Week 6

Geplaatst op 21 juni 2018 om 16:57 uur

---

---

Deze week hoefde ik alleen maar op maandag en dinsdag naar stage.
Want op woensdag kwamen papa en mama!!!

Op woensdag zouden papa en mama om 14:05 landen. Ik had de bus gepakt van 11:15. Je weet het maar nooit met die bussen hier, dus dan maar het zekere voor het onzekere. De busreis duurde ruim een uur, met echt een verschrikkelijke buschauffeur! Hij kwam heel onzeker over bij mij, alsof hij pas twee dagen zijn rijbewijs had. Hij remde steeds op plekken waar het niet nodig was, kon bochten niet goed maken en durfde niet hardop te praten. Ik stond voorin de bus, omdat de bus enorm vol zat. Als mensen verder naar achter moesten lopen zodat er (nog) meer mensen in konden, schreeuwen de meeste buschauffeurs. Maar deze praatte zo zacht, dat ik (terwijl ik zowat naast hem stond) het nog amper kon horen, geen wonder dat er geen beweging in kwam.

Maar hierdoor was ik wel veel te vroeg op het vliegveld. Geen probleem, ik vermaak me wel.
Een half uur van te voren was ik naar de aankomsthal gegaan. Heerlijk mensen kijken daar!
Uiteindelijk kwamen papa en mama ook nog een kwartier later aan dan gepland.

Daar waren ze dan eindelijk! En uiteraard de ‘happy tears’ zoals mama ze noemt, ook.

We hadden de bus gepakt naar het hotel en hebben verder die dag niet zoveel meer gedaan.

Op donderdag gingen we naar Mdina. Je zou denken dat je na vijf en een halve week in de zon niet meer verbrand. Nou, ik gewoon nog door mijn zonnebrand heen!
Ik was al een keer in Mdina geweest, dus ik kon papa en mama mooi de mooie plekjes laten zien. Daarna zijn we ook nog naar het ‘nieuwe’ deel van Mdina geweest, dit was voor mij ook nieuw.

Op vrijdag gingen we met de boot naar Valletta. Hier hebben we een heel stuk door de stad gelopen en nog een poos aan het water gezeten. Natuurlijk had ik ook nog een hele hoop verhalen te vertellen en hadden zij ook een hoop verhalen van thuis meegenomen.

Op zaterdag gingen we een bustour doen over het zuiden van Malta. Elin en Femke hadden dit ook samen met hun visite gedaan en hadden hier hele enthousiaste verhalen over. Hierdoor was ik erg nieuwsgierig geworden. Dus had ik papa en mama overgehaald om dit ook te gaan doen.
We waren naar een vrouw gelopen bij zo een tourisme kraampje (die je hier letterlijk overal ziet staan). Meteen kwam de bus eraan, dus konden we meteen mee.
We kregen allemaal een paar oortjes uitgedeeld, ik wist niet eens dat er nog een praatje bij zat. Het was opgenomen in ik denk wel 15 talen, waaronder Nederlands. Wel een handig systeem zo. Leuk om nog wat te horen onderweg, niet dat ik er wat van onthouden heb, maar dan nog.
Met de tour zijn we naar Marsaxlokk en Blue Grotto geweest.

Op zondag hadden we lekker samen ontbeten op de straat aan het water.
Daarna hadden we eigenlijk meteen al de bus gepakt naar het vliegveld. We waren gewoon de enige drie in de bus! Ik wist niet dat dat ook nog mogelijk was op Malta. Uiteraard waren we hier véél te vroeg. We hadden even geluncht en gingen toen naar het dak. Hier konden we lekker in het zonnetje zitten en naar vliegtuigen kijken. Hier nog een hele poos gezeten en veel verhalen gedeeld.
Hier ook besproken dat ik toch wel trots ben op mezelf dat ik deze reis heb durven maken en dat ik hier nu gewoon al zes weken zit!

Daarna was het tijd om opnieuw afscheid te nemen.
Gelukkig lieten ze me wel met een goed gevoel achter. Ze hadden er wel vertrouwen in dat ik het nog wel overleef.

---

---

Reacties

Er zijn nog geen reacties geplaatst.