Avatar Rozemarijn Daalhuizen

Rozemarijn Daalhuizen

Week 9

Geplaatst op 10 juli 2018 om 15:31 uur



Heehoi mensen,

Stage is afgelopen maar we hebben nog twee weken op Malta.
Wat doe je dan?
Je gaat Engelse les volgen op ESE.

Op zondagavond moesten wij Simon nog een berichtje sturen met de vraag om welke tijden wij les hadden. Hij had gezegd dat hij dit de afgelopen woensdag al zou sturen.
We hoorden van 15:00 tot 18:30.
Hoe krijg je vier studenten chagrijnig?
Zeg dat ze twee weken lang elke dag om deze tijden naar school moeten. ;p


Na de maandag overleefd te hebben, wisten we dat er ook lessen waren in de ochtend.
Wij dachten, nee heb je ja kan je krijgen, dus gingen we naar het kantoor. Hier uitgelegd wat er gaande was en meteen zeiden ze dat het geen probleem was en dat we vanaf dinsdag les hadden van 8:45 tot 12:15. Dus wij waren weer blij!


Op woensdag had ik nog een keer met Nicole afgesproken. Ze wilde met wat plekken laten zien in de plaats waar ze woont. ’s Ochtends nog even naar ESE en daarna meteen de bus gepakt naar Marsaskala. Lekker in mijn eentje naar de andere kant van Malta. Het ging lang goed. Totdat ik er eigenlijk al was maar mijn bus niet stopte op de plek waar ik dat wilde. Uiteindelijk kreeg ik door dat ik alweer terugreed naar Valletta. Ik uit de bus gestapt, Nicole geappt, andere bus gepakt en de buschauffeur minstens vijf keer gevraagd of hij op de goede plek stopt.
Maar goed, na ruim anderhalf uur was ik er eindelijk.
We gingen naar een favoriet restaurantje van Nicole, haar neef en een vriend van hem waren er ook. Het eerste wat ik dacht toen ik ze zag was dat ik héél anders ben dan zij. Zij zijn veel meer van de tatoeages, piercings, alcohol en sigaretten. Het eerste waar ze aan dachten toen ze hoorden dat ik uit Nederland kwam was de wiet en de drugs.
Aan het begin schrok ik hier wel van, maar het waren gezellige jongens dus er was niks aan de hand.
Nicole wilde graag dat ik octopus ging proeven. Had ik nooit moeten doen, gadverdamme!  Doe ik nooit meer.
Het was wel een gek idee om 8 weken lang gewoon collega’s te zijn en om dan ineens vriendschappelijk met elkaar om te gaan. Maar het voelde goed.

Op donderdag weer naar ESE. In de ochtend ging het nog goed, maar in de loop van de dag voelde ik me steeds slechter. In de avond voelde ik me zo slecht dat ik had gezegd dat ik op vrijdag niet naar school zou gaan.
Het hele weekend ben ik ziek geweest! Eerst leek het op een griepje, mama begon toen over het feit dat mijn klachten klonken als die bij een migraine aanval. Wat het precies was weet ik niet maar ik weet wel dat ik echt ziek was.


Het voelde nog erger omdat je niet in je eigen bed thuis ligt, je niet je eigen spullen om je heen hebt en geen mama die voor je zorgt. Al gaf Elin me soms wel wat moederlijke adviezen.
En het was het laatste weekend dat we hier op Malta hebben. Gelukkig hadden we niet echt iets gepland staan alleen dat we uit wilden gaan. De andere zijn nog wel gegaan maar ik lag lekker ziek in bed.


Maar geen zorgen, ik ben weer beter nu! :)


Reacties

Er zijn nog geen reacties geplaatst.

Plaats een reactie