toch maar om alles eruit te halen. Wie weet kom je er nooit meer!!
Jorieke
|
