Feest!
Geplaatst op 27 september 2019 om 08:31 uur
Goedemorgen allemaal,
Na een geweldige laatste avond, wordt de blog dit keer pas 's ochtends geschreven.
Gisterenochtend waren we om 6 uur al vertrokken. Een bijzondere ervaring, om al varende wakker te worden.
Lekker deinen op de golven met klotsend water tegen het raampje. Dat is fijn wakker worden.
De beautysalon was weer geopend! De mannen werden geschoren, de dames lieten hun nagels en haren doen.
Toen aan een bewoner werd gevraagd: wat vindt u nou het allermooist aan deze hele week? werd geantwoord: alle aandacht.
En er was weer een jarige, wat een feest hier aan boord. Woensdag was mevr. Klein-Bonte jarig en werd 91 jaar. Gisteren vierde Aaltje Hooikammer een heel bijzondere 18e verjaardag hier aan boord (of was het nou toch 81?).
Er werd dus alweer gezongen.
's middags weer een heerlijke lunch. We zijn inmiddels helemaal goed op elkaar ingespeeld en alles loopt gesmeerd. We vinden eigenlijk dat we nog een week door moeten, want het is zonde om dit gezamenlijke werkritme straks weer kwijt te zijn.
Het regende de hele ochtend flink en de weersvoorspellingen leken niet zo goed. Gaan we dan alsnog door de regen naar buiten of blijven we warm binnen zitten? Rond half 3 lagen we aan de kade van Wijk bij Duurstede. We bleken heel veel geluk te hebben: het was de hele middag droog op een paar kleine druppels na! Vanuit het oosten des lands kregen we berichten dat het de hele dag had geregend, wat fijn dat het ons deze dag zo meezat. Ook Wijk bij Duurstede was weer erg mooi en iedereen ging gezellig in groepjes op pad. In Terschelling werd Wim Nijman van de Raad van Toezicht gespot. Werden we misschien gecontroleerd? Gedragen ze zich wel zo ver van huis, die mensen van Het Zand? In Enkhuizen en Wijk bij Duurstede is niemand gespot van de Raad van Toezicht, dus misschien was het toch gewoon toeval.
Toen was het alweer tijd voor de laatste keer samen dineren. De tijd vliegt zo ontzettend snel hier aan boord. Tussen 17.00 en 17.30 is het steeds even erg druk. De medewerkers delen de medicatie, iedereen komt terug aan boord vol verhalen, nog even allemaal naar het toilet voor het eten en de tafels worden mooi opgedekt. Iedereen loopt door elkaar en rond 17.30 uur zit iedereen rustig klaar voor het eten. Wat goed helpt om iedereen stil te krijgen, is de scheepsbel luiden die bij de bar hangt. Na een moment stilte wordt er weer allerlei lekkers gepresenteerd door Roefie, Jantje en Mariel. Na het eten een staande ovatie voor deze drie toppers.
En dan staat de bonte avond op het programma! De tafels worden verschoven en er wordt een podium gemaakt. Iemand met prachtige knalroze haren presenteert de avond (er gaan geruchten dat het Janneke was). Ze begint met de 'petje op, petje af quiz'. Het groepje van Joke van Schelt heeft gewonnen. Daarna kwamen de medewerkers en vrijwilligers van Het Wooldhuis achterstevoren het podium op gerold. Het opkomen en afgaan duurde langer dan het liedje zelf. Prachtig! Greta van het platteland kwam langs met een ABC'tje over de bootreis in 'ni-alect' (dat is net niet echt goed dialect). Dhr. Schottert en dhr. Crediet zongen over zichzelf: Vrienden voor het leven, kameraden tot de laatste dag. Grietje Prins en Aaltje Hooikammer brachten het Staphorster volkslied ten gehore, er werd her en der uit volle borst meegezongen. Een uitgebreid verhaal over de 'skotteldoek' werd door Jantje Wobben voorgedragen. Daarna stond Lenny Kuhr op het programma, maar die bleek verhinderd. Hennie was zo vriendelijk om even in te vallen en daarbij gelijk alle medewerkers de dansvloer op te sommeren. Mevrouw Kappert kwam vervolgens naar voren in een prachtige schotse rok en met een blonde pruik op. Ze had twee voordrachten voor ons waar iedereen hard om moest lachen. Jennie Kisteman gaf een ode aan de rollator, een veelgebruikt object tijdens deze reis. Vervolgens een hilarisch verhaal door Grietje Timmerman over een ander nuttig voorwerp aan boord: de postoel. De dames vanuit De Hulstkampen hadden een medley voorbereid en gingen allemaal in een rijtje op de grond zitten tijdens 'En we hebben een wooooooonbooooooot...'. Toen kwam er nog een grote verrassing: Aaltje Hooikammer kwam zelfs voor een tweede keer het podium op om ons nog te verrassen met een prachtig liedje. Marie-Jose van Wijngaarden vertelde spontaan nog een mooi verhaal over haar schoonmoeder.
We sloten de avond af met nog een paar rondjes polonaise. Geheel in bootsfeer dansten we op 'Daar in dat kleine cafe' en 'Meisje, ik ben een zeeman'. Als allerlaatst: 'We gingen op vakantie van het geld van ome Jan' (ja ja, was het maar zo..). Iedereen was moe, dus er was een massale leegloop van de salon richting bed. Maar wat was het leuk en gezellig. Nadat iedereen in bed lag, genoten de medewerkers en vrijwilligers nog even na van een hapje en een drankje. Bont was de avond en kort was de nacht!
Nu zijn velen van ons alweer even wakker. We zijn vertrokken richting Arnhem en we zitten nu nog rustig aan het ontbijt. Zometeen gaat de grote schoonmaak beginnen. Het zal vast raar zijn om afscheid van elkaar te gaan nemen en vanaf vanmiddag gewoon weer in het alledaagse leven verder te gaan.
Er wordt vast nog lang over nagepraat! Vanavond nog een laatste blog.
Reacties
|
Schrijver van de blog |
|
Ida |
|
Teun Ubels |
|
Frits van der Zee |
|
Jannie van Lenthe |
|
Anja |
Volg Mijn Reis © 2024. Alle rechten voorbehouden.
Algemene Voorwaarden | Linkpartners | Contact