De vlucht en eerste dagen in Negombo
Geplaatst op 16 juli 2017 om 04:59 uur
Vakantie 2017 reis naar Sri Lanka
Van 11 juli 2017 tot 18 augustus 2017 zijn we als gezin naar Sri Lanka gegaan. Het was de eerste verre reis sinds 2009, de reis naar Australië. De reis had een aantal primeurs in zich, zo was het de eerste reis naar Azië voor ons allen. Belize reisde voor het eerst per boot en vliegtuig. Ryan en Martijn waren ook nog nooit samen in Engeland geweest en ook nog nooit eerder hebben we met onze bus een Engelse Kwik-fit (of was het nou Quick-fit) aan gedaan.
Start van de reis
In de ochtend van 11 juli zijn we rond 5:15 uur opgestaan, de planning was om op te staan om 04:00 uur. Dit liep anders, waarschijnlijk vond de wekker het te vroeg, want ik (Martijn) had hem ingesteld en dat kan onmogelijk fout gegaan zijn. Gelukkig hadden we ruim de tijd genomen in de planning en waren we ruim op tijd in Calais om de ferry naar Dover te nemen. Onderweg dook wel een probleem op, als we harder gingen dan 100 km per uur begon de auto te trillen. Naarmate Calais dichterbij kwam werd het trillen harder en begon het trillen bij een steeds lagere snelheid. Mijn struisvogel tactiek (het valt wel mee, het kan ook gemaakt worden als we terug zijn) werkte niet, het moest gemaakt worden. Omdat we een deadline hadden door de ferry die om 10:55 uur vertrok besloten we om in Dover naar de Kwik-fit te gaan. Maar eerst moest het Kanaal bedwongen worden.
De ferry bleek een erg goed idee, het boarden met de auto ging soepel en voor we het wisten zaten we heerlijk op een relaxte bank te wachten op vertrek. In anderhalf uur werden we van Calais naar Dover gevaren het was een erg leuke tocht en de onderbreking van het auto rijden was heerlijk. (tip: ga op het passagiersdek naar de voorkant hier kan je heerlijk zitten terwijl je de Engelse kust steeds dichterbij ziet komen en het gratis wifi is ook prima, dus geen noodzaak om voor 15 euro pp in de luxe lounge te kunnen zitten)
In Dover aangekomen zijn we quick naar de Kwik-fit gegaan, waar we very quick geholpen werden. Met de nieuwe banden was het heerlijk rijden en binnen 4 uur kwamen we aan in Birmingham. Nadat we hadden ingecheckt en de spullen naar de kamer hadden gebracht ben ik de bus gaan weg brengen naar de parkeerplek, dit was prima geregeld en binnen een uurtje stond ik weer op het vliegveld, met kinderparacetamol want Belize had oorpijn. Op het vliegveld werd nog wat gegeten en om 20:00 was het voor iedereen bedtijd.
12 juli 2017 de reis
Om 5 uur ging de wekker, wel op tijd, en 20 minuten later stonden we met al onze spullen bij de incheckbalie van Qatar Airways. Hier werden we vriendelijk geholpen, we hadden de hele reis 6 plekken naast elkaar. De grenscontrole liep gesmeerd en voor we het wisten zaten we ruim op tijd bij onze gate. De tijd werd gedood met wat spelen in een muziek speeltuin en onze puberzoon zat heerlijk op zijn telefoon, er was namelijk wifi. Om 07:50 konden we aan boord van het vliegtuig, een Dreamliner van Boeing, vol met ledverlichting die in alle kleuren kon en met ramen die met een knop van licht glas naar donker glas kon veranderen. Door het entertainment systeem hadden we geen kind aan de kinderen en waren we voor ons gevoel vrij vlot in Doha, Qatar. Daar hadden we door een verandering van het vluchtplan maar 55 minuten voor het vliegtuig vertrok, dat werd rennen geblazen. Jammer want het was een mooi vliegveld met een monorail dat door de terminal reed. Vanwege de kinderen mochten we hier als eerste boarden en kon de laatste gedeelte van de reis beginnen. Nog 4 uur en 3 kwartier voordat we landden op het vliegveld van Colombo. Het was 01:30 uur Sri Lankese tijd toen de piloot netjes het vliegtuig aan de grond zette. Op het vliegveld werd iedereen vriendelijk begroet door Owen en daar kon zelfs de strenge vliegveldpolitie niet tegen op en toverde een glimlach op zijn gezicht. Nadat we door de controle waren gekomen, gingen we opzoek naar onze bagage. Vrij vlot kwam alle bagage van de band, nou bijna alle bagage dan. De tas van Quinten kwam maar niet, Owen Kelt en Belize ging bijna door de lamellen aan het begin van de band heen om te zien of er nog nieuwe bagage werd gelost op de band. Quinten baalde en werd steeds stiller. Na ongeveer een uurtje wachten kwam de tas van Quinten toch van de band af. Iedereen was blij om ook de laatste tas te hebben gevonden. Nu kon het avontuur echt beginnen.
In de aankomsthal werden we opgehaald door 2 taxichauffeurs die waren geregeld door de eigenaar van ons eerste verblijf, Villa Shade in Negombo. Wat een heerlijke plek, mooie huisjes met een grote algemene tuin, waar ook een badminton/basketbalveld en een zwembad in opgenomen zijn. De familie die het runt is erg vriendelijk en gastvrij. Dat merkten we gelijk bij aankomst. Om 03:00 uur in de nacht werden we hartelijk ontvangen. De radio werd aangezet met een topper van Celine Dion en we kregen een heerlijk glas vruchtensap. De waterval van de karpervijver werd aangezet en de kinderen werd verteld dat ze morgen de vissen mogen voeren.
Quinten en Owen kregen een kamer in het huis waar ook de keuken en het kantoor gevestigd is. Dit is een prima kamer met badkamer. Onze villa was een mooi huisje met keukentje. We sliepen in een grote slaapkamer waarbij de bedden gescheiden zijn door een muurtje van 1.70 meter hoog. De badkamer is echt bijzonder. Het heeft nog het meeste weg van een privé tuintje met douche, toilet en wastafel. Dus als het buiten hard zou regenen, kon je heerlijk warm douchen in de regen (op de WC zat je gewoon droog).
De eerste dagen in Negombo
Na een korte nacht hebben we om 09:00 ontbeten, dat betekende weinig slaap, maar door de jetlag was iedereen toch wakker en dan waren we sneller in het nieuwe ritme. De dag werd verder gevuld-met zwemmen en slapen, volgens mij is alleen Ryan niet gevloerd door de man met de hamer. In de namiddag zijn we naar het strand van Negomo gegaan, de tuk tuk’s hadden ons afgezet voor familie restaurant King Coconut, de uitstraling van het restaurant had wat weg van een strandtent, het eten was oke.
De tweede dag zijn we rustig gestart, er werd wat gezwommen en gelezen. In de middag hebben we een tuk tuk besteld die ons naar het stadscentrum van Negombo dichtbij de lagoon bracht. Dat was een half uur rijden door chaos. Brommertjes met 4 personen erop, tuk tuk’s die elkaar rechts en links inhalen, mensen die voorrang namen omdat ze geen zin hadden om te wachten. Maar uiteindelijk ging het allemaal zonder dat ik een ongeluk heb gezien. De tuk tuk chauffeurs die via het hotel waren geregeld reden keurig en hielden rekening met het feit dat we met kinderen achterin zaten.
In het centrum hebben we een ronde gewandeld langs de vissersbootjes, gevangenis, gerechtsgebouw en diverse winkeltjes. De indrukken zijn echt overweldigend, je hele referentiekader is weg, het is een totaal andere wereld en dat maakt het prachtig. Door al deze indrukken en de hitte besloten we na 1,5 uur een supermarkt te zoeken en wat boodschappen te doen, met een (smeltend) ijsje in de hand wachtten we op de tuk tuk’s. De rest van de dag heerlijk gerelaxt en ’s avonds hebben we eten besteld.
De laatste volle dag in Negombo weer gezwommen in het zwembad, de hele ochtend geen andere gasten en zo hadden we het zwembad voor onszelf. Belize is samen met Ryan aan het oefenen en dat gaat al heel aardig, ze duikt er in, zwemt een stuk onder water tussen de benen van Ryan en dan zwemt ze door naar de overkant. We hebben nog wat verblijven met zwembad, dus wie weet zwemt ze aan het einde van de vakantie.
In de middag zijn we naar de lagoon gegaan voor een tocht met een boot. Dit was een leuk tochtje, de boot eigenaar sprak amper Engels, maar deed erg zijn best om het naar ons zin te maken. We zijn naar een eiland gevaren, waar apen leefde. Hier hebben we twee kokosnoten aan de apen gegeven, die ons dankbaar gebruik maakte van het gat dat er in zat. We hadden kort daarvoor kokos sap gedronken. De aap ging rustig de noot leeg halen. Op de terug weg mocht Owen de boot besturen. Na de boottocht gingen we opzoek naar een eetgelegenheid. Ik dacht dat dit bij het strand wel zou lukken, na wat zoekwerk vonden we het strand, maar dit was niet het toeristenstrand, we kwam tussen de locals terecht. De huisjes stonden tot aan het strand. Er was een groepje jongens aan het volleyballen op een geïmproviseerd veldje. Nadat Owen een backflip had gemaakt op het strand, had hij de volle aandacht van de groep, hij werd vol bewondering gevraagd het nog een aantal keer te doen. Een kilometer noordelijk zagen we de grotere hotels en we gingen er vanuit dat we daar wel wat konden eten.
Via het strand liepen we die kant op. We kwamen langs lokale vissers die de netten aan het repareren waren. Hele families die op de grond wat zaten te eten. Telkens werden we vriendelijk begroet. Er werd uitbundig gezwaaid naar Belize en Kelt. Kinderen kwam op ons af en begonnen in het Singalees tegen ons te praten. Op een gegeven moment kwamen we langs een groepje vrouwen en wat oudere vrouw had een kindje van een aantal maanden op schoot. Ze riep mij dat ze graag Kelt wilde zien. Ik vroeg aan Kelt om even naar de vrouw te lopen. Bij de vrouw aangekomen kreeg Kelt het kindje in zijn armen gedrukt. Een beetje verrast hield Kelt het kindje vast. Ik zei tegen Kelt dat ze waarschijnlijk denken dat hij gelukt brengt met zijn blonde haren. We kwamen trouwens op onze wandeling onze schipper, die kennelijk op de fiets wat familie en vrienden bezocht, wel op vier verschillende plekken tegen (terwijl we echt geen logische route liepen), echt héél toevallig.
Uiteindelijk hebben we in een eettentje bij de hoofdstraat wat gegeten. Terug met de tuk tuk naar het hotel waar Owen met de twee werknemers Joseph en John nog even op de fiets naar de rijstvelden ging kijken. Toen ze terug kwamen hebben we ze uitgebreid bedankt voor de goede zorgen. Morgen staat de rit naar Sigiriya op de agenda. We hebben uiteindelijk besloten een taxi te nemen. Dat was heel betaalbaar en wel zo makkelijk. Wordt vervolgt…..
Reacties
|
Yvonne Jansen |
|
Ton Gr |
|
Ernst Keijzer |
|
Ria Keijzer |
Volg Mijn Reis © 2025. Alle rechten voorbehouden.
Algemene Voorwaarden | Linkpartners | Contact