Tweet deze blogpost

Alweer dag 35? Ja, want mijn nichtje attendeerde mij erop dat ik een dag heb overgeslagen. Van al dat klimmen raak je de tel wel eens kwijt. En zij verraste mij vanmorgen ook nog met een mooie vertaling van mijn Compostelaat die in het Latijn is opgesteld. Zij vond vooral birato, de Latijnse vertaling van fiets, erg mooi, maar vermoed dat men dat woord weleer niet kende. 

Mijn dag is anders verlopen dan ik voor ogen had. Tim wees mij erop dat het afgeven van de fiets en de bagage alleen tussen 15.00-18.00 uur kon gebeuren. Dat zou ik dus morgen niet redden want om die rijd ben ik al op het vliegveld. Graag had ik naar Finisterre gegaan, maar verstandiger was om eerst die fiets goed te regelen. 

In de ochtend ben ik het centrum ingegaan om een geschikte rugtas te kopen voor mijn handbagage morgen. Tot halverwege de middag heb ik een beetje rondgeslenterd en heel veel shopjes bekeken. Er is ook een heel klein fietswinkeltje, waar ze niet echt fietsen verkopen, maar verhuren of iets. Stonden welgeteld 3 fietsen in het shopje. Maar wat ze wel hadden, was een heus Santiago wieleroutfit! Hoe cool is dat?! Echt iets voor een bicigrino net als ik! Verder nog wat kleine prularia en souveniertjes gevonden. Zo'n beetje elk winkeltje verkoopt hetzelfde. Maar ach, soms mag je best even de tourist uithangen. Verder was het vandaag ook ontzettend slecht weer! De dag begon bewolkt en later in de ochtend werd het wat grijs. Vervolgens ging het gewoon regenen. Best vreemd dat het dan zomaar kan gaan regenen hier. Begin van de middag brak de zon weer door. Dat zorgde ervoor dat het weer flink warm werd, maar door het vocht dus ook erg benauwd. 

In de middag heb ik mijn spullen bij elkaar gepakt die met het fietstransport meegaan. Mijn nieuwe rugzak heb ik gevuld met dingen die ik bij mij wil houden. Voor de zekerheid bij de receptie van het hotel maar even de rugzak gewogen. Die kwam nog lang niet aan het maximum van 10kg. De vraag is alleen if ik morgen ook echt alles erin weet te krijgen...

Bij het depot voor de fiets kon ik mijn fietstassen in een grote doos stoppen. Aldaar zorgde er iemand voor dat de trappers gedemonteerd werden en het stuur gedraaid werd zodat fiets klaar is om ter zijner tijd in het busje te worden geladen. Als mijn fiets in Nederland is, neemt iemand contact met mij op om de fiets weer in Amsterdam te bezorgen. Thuis monteren ze de trappers gelijk weer en wordt het stuur weer voor mij rechtgezet. Echt een heel goede service!

Mijn laatste avond ben ik eens even flink met mijzelf uit eten geweest. Dat heb ik wel verdiend na vijf weken buffelen! Ik had een heerlijke verse salade met tonijn, mooi mals geroosterd lamsvlees en ijs met een bodem van in whisky gedrenkte koek, echt heerlijk. Heb met een grote glimlach zitten smullen. Ik bedacht me wel dat ik nog niet echt de tijd heb genomen om eens goed stil te staan en te overdenken wat ik de afgelopen weken allemaal heb meegemaakt. Er flitsen wel steeds beelden voorbij van een prachtig heuvel en bergachtig landschap. Mijn benen worden al moe bij die gedachten. Ook denk ik aan het zoeken van een slaapplaats in de avond en wat je dan zult aantreffen. Of dat ik mijn fietskleding niet moet vergeten uit te spoelen. Ja zo'n fietsdag is een heel ritueel en een dagbesteding. Voordat ik vertrok dacht ik lekker rustig en vooral veel tijd te hebben. Dat ik dan 's avonds voor mijn tentje een boekje zou kunnen lezen of onderweg tijdens de lunchpauze een tekeningetje kon maken. Maar niks van dat alles. 's Morgens was ik dik 2 uur bezig met mijn tassen en tent inpakken en me klaarmaken om op de fiets te stappen. En dit is niet perse omdat ik wel eens wat traag kan zijn. Van andere bicigrino's begreep ik dat zij vaak ook net zo veel tijd zoet waren voor ze hun route weer konden vervolgen. Na een dag fietsen ging je opzoek naar een plek om je tentje op te zetten of een albergue. Dan was het douchen, koken en eten, afwasje en ook nog ergens he kleding uitspoelen voor je kon gaan slapen. En de volgende ochtend begon het ritueel opnieuw. Wat ik wel gemerkt heb is dat ik het vooral erg fijn vind om de dingen op mijn eigen manier te doen en in mijn eigen tempo. Hoewel ik het ook fijn vond om stukken met anderen samen te fietsen, vond ik het ook echt heerlijk om alleen te zijn, wat niet echt nieuw is voor mij. Omdat dit mijn reis was, had ik ook niet echt zin om me te veel aan anderen aan te passen of consessies te doen. Uiteindelijk heb ik dat ook niet echt hoeven doen. Met Tim fietsen was heel prettig en hij was ook erg behulpzaam. We voelde elkaar goed aan en klikte daarom ook goed. Met David fietsen was ook erg fijn. Hij is nog erg jong, maar is al een wijs man. We hebben prettige gesprekken gehad en ook een goede klik. Al was die Fransoos echt heel aardig en sprak hij goed Engels en Spaans, had ik daar toch wat minder mee. En overal waar ik kwam heb ik zulke lieve, behulpzame en warme mensen ontmoet! Het is fijn te realiseren dat zij gewoon bestaan. En het zijn er zo veel meer dan je denkt! Dat is iets waar ik echt dankbaar voor ben! Morgen ochtend nog even door het centrum lopen in misschien nog een bezoek brengen aan de kathedraal alvorens ik mij naar het vliegveld begeef. Vanmorgen heb ik de mis gemist. In de ochtend worden de namen voorgelezen van de pelgrims die hun Compostelaat hebben ontvangen. Ik had mijn naam toch niet verstaan, want schrijven konden ze hem ook niet, laat staan uitspreken.