Dag 30, El Burgo Ranero - Hospital de Orbigo, +/- 90km
Geplaatst
op 19 augustus 2016 om 23:44 uur
Het blijft toch een erg gevarieerd landschap hier in het noorden van Spanje. Gister was het grotendeels vlak. Waar de albergue was, was mooi te zien hoe aan de horizon weer pieken van bergen te voorschijn kwamen, van die rotsachtige punten. Samen met die Fransoos vertrokken naar León. Op de fiets hebben we nog wat aardige gesprekjes gehad. Maar hij had wel aparte fiets gewoontes. Hij reed dan met zijn boekje in zijn hand, handen los van het stuur en ook nog midden op de weg... En of hij nou lak had aan het verkeer of gewoon niet zo goed overzag dat weet ik niet.
In León samen nog koffie gedronken en een bezoek gebracht aan de kathedraal, die overigens erg mooi was. Vervolgens wilde hij langs een heel drukke weg gaan fietsen. Ik wilde lekker mijn eigen route volgen dus gingen we beide onze eigen weg. Net goed, want ik wilde toch al alleen verder.
In de middag niet echt andere stadjes of dorpjes bekeken. Zag wel dat in één dorp er huisjes of iets waren gebouwd in heuveltjes. Dan zat er een deur in en boven kwam er een schoorsteentje uit. Het had wel iets weg van een teletubbie huisje.
Toen ik op zoek was naar een albergue ontmoette ik twee Spaanse zussen met een dochtertje op de fiets die ook op zoek waren. Ze hadden gehoord dat er dichtbij een albergue was waar yogales werd gegeven en waar vanavond muziek zou zijn. Ze vroegen of ik mee ging kijken. Op het moment dat we aankwamen was er een groep in de tuin inderdaad bezig met yoga. Er was nog slaapplek dus ik besloot hier te overnachten. Er was inderdaad een speciale dag georganiseerd: toga, dansen (op beetje goa-trance muziek) en een speciale maaltijd! Toen ik de albergue binnentrad zag ik direct dat dit een heel bijzondere is. Het is een soort van heel gezellig boeddhistisch huisje. En alles ziet er ook keurig en verzorgd uit! Ik vind het ook wel een moi gegeven dat op deze manier een andere kant van spiritualiteit zich op de camino bevindt. Hoewel spiritualiteit heel universeel is, vind ik het toch mooi dat een plek als deze zich op een iverwegend katholieke camino bevindt.
Met de activiteiten heb ik niet meegedaan, dat is niet zo aan mij besteed. In de tussentijd heb mooi mijn fiets kunnen poetsen. Er was een prima plek met tuinslang waar ik dit kon doen. Daarna was het tijd om te eten. Er stond een overheerlijk maal klaar: wraps met rauwkost, lekkere sausjes, brood en humus en dat goeddeels op de Indiaase keuken geïnspireerd. Dit was echt de beste maaltijd die ik heb gegeten in weken! Het eten en de yoga werd verzorgd door een groep vrienden van de eigenaar. Terwijl alle pelgrims al op één oor liggen, is de vriendengroep hier nog gezellig aan het afsluiten en wordt er wat muziek gemaakt.
In een soort schuur onder de albergue zag ik vanavond met het uitspoelen va de kleding drie heel schattige kittens. Naast moeder poes is er ook een klein hondje bij die de drie kleintjes nauwlettend in de gaten houdt en ze ook verzorgt. Echt heel erg leuk om te zien. En nu maar hopen dat het lukt om te slapen. Ben mijn oordoppen verten te pakken en ik lig hoog in het stapelbed dus ga niet mn onderbuur wakker maken...
Reacties
|
Riet
Geplaatst op 20 augustus 2016 om 13:06 uur
Wat een leuke en verschillende mensen kom je toch tegen ieder met hun eigen intenties om dit te doen en ja Yvonn kan me goed voorstellen dat je ook graag alleen fietst nu nog de laatste lootjes en dan heb jij je doel bereikt super.Lieve groetjes 🌻🌻🌻
|
|
Ruud
Geplaatst op 20 augustus 2016 om 00:47 uur
OLLA , Je houd de vaart er goed in... Het einddoel komt langzaam maar zeker in zicht! (nog effe doorpeddelen) ☺ De foto's op FB waren ook weer schitterend. Was wel een beetje verbaasd van de drukte in de kathedraal van Léon. Allemaal mensen met een mobieltje in de hand. Je zou bijna denken dat God telefonisch spreekuur had! ;) Grappig dat je dan opeens in een meer oosters georiënteerde herberg terecht komt. Wat je zegt een andere spirituele beleving van de pelgrimsroute. Ligt Tim nog steeds 20 km voor?
Ik heb nog een kleine spaanse inspiratie voor je, kan je dat morgen de hele dag neuriën op de fiets. :) ♪ Que si, Que no ♪ Que nunca te decides ♫♫ Yo se que tu me quieres ♪ Y no me lo dices ♪♫♪ .... Tot het volgende verslag. ADIOS Ruud
|
|
Ijk
Geplaatst op 20 augustus 2016 om 00:41 uur
Wat een leuk verslag. En wat heb je toch weer veel meegemaakt. Eerst een stukje samen fietsen en dan toch ieder zijn eigen weg kiezen. Ben je al een beetje tot bezinning gekomen? Toch een mooi religieus woord?!!!! Dat je zo lekker gegeten hebt is heerlijk. Wij zijn vroeger wel eens in een Spaans dorpje geweest die helemaal uit die grotwoninkjes bestond. We hebben daar zelfs binnen mogen kijken. Zo apart was dat en uiteindelijk nog groot qua inhoud. Grappig hè. Ik hoop dat je in het bovenbed, zonder oordopjes toch nog lekker kunt slapen. Tjuus 🌙
|
