Week 2

Geplaatst op 29 mei 2018 om 20:45 uur

---

---

Heehoi mensen,

Mijn eerste week met alleen maar stage is aangebroken.

Nog helemaal uitgeput van de vorige week, gaat ’s ochtends vroeg om 6:00 weer de wekker.
Vol goede moed ga ik er weer tegenaan. Vijf dagen maar, dan is het alweer weekend.

Wij ontbijten, op weg naar de van, wachten op de van en instappen dan maar. Na tien minuten kregen mijn ogen het zwaar. Ik was nog zo moe! Ik wilde eigenlijk gewoon graag slapen maar ja, is ook een beetje gek hé, om te gaan slapen in een van die alle kanten op stuitert. Dus ik met moeite maar wakker blijven.
Eenmaal bij San Anton School aangekomen liep ik vast naar mijn klaslokaal. De lichten waren nog uit en er was nog niemand in het lokaal.
Tussendoor heb ik nog naar de dagopening gekeken van de kleine kinderen. Dan moeten ze allemaal strak in een lijn staan en het volkslied van Malta zingen.
Hier heb ik nog een half uur op mijn begeleider gewacht en drie kwartier voordat de kinderen eindelijk kwamen. Ik dacht al, dit ga ik niet nog een keer doen.

Mijn begeleider kon merken dat Sam* nog aan mij moest wennen. Op dinsdag rende hij weg. Dit schijnt hij dus al een hele tijd al niet meer te hebben gedaan. Gelukkig konden Nicole (zijn begeleider) en ik hem snel vinden. Hij kreeg wel straf.

Sam werkt namelijk met sterren. Op school kan hij voor het goed werken en meedoen in de les een ster verdienen. Hij krijgt er vier op school en de vijfde thuis voor zijn huiswerk. Als hij al zijn vijf sterren heeft, mag hij achter de WII U.

Nicole zei dat ze een ster weg zou halen als hij nog een keer weg zou rennen. Dit is niet meer gebeurd die dag.

Woensdag wel weer. We konden hem niet meer vinden!
Hij rende ergens de hoek om en sindsdien waren we hem kwijt. Hij kon overal heen zijn gegaan. Nicole had al een vrouw geroepen voor meer hulp. Iedereen zocht op een andere plek. Uiteindelijk vond die vrouw hem ergens hoog in een boom. Dit mocht hij niet meer doen van Nicole en van zijn moeder. Hierom werd toen wel een ster weggehaald. Nicole zei al tegen mij dat het kon dat Sam boos zou worden als zijn ster werd gehaald, maar er gebeurde niks.
’s Middags kwam waarschijnlijk het besef pas, want toen werd hij boos. Hij begon te schreeuwen en te slaan.

Op vrijdag moest ik naar een ander kindje. Sam gaat op vrijdag altijd naar Inspire, maar ik mocht niet mee… Ik werd geleid naar een kindje uit groep 2. Hij Is 5 jaar. Over de hele dag heeft hij wel 5 verschillende LSA’s (persoonlijk begeleiders) gehad. Zijn eigen begeleider was ziek, dus kreeg hij invallers. Maar niemand was lang genoeg beschikbaar om de hele dag op te kunnen vullen. Voor mij voelde het hierdoor alsof ik er was dat hij nog een soort van houvast had door de dag heen. Niemand van de invallers kende hem en we konden nergens iets van informatie vinden, dus volgens mij deden we maar wat. Ik merkte wel dat hij in de loop van de dag meer aan mij begon te wennen. Hij kwam uit zichzelf al naar mij toe en we hebben ’s middags nog lekker samen gespeeld.

Op zaterdagochtend stond er ineens een ander Nederlands meisje bij ons in het appartement. We hadden haar al ontmoet bij ESE. Zij zit al langer op Malta maar werd door omstandigheden overgeplaatst.

Die dag hadden we met ons vieren ons eerste echte dagje eropuit. We hadden besloten om naar Valletta te gaan, deze stond bovenaan ons lijstje.
Het was heel mooi maar wel erg druk. Hier hebben we nog wat mooie foto’s gemaakt en heel veel dingen gezien. Plus echt een super mooi plekje aan de zee waar we typisch Maltees brood hebben geprobeerd met een soort van kruidenboter. Dit was erg lekker!

*Niet zijn echte naam

---

---

Reacties

Er zijn nog geen reacties geplaatst.