Derde fietsdag: een tocht van St-Quentin naar Soissons en weer terug...

Geplaatst op 04 juni 2018 om 21:25 uur

---

---

Im Westen nichts neues. De titel van een klassieke roman van Erich Remargue. Deze titel betekende zoiets als het is rustig aan het Westfront. En zo voelde de derde fietsdag een beetje als het gaat om Eerste Wereldoorlog beelden en monumenten. Gertjan en ik fietsen bijtijds uit Saint-Quentin weg over een gerenoveerde brug over Canal Saint-Quentin met gelijk een mooi momument voor alle Franse slachtoffers van de mondiale conflicten. Maar daarna was er een groot deel van de dag niet zo veel te zien op het terrein van de Eerste Wereldoorlog. We fietsen door een gebied waar de Duitsers in maart 1918 hun slotoffensief (Operatie St-Michiel) lanceerden in een laatste poging het tij van de oorlog in hun voordeel te keren. Nu valt er in het landschap niets meer van die gevechten te zien. We fietsen door prachtige natuur die een stuk afwisselender is dan de eerste twee fietsdagen. Glooiende hellingen met eindeloze velden worden afgewisseld door mooie bospartijen en verlaten dorpjes met standaard een gemeentehuis (Marie) en een herdenkingsteken van de Eerste Wereldoorlog. Het weer werkt ook enorm mee. Tot de lunch is de route ook niet heel zwaar. We lunchen lekker in La Fere, een plaatsje waar tot ongeveer 20 jaar geleden een grote kazerne gevestigd was. Nu resteert nog een kazernegebouw en een enorm momument van een Poilu, een Franse soldaat. We worden vriendelijk op het terras bediend. Het stadje is met het vertrek van de kazerne wel zijn hart een beetje kwijt. Na de lunch wordt de route een stuk pittiger. De een na de andere coll volgt. Het is echt werken geblazen en de route is ook langer dan verwacht. Bikkelen dus! Natuur blijft prachtig, en we maken onderweg een stop bij Chateau Coucy. Een ruïne van een kasteel dat door de Duitsers in 1917 is opgeblazen. Desondanks zeer de moeite waard, ondanks dat het een flinke klim is om er te komen. En daarna gaat de tocht onverbiddelijk verder. Na nog drie cols en een uur fietsen, komen we moe maar voldaan aan in Soissons met bijna 80 kilometer in de benen. Bij aankomst realiseer ik me dat ik mijn Go Pro camera heb laten liggen in het hotel in Saint-Quentin. Dus we nemen we een (kostbare) taxi om die op te halen. Daarna snel een hapje eten in de schaduw van de imposante kathedraal vaan Soissons, nog een korte wandeling en dan is deze dag voorbij. Wederom een klein feestje!

---

Reacties

Wijnand Geplaatst op 05 juni 2018 om 13:57 uur Prachtig Arnoud! goed voor de voorpret!

Maria Geplaatst op 05 juni 2018 om 10:52 uur Iedere dag lees ik met enorm veel plezier je verslag en ik kijk nu weer uit naar het volgende. Gelukkig de camera weer terug want je foto's zullen ook wel indrukwekkend zijn. Geniet van je mooie fietstocht, lieve groet, Maria.

Sybrand Geplaatst op 05 juni 2018 om 08:43 uur Boeiend om te lezen. En ook omdat ik net het boek "Van het westelijk front geen nieuws" heb gelezen. Super indrukwekkend. En dan krijg je na het boek een mooi beeld verslag van Arnoud te lezen. Leuk! Veel (fiets) plezier. Groet, Sybrand

Jan Jaap Geplaatst op 05 juni 2018 om 08:32 uur Te gek dat je ons zo op de hoogte houdt Arnoud!

Lasslo Geplaatst op 04 juni 2018 om 22:01 uur Leuk verhaal Arnoud. Morgen videobeelden?

Nicole Geplaatst op 04 juni 2018 om 21:58 uur Onee!! Arnoud! Eerst verdwijn ik in een prachtig verhaal over glooiende hellingen en een bijna romantische geschiedenis en dan je go-pro vergeten.......?!! Nou ja, dat gebeurt je maar een keer (hopelijk), Haha!