Tweet deze blogpost

Dinsdag 26 juni …24 graden

We startte onze dag met een ontbijt in de zon.  In de caravan was het nog koud. 

  Het koelt ‘s nacht hard af en als we uit uit bed komen is het ongeveer 13 graden in de caravan. Henk had gisteren tegen me gezegd dat ik moest bedenken wat ik zou willen en dat was best moeilijk. We zijn nu in Picardie en ik had me nog nooit verdiept in deze streek. Nu we hier zijn ondekken we hoe mooi en uit gestrekt het hier is. Heel landelijk en prachtige stille weggetjes tussen de koren, graan, en groenten velden, afgewisseld met bomen en struiken. Op veel plaatsen tussen de koren en graan velden  zie ik kleine en grotere waterplassen. Er zijn in Picardie veel mooie oude dorpjes en middeleeuwse stadjes. We weten nu al dat we een week hier veel te kort vinden en dat we hier nog wel eens terug willen. De afstand naar huis, ongeveer 450 km, is ook prima. 

Na wat gezoek op de landkaart heb ik besloten dat we langs de kust naar de de kleine kustplaatsjes  gingen.  Het eerste adres wat we ‘truus’gaven was Ault. Ault is een stadje gebouwd op de krijtrotsen en met  een prachtig gezicht op Cote de Picardie. In  Ault is er geen zandstrand  maar een grindstrand, bij laag water zie je wel een strook zandstrand. In het centrum konden we parkeren op de parkeerplaats achter de kerk. L’église St-Pierre is een prachtige  en hele grote gotische kerk uit de 14e en 15e eeuw.  Jammer genoeg was deze kerk niet open. We konden alleen de buitenkant bewonderen. Vlak naast de kerk staat een gedenkteken, van een bekende Franse beeldhouwer, met een staande soldaat ter herinnering aan de doden die gevallen zijn in de eerste wereldoorlog. 

Op de boulevard van Ault werden we verrast door het prachtige uitzicht op de zee en de hoge kliffen die recht omhoog torende. De zee was prachtig blauw en glinsterde in de zon. De witte rotsen die uit zee omhoog kwamen weerspiegelde in zee. Het was vloed en het water spoelde tegen de kliffen aan. Toen op de terugweg naar de camping daar weer stopte zagen we dat bij eb daar op het strand kan lopen tussen de keien en de zeewier. 

Weer verder langs een stille weg met fantastische uitzichten op de baai van Somme. De baai van de Somme is één van de prachtigste natuurgebieden in Frankrijk. De baai van de Somme is één van de prachtigste natuurgebieden in Frankrijk. Korenvelden, mais, groeten en aardappels velden wisselde elkaar af met kleine waterplassen en beekjes. De aardappels stonden in volle bloei en alles lag te schitteren in de zon, die als een gouden bol in een diepblauwe lucht aan de hemel stond. 

Onze tweede stop punt was het dorpje Cayeux. Een oud badplaatje met een strand dat bestaat uit keien. Mooi waren de vele houten strandhuisje die in een lange rij op het strand stonden. Het dorp zelf is oud en hier en daar aan reparatie toe. 

Aan de punt de baai van de Somme ligt  het kleine gehucht Le Hourdel, op een smalle strook land. De vuurtoren van het dorpje zie je al vanuit de verte  staan. Daar hebben we lopen genieten zee en de zon en de stralende lucht en op een bankje een boterham gegeten.  Na zoveel indrukken besloten we terug naar de caravan te gaan om daar te luieren in de zon. 

De lucht bleef wolkenloos en we besloten om rond half tien naar de oceaan te gaan om van de zonsondergang te gaan genieten.  We zagen de zon als een gouden bol boven de zee hangen. Het licht was zo fel dat je er bijna niet naar kon kijken. We bleven kijken en zagen op een gegeven moment de zon  bewegen en op ons afkomen. Heel vreemd. De wereld om ons heen kreeg gouden kleuren.  Henk en ik hebben samen op de hoge klif staan te genieten van iets wat heel gewoon en toch zo bijonder is. Het is fantastisch om te zien hoe de zon als een gouden bol langzaam in het water weg zakt. Eenmaal onder zie je de zon  na glinsteren  in prachtige kleuren oranje en geel. We merkte dan het koud werd en zijn weer snel terug gewandeld naar de auto, na genietend van het gouden slot van een hele fijne dag.