Avatar Marieke Wieringa

Marieke Wieringa

Deel 11 - Pai ✌🏼️

Geplaatst op 17 februari 2017 om 16:04 uur



Pai, is leuk! 

Nadat ik zondag aangekomen was bij de bushalte heb ik mijn hostel opgezocht. Het was iets buiten het centrum, klein kilometertje lopen ongeveer. Prima kamertje, vrouw van het hostel was ook heel vriendelijk. Ik ben gelijk even een rondje gegaan, wat een leuk stadje. Ja beter dan de stad Chiang mai, naar mijn idee. Klein en overzichtelijk, daar houdt ik van. En je kunt hier ook prima shoppen dat had ik gelijk al gezien, super leuke winkeltjes. Verkenningsrondje gehad, weer even terug naar het hostel. Daar waren twee Nederlandse meisjes die vroegen of ik mee ging wat eten, dat leek me wel een goed idee. Wat een fantastische streetfood kun je daar halen, keuze is reuze en het één nog lekkerder dan het ander. De avocado is hier ook zeer populair, komt dat even goed uit, deer had ik nou juust zin in! Later even de barretjes bekijken, zag er allemaal gezellig uit. Daar waren nog veel meer Nederlanders en maakte snel contact. Dus hier waren ze allemaal, in Chiang Mai geen Nederlander gesproken. Het praat toch wel makkelijk en voelt toch al snel wat vertrouwd. 
De volgende ochtend ben ik eerst zelf gaan ontbijten en heb ik een ticket geboekt voor vrijdag maar Koh Samui. Daarna ben ik richting het hostel gelopen waar de mensen van de avond ervoor verbleven, twee Nederlandse meiden (Marloes en Wendy) die elkaar in Bangkok al hadden getroffen, twee Canadese jongens (Chaster en Kristian) en een Zweed (Rob). We zijn met z'n allen richting het openbare zwembad gegaan wat iets buiten het dorpje ligt. Was heel chill, leuke muziek, grasveldje met wat stoeltjes, parasolletjes en biertjes. Omdat we allemaal redelijk brak waren van de avond ervoor was dit prima toeven. 
'S middags heb ik een scooter gehuurd en zijn we naar een plek gereden voor een mooie zonsondergang. 'T was een beetje bewolkt, maar alsnog mooi uitzicht. Daarna terug, omkleden en weer wat eten gehaald op straat en dat hebben we in de kroeg opgegeten onder het genot van een lekker drankje. Er is livemuziek en het is gezellig. De kroegen gaan allemaal ongeveer rond 00.00 uur dicht en dan is er iets buiten het stadje nog een afterparty. Daar belandde ik met een stel uit Amsterdam, ze blijken ook vrijdag naar Koh Samui te gaan. Wanneer de afterparty ook af is loop ik terug richting mijn hostel en trakteer mezelf op een tosti van de 7/11 van 25bath. 
De volgende ochtend hadden we het plan om vroeg te vertrekken naar de hotsprings. Ik moest mijn wekker zetten, want had om 08.00 uur al met de rest afgesproken. Het is iets later geworden... Ron de zweed gaat bij mij achterop de scooter, dit lijkt ook wel het veiligste idee, want de drank komt nog uit zijn poriën en daarbij vind hij zichzelf al niet echt een goed coureur. Wendy een hele leuke Brabantse waar ik erg mee kan lachen, rijdt voorop, want die heeft op haar telefoon opgezocht waar de hotsprings zijn. De weg ernaartoe is prachtig. Af en toe kijk ik een beetje op me heen, maar let vooral op de weg. Er zitten soms plots nog wel eens gaten in de weg of los zand en grind. Daarbij zijn hier wat meer heuvels en scherpe bochten. Na een half uur komen we inderdaad aan bij iets wat op hotsprings lijken, maar je kunt hier niet in zwemmen. Het is ten eerste echt veelte heet en daarbij heel ondiep. We vragen ons af of we wel goed zitten. Och nou ja de omgeving is prachtig dus sowieso leuk om een beetje natuur de snûûve. Wanneer we willen gaan kijken in de omgeving voor een ontbijt geeft Wendy aan dat we even moeten tanken. Oja, is misschien wel wat. Omdat de kilometerteller bij mijn scooter het niet deed en het tankmetertje ook telkens een beetje op hetzelfde bleef hangen dacht ik dat die het ook niet deed. De avond ervoor hadden we er één fles brandstof ingegooid dus had er eigenlijk helemaal niet meer over nagedacht. Maar helaas, te laat, hij viel uit, tank leeg, oeps! En een tankstation was niet te vinden, vreemd genoeg, want iedereen rijdt op scooters. Chaster en Wendy gaan samen opzoek naar een tankstation op de scooter. Marloes, rob en ik blijven hangen op de plek waar de scooter is uitgevallen. Top voorbereiding, allemaal zonder ontbijt en water vertrokken en allemaal met een redelijke hangover. Na 10 minuten komen Wendy en Chaster terug met twee locals achterop. Deze mannen gaan ons helpen. Een ervan vond het allemaal wel gezellig en regelde enthousiast de hele boel wel even. Hij plantte Chaster bij de andere local op de scooter op weg naar de dichtstbij gelegen plek waar er gasolie te halen viel. Na een klein half uur kwamen ze terug met 2 flessen, gelukkig. De enthousiaste local die bij ons was gebleven had al bedacht dat hij een goede plek wist om te ontbijten. Dat was redelijk in de buurt dus prima. We werden warm onthaald en kregen nog wat extra hapjes van de locals. Na het eten wilde we weer terug richting Pai. De beste man die alles wel even regelde had ook bedacht wel bij Wendy achterop terug te kunnen naar Pai. Of nee hij had eigenlijk bedacht dat hij wel kon rijden en zij achterop kon. Hij had inmiddels al 2 biertjes op en t was nog geen 11 uur en daarbij zag Wendy het sowieso niet helemaal zitten, maar de lichaamstaal werd niet erg opgevangen en hij sprong achterop. Ik moest eigenlijk heel erg lachen, hij had een mooie lift en Wendy zat wat ongemakkelijk voorop. Hij gebaarde af en toe naar achter 👌🏽 deze en 👍🏼 deze kwamen regelmatig voorbij. Het was een mooie gewaarwording! 
Aangekomen in Pai ben ik even terug naar mijn hostel gegaan om even te chillen, want was toch een beetje moe van de korte nacht. Omdat we de verkeerde hotsprings hadden bezocht zouden we later op de dag richting de goede rijden. Eind van de middag reden we die kant op, Kristan de andere Canadees ging ook mee, een wat onhandige homo, no offense. Hij had 's ochtends geskipt, want die vond het allemaal veelte vroeg na de avond ervoor. Dit keer ging ik achterop bij Wendy en de twee jongens namen de andere scooter. Deze rit was nog veel heuvelachtiger en lastig te berijden. Wij reden achteraan en nadat we een bocht uitgereden kwamen zagen we dat Kristian en Ron in de berm geparkeerd stonden. Ze kwamen de berg niet op, te stijl. Omdat wij ook wat voorzichtig de berg opreden haalden wij het ook niet. We vielen bijna om en de scooter was zwaar om te houden zonder dat hij naar beneden gleedt. Daarbij moesten we zo lachen dat het lastig was om weer verder te komen. Ik ben samen met Rob de berg opgelopen en de Wendy en Kristian zijn alleen op de scooter de berg opgereden. Het kwam goed, nu maar hopen dat we het terug ook gingen redden. Daar aangekomen hebben we even lekker gedobberd in de hotsprings, was leuk. Terugweg ging gelukkig ook goed.
'S avonds ben ik samen met Wendy bij haar hostel gebleven en daar wat gedronken en spelletjes gespeeld. 
De volgende dag zijn we lekker gaan ontbijten, beetje geshopt en 's middags weer bij het zwembad gaan liggen. Daar is nog een meisje aangehaakt, Marit genaamd, die ik in de trein van Bangkok naar Chiang Mai ook al gezien bleek te hebben. Dat was heel grappig, want daar kwamen we per toeval achter, ik herkende haar niet. Maar dat ik net in die nachttrein zat en me had geïnstalleerd werd er een paar keer 'Marieke, Marieke' geroepen, waar ik dus al wat vreemd
van opkeek om daar mijn naam te horen. Bleek dat zij dat was en zij opzoek was naar een andere Marieke die haar kaartje nog had. Die Marieke heb ik later dan weer in de taxi naar mijn hostel ontmoet. Uiteindelijk zagen we elkaar nu allemaal bij het zwembad en kwamen we erachter.  De laatste avond was ook heel leuk en ik voelde dat ik het best jammer vond dat ik de volgende dag terug moest naar Chiang Mai. Aan de andere kant realiseerde ik me dat het juist een goed
gevoel is dat ik het jammer vind om te gaan in plaats van dat je ergens graag weg wild. Ik heb het naar mijn zin gehad en ga mijn eigen reis verder vervolgen, voelt ook goed. Donderdagochtend neem ik weer een busje terug naar Chiang Mai. Ook op de terugweg word ik vergezeld met Chinezen en ook tijdens deze rit word er achter mij overgegeven, super! Ik heb gelukkig mijn muziek aan en hoor het niet, daarbij ben ik moe van de laatste avond die ook weer geëindigd was op de afterparty dus ik val in slaap. Aangekomen in Chiang Mai moet ik eerst langs het immigratiekantoor om mijn visum te verlengen. De tuktuk chauffeurs vliegen op me af en ik geef aan dat ik eerst nog pasfoto's moet maken en daarna naar het immigratiekantoor moet. Ja hoor, word geregeld. Ik weet het niet helemaal en bedenk me dat ik nog een papiertje heb gehad waar in het Thais de naam van het immigratiekantoor op staat, maar op goed vertrouwen geloof ik wel dat het goed komt. De pasfoto's zijn goed doorgekomen, want na 5 minuten staan we bij een fotozaakje waar ik mag gaan zitten. Er zijn verschillende formaten en ik kies naar mijn idee het juiste formaat. Goed, nu door naar het kantoor. T is druk op de weg dus zijn best even onderweg. Dan zijn we er en wijst mijn chauffeuse met haar hand waar het schijnt te zijn. Omdat ik de vorige keer in Chiang Mai ook verkeerd was afgezet, twijfel ik een beetje. Dus ik vraag nogmaals:'immigrationoffice?' Jajaja, dat was het, top! Ik betaal en loop het gebouwtje in. Rondkijkend zie ik alleen maar Thaise mensen en vrees dat ik niet goed zit. Een vrouwtje achter de balie vraagt dan ook wat ik kom doen en ik geef aan mijn visum te willen verlengen. Tja, dan zat ik verkeerd, shit, had ik nou maar dat stomme papiertje aan de tuktuk drol gegeven. Nou goed, opzoek naar een taxi en 6km terug. Daar aangekomen bleek dat ik ook het verkeerde formaat pasfoto's had. Dus nog weer 6 laten maken. Nu heb ik heel fijn, 13 pasfoto's over, super! Dus voor wie een prachtige foto van mij wil, ik heb er één voor je! Visum verder ging vrij makkelijk, gelukkig. Daarna richting mijn hostel op aanraden van die meiden. Inderdaad een leuk hostel met leuke openbare ruimtes. Ik merk alleen dat ik het wel even prima vind en zoek een leuk restaurantje op waar ik lekker even ga lezen. 
Ben vanochtend richting het vliegveld gegaan met een meisje uit het hostel. Daar trof ik het Amsterdamse stel weer die dezelfde vlucht bleken te hebben geboekt, althans dat dachten ze. Na een tijd in de rij konden we inchecken, zij gingen mij voor. Wat bleek, ze hadden perongeluk op 17 maart geboekt, oeps. Ik hoop dat ik
het goed gedaan heb. Yes ik kan door. Dan tref ik later nog het meisje met wie ik richting het vliegveld was gereden. Zij had een vlucht naar Bangkok. Ik vertelde haar wat er net was gebeurd met het Amsterdamse stel. Ze checkt voor de zekerheid ook nog even haar ticket. Blijkt dat ze precies hetzelfde gedaan heeft, ook een ticket voor 17 maart ipv februari. Wat?! Dat check je toch? Laat ik niet teveel zeggen, voor je het weet overkomt het mij. Zou zomaar kunnen. Ik help haar even verder en loop dan toch een beetje trots op mezelf door naar mijn gate. Ik zit nu in het vliegtuig naar Surat Thani waar ik met een bus naar de pier wordt gebracht en daar de boot pak naar Koh Samui. Een lange dag reizen, maar ik vind het leuk! Lekker zitten, muziekje, schrijven en lezen. Op weg naar een nieuwe plek. Het is fijn om te ervaren dat het contact maken dus werkt en leuk is, maar misschien nog wel fijner dat ik het ook heel prettig vind om alleen te zijn en mijn eigen reis aan het maken ben. 
Zaterdag staat de halfmoonparty op mijn programma, onder het mom: nu we er toch zijn. Na het weekend heb ik weer met Wendy afgesproken in het Zuiden. Dat klikte goed en we willen beide dezelfde kant op! 

Keep you posted! 

😘





 


Reacties

annelies
Geplaatst op 17 februari 2017 om 21:58 uur
Je bent werkelijk een reizigster in hart en nieren :)

Jonny
Geplaatst op 17 februari 2017 om 19:30 uur
Nog steeds zalig aan het genieten 🤗

Margo
Geplaatst op 17 februari 2017 om 17:00 uur
❤

Plaats een reactie