Tweet deze blogpost

Pokhara heeft me te pakken. Ik ben in contact gekomen met wat mooie mensen waardoor ik in Umbrella café een opdracht heb gekregen voor een muurschildering. Overdag ben ik aan het werk/schilderen. In de avonden geniet ik volop van het nachtleven. Moet zeggen dat ondanks dat je zou denken dat dit het perfecte leven is ik niet op mijn plek zit. Probeer mezelf telkens opnieuw te herpakken, maar weet nog steeds niet zo goed hoe ik het moet aanpakken rondom Vietnam dat niet meer doorgaat en een aantal andere tegenslagen. Geldzorgen op reis is iets wat je liever thuis laat. Maar goed laten we weer proberen te genieten. Zo probeer ik mezelf er weer toe te zetten elke ochtend te mediteren om mijn hoofd weer rustig te maken en met een glimlach de dag te beginnen.

Ik open mijn ogen na de ochtend meditatie in mijn kamer en er komen ineens heel veel vragen omhoog in mijn hoofd. Maak ik wel de juiste keuzes? Ben ik wel op het goede pad aan het wandelen? Kan ik mezelf wel weer telkens blijven herpakken? Zal vast te maken hebben met alle boeken ik op het moment ook aan het lezen ben. Ik glimlach naar mezelf en neem me voor deze dag gewoon alles weer even opnieuw te bekijken en wat knopen door te hakken.

Ik besluit na het afronden van de schildering in Umbrella café de volgende ochtend op de mardi himal trekking te gaan in het annapurna gebied. Hopelijk kan ik hier rust vinden omringt door de natuur en bergen. De fysieke inspanning van rond de zes uur per dag lopen zal me goed doen neem ik mezelf voor.