Laatste Weekjes in Amerika en de Terugreis

Geplaatst op 17 augustus 2018 om 15:07 uur

---

---

Ondertussen ben ik weer thuis en de universiteit begint al bijna, maar ik heb mijn blog over de laatste paar weken in Amerika nog niet gepost. Dus zoals gewoonlijk is ie hier dan, veel te laat…    

In mijn vorige post was ik vergeten te vertellen over Memorial Day, wat nog voor graduation was. Op Memorial Day worden alle overleden militairen herdacht. Er is dan eerst een parade met daarin veteranen, schoolorkesten en heel veel brandweerauto’s die helaas allemaal hun sirene aan hadden staan. Na de optocht zijn we met heel de familie naar de boerderij van de opa en oma van Abbie en Clara gegaan en daar hebben we met heel de familie gebarbecued. We gingen eigenlijk al snel weg, want mijn gastgezin had een verjaardag verrassing voor me georganiseerd!
Ik kreeg telkens een clue voor waar we naartoe zouden gaan. Zo zijn we wezen karten, naar de arcade gegaan, ik kreeg een build-a-bear (omdat ik die 8 jaar geleden niet van mijn ouders mocht toen we in Amerika waren ;) ) en als laatste zijn we ook nog uiteten gegaan!  

Na Graduation was alles eigenlijk heel rustig: ik had geen school meer en voetbal was ook voorbij. Wel waren er heel veel open-houses. Dit is een feestje dat geslaagden organiseren en dan nodigen ze zo ongeveer iedereen uit die ze kennen. Ook ben ik nog een paar keer naar een van de meren bij ons in de buurt geweest, want daar wonen vrienden van mij. We gaan dan zwemmen, op de boot en ’s avonds zit iedereen rond een kampvuur: zo maak ik toch nog een beetje de Amerikaanse zomer mee :).  

Ook is het in Amerika heel gebruikelijk dat er sport kampen zijn op de school. Na een seizoen basketbal mocht ik verassend genoeg mee helpen bij het kamp! Dit was erg leuk om te doen met veel van mijn vrienden, maar helaas werd het bijna tijd om naar huis te gaan… Gelukkig kon ik al mijn vrienden nog een keer zien bij mijn afscheidsfeestje, maar daarna was het echt tijd om mn koffer in te gaan pakken (en nog een grote doos die ik apart naar huis heb verstuurd haha) en me voor te bereiden op het afscheid…  

Die zaterdag stonden we vroeg op en was het al snel tijd om te vertrekken. Het was zo raar om het huis achter te laten waar je een jaar lang hebt gewoond. Jaden en Jordan gingen ook mee naar het vliegveld, dus de sfeer was gelukkig erg luchtig door hun flauwe grappen. Op het vliegveld ging alles super snel en het was dan ook snel tijd om afscheid te nemen. Het afscheid was best lastig, maar toen ik eenmaal door de security was, voelde ik me al een stuk beter. Het wachten kon beginnen…  
En met wachten bedoelde ik: 3 keer een overstap van 5 UUR! Volgens mij mag iemand bij STS mij niet, want dit vluchtschema was echt om te huilen. Eerst moest ik van Grand Rapids naar Chicago. Die vlucht leek eerst een uur vertraagd te zijn, maar dat viel uiteindelijk mee…

Op Chicago moest ik dus vijf uur wachten, maar dat was nog best te doen! De Terminal waar ik zat was gigantisch dus er was genoeg te zien en te doen. Toen was de volgende vlucht: naar Newark (New York). Bij deze vlucht vloog ik zo ongeveer weer over Grand Rapids heen, dus dat was frustrerend, maar de vlucht viel verder wel mee. Eenmaal op Newark aangekomen moest ik eerst mijn koffer ophalen en die weer opnieuw inchecken en ja hoor: mn koffer was kapot… ik kon mn handvat niet meer omhoog doen, thanks American Airlines. Ik heb toen maar snel mn koffer weer ingecheckt en ben toen snel door security gegaan om erachter te komen dat er helemaal niks te doen was. Ik zat in een terminal met 6 gates, 2 restaurants en één winkeltje en ik kon ook nergens anders naartoe…
  
Op de vlucht naar Kopenhagen heb ik verassend veel geslapen, maar toen kwam de laatste overstap. Mijn telefoon was leeg en ik was mijn Europese adapter vergeten, dus dat waren een hele lange 5 uur. Na een half uur vertraging vertrok het vliegtuig eindelijk: ik ging naar huis! Papa, Mama en Erik stonden op Schiphol me op te wachten en het was verassend normaal om ze weer te zien (waarschijnlijk omdat ik ze 2 maanden daarvoor nog had gezien). Gelukkig gingen we snel naar huis en na meer dan 30 uur reizen, lag ik eindelijk weer in mn eigen bed :).  

Dit was dan het einde van mijn blog, ik heb het super naar mijn zin gehad in Amerika! Ik hoop dat jullie het leuk vonden om te lezen en dat jullie tussen alle spelling- en grammatica fouten door het verhaal een beetje begrepen ;)
-Yvonne

---

---

Reacties

Er zijn nog geen reacties geplaatst.