Begin van week vier!
Geplaatst op 26 november 2018 om 15:20 uur
Hallo allemaal!
We zijn er weer en wat een leuke reacties op de andere blog! Week vier is zojuist begonnen
Wat begon als een vaag plan waarbij het niet helemaal duidelijk was wat we konden verwachten, hoe het eruit zag en met wie ik nou eigenlijk aan de telefoon gehangen had was het uiteindelijk toch soort van geboekt! Na een lange busrit, een taxi rit, een wandeling langs een Afrikaans dorp en een boottocht waren we eindelijk aangekomen op Island d'Cyuza! En wat was het mooi!! In de verte zagen we een klein groen eilandje liggen, waar wij (als enige!!) gingen kamperen. Eenmaal de tenten gezien mét enorm mooi uitzicht op een vulkaan, lekker weer, veel kayakken, een kampvuur met sterrenhemel en goede gesprekken was het toch zeker wel te schalen onder een en al genieten!
Maandags stonden we weer fris en fruitig om half 9 op de stoep bij het SNV kantoor (moet ook gebeuren haha). De logistiek gaat steeds beter, we weten welke bussen we kunnen pakken, we weten dat we lang moeten wachten voordat die eindelijk komt en we weten dat we op de terugweg moeten staan tussen een volgepropte bus Afrikanen. Het went allemaal toch best wel snel! Ook het water halen om de hoek, de kakkerlakken die regelmatig rondlopen thuis, het internet halen op elke hoek van de straat en de geitbruchettas zitten al goed in het systeem verwerkt.
Naast het snelle wennen gebeuren er ook nog wat nieuwe dingen! We hebben onze eerste fieldtrip gemaakt met z'n vijfen. Een taxi en accommodatie waren geregeld door SNV en onze trip naar het oosten van Rwanda kon beginnen. We kwamen aan in een soort hotel waar iedereen zowaar zijn/haar eigen huisje had! De volgende ochtend zijn we vertrokken met onze driver naar Tuzamurane Cooperative. (Sidenote: als je hier om 8 uur sochtends afspreekt zijn ze er om half 9 nog niet, lijkt mij wel maar dan nog wat erger). Tuzamurane is een ananascorporatie die alle boeren samenbrengt die ananassen verbouwen. Zij leiden in principe het 'bedrijfje'. Ze geven de boeren geld voor het aanleveren van de ananassen en helpen de boeren hier enorm bij. Zo spraken wij in de ochtend met een vrouw die toen zij nog geen lid was van de corporatie 0,005 euro!!! kreeg voor een ananas, terwijl dat nu 0,13 euro is. Dat klinkt natuurlijk nog steeds als een klein bedrag, maar voor haar een hele verbetering waardoor ze haar gezin kan onderhouden. Naast deze verhalen konden we bij de lokale boeren ook al onze vragen kwijt over hoe ananassen nou eigenlijk groeien en geproduceerd worden. Na deze bezoekjes zijn we als laatste bij het fabriekje langs gegaan waar ze ananas drogen. Elke stap van het proces werd uitgebreid toegelicht. In mijn hoofd had ik het idee dat het allemaal geautomatiseerd zou zijn, maar zo zat het zeker niet in elkaar. Wassen en drogen met de hand, de ananassen schillen met de hand, snijden met de hand, op de platen leggen en hup de dehydrator in! Zo makkelijk kan het natuurlijk ook gewoon zijn! Al met al was het een hele leerzame en interessante trip en kunnen we zeker mee verder! (Sidenote: We hebben natuurlijk wat gedroogde ananas gekocht en deze was errrug lekker!)
Afgelopen week zijn we langs een karaoke bar geweest, waar we de longen uit ons lijf gezongen hebben (wat een hele ervaring was met Rwandese mensen). Dit weekend hebben we een dag lekker niks gedaan en zondags een auto gehuurd en naar lake Muhazi gereden! Dit bleek een vakantieoord voor Rwandesen te zijn en hier hebben we vooral spelletjes gespeeld en gebeachvolleybalt! Vanavond gaan we onze skills laten zien bij de pubquiz en morgenochtend zullen we weer fris en fruitig om half 9 op de stoep staan!
Reacties
|
Heleen |
|
Karin |
Volg Mijn Reis © 2020. Alle rechten voorbehouden.
Algemene Voorwaarden | Linkpartners | Contact