Tweet deze blogpost

Dinsdag 19 juli 2018…30 graden

Een gouden dag met vrienden en een grote  verrassing. Een heerlijke en                                                                   onvergetelijke zonnige dag. Een dag met lieve vrienden in een prachtig oud dorpje in Frankrijk. 

De dag begon mistig, toen ik tegen 6 uur even uit bed was zag je alles in grijze nevelen gehuld. Nog maar even terug in bed en toen ik om 8 uur opstond was het nog steeds mistig. Tegen tien uur zagen we de mist in korte tijd oplossen, deze maakte plaats voor een hemelsblauwe lucht en een stralende zon. Om kwart over 11 stapte we in de auto richting Domme. Ons wachtte daar onze vrienden Arthur en Minny. Zij hadden een cadeau geregeld voor ons  50 jarig huwelijk. Een lunch op één van de mooiste terrassen van Frankrijk.  Wij kennen Arthur en Minny al bijna 40 jaren. Het is een cadeau als je elkaar op je vakantie ontmoet. Een extra cadeau voor ons 50 jarig huwelijk  was met elkaar samen buiten aan tafel, met voor, naast en achter ons prachtige uitzichten en  heerlijk eten in het prachtige middeleeuwse stadje Domme.  

Hoog gelegen op een klif ligt het  vestingstad Domme  met een uitzonderlijk mooi uitzicht op de Dordognevallei. Domme is  een oud middeleeuws stadje met een ommuurde vesting, boven op een berg langs de rivier de Dordogne. Er is  een markthal uit de 17e eeuw,  onder het centrum liggen grotten die je kunt bezichtigen en er is een mooie wandelpad langs het klif en haar uitzichttoren. In het centrum staan een prachtige oude kerk uit de 13e eeuw. 

In de schaduw van de grote parasols  onder de stralende zon hebben we genoten van de gesprekken over ons leven en onze gedachten, van onze maaltijd en van de uitzichten. Na een heerlijk dessert en koffie/ thee  zijn we op het grote balkon foto’s gaan maken van de prachtige vergezichten en daarna zijn we naar de kerk gewandeld om deze te gaan bekijken. Alle kerken in Frankrijk zijn vrijwel altijd geopend. Ik blijf het altijd bijzonder vonden om even in een Gods huis rond te lopen en de schoonheid van eeuwen terug te bekijken. Daarna het dorp bekeken, er zijn heel veel oude winkeltjes met mooie hebbedingentjes. Rond drie uur hebben we afscheid van elkaar genomen.  

Via de prachtige route zijn we naar huis gereden en nog maar net terug op de camping ging de telefoon. Een mw. van de klachtencommissie van de WLZ met het bericht dat er een beslissing was genomen over mijn bezwaar op de toekenningsbeslissing van de WLZ. Mijn bezwaar is gegrond verklaart en men heeft de toekenning WLZ van 5 naar 7 verhoogd. Ik ben zo blij, het is een pak van mijn hart.  Ik had grote zorg over heo het verder zou moeten als ik de zorg met 2 uur per dag moeste gaan verminderen. Dat zou grote problemen gaan geven. Nu kan de zorg blijven zoals deze is. Geen zorg voor de toekomst meer. Want WLZ betekend er levenslang zorg moet worden geboden en dat de zorg die nodig is onveranderbaar is. 

Al met al een zonovergoten dag (letterlijk en figuurlijk)om nooit te vergeten,