Tweet deze blogpost

Om 07.00 uur worden we naar de rivier gebracht waar we eerst zo'n 45 minuten in een kano de rivier over gaan, waarna we later met guide het park ingaan opzoek naar de wilde dieren 😬. We komen er snel achter dat we ons weer veelte koud hebben aangekleed. Omdat het de dag ervoor flink warm was dachten we dat het al wel snel zou opwarmen. Helaas was dit de eerste uren in de kano nog niet het geval en verrekken  we van de kou. Riek en Goot zijn weer zeer goed voorbereid. Goot zelfs in rok en al, echt survival pak! Als ze vragen hoe ze dat bedacht had, zeggen we mooi dat het met haar geloofsovertuiging te maken heeft. Puh! De boottocht was ok, al was ik

mij de hele tijd aan het focussen op warm krijgen van mijn lichaam. Gelukkig hebben we er natuurlijk weer hartelijk om kunnen lachen. Vervolgens kwamen wij op het land aan, inside the park, oelalala! We hadden voor de boottocht al even kennis gemaakt met onze guide. De man was 60 jaar en werkte al meer dan 40 jaar als guide. Gelukkig had deze man de nodige ervaring en was ik natuurlijk gelijk benieuwd naar al zijn heldenverhalen met de dieren. Je kunt net als ons 3 tot 4 uur wandelen in het park, maar je kunt ook trekkingen van meerdere dagen doen. Deze doet onze guide ook en heeft al van alles meegemaakt op deze trips.

 Al vrij snel zien we weer een neushoorn zich badderen in de rivier en neemt af en toe een hap in het water. Dit keer van een zeer kleine afstand. Hij hoort ons en kijkt af en toe in onze richting. We nemen wat foto's en vinden het goed. De guide had net verteld dat de rhino's mensen haten en als ze boos zijn met 40 km per uur op je af kunnen stormen. We lopen verder de jungle in. Ik vraag me tijdens het lopen af wat ons bezield om dit te doen, jezelf te grabbel gooien voor een zooitje wilde dieren, daarnaast heb ik het volste vertrouwen in onze oude guide met stok in zijn hand en bedenk ik mij dat er meerdere mensen zijn. Waarom zou die hongerige tijger ons willen? We zien dr niet uut en ben waarschijnlijk hillegaar niet lekker. Achter ons loopt trouwens ook de hele tijd een jonge jongen, de kleine mogli, ook met stok. We zien antilopen, apen en verschillende vogelsoorten. Ook zien we veel hopen poep van de neushoorn. Die hebben zeg maar allemaal hun eigen toilet. Soort territorium afbakenen doormiddel van hun ontlasting. Ook zien we de voetstappen van de tijger en de holen die de beer heeft gegraven opzoek naar eten. Deze man weet ons zoveel te vertellen over alles in de jungle dat geeft toch een groot vertrouwen. T is echt wel cool, beetje rond lopen door de omgeving van beesten die je liever niet tegen wilt komen met een guide die maar liefst meerdere keren met deze verschillen dieren heeft gevochten. In goede zin van het woord, hij is een overduidelijke dierenliefhebber, maar voor bescherming van zichzelf is hij de strijd aan gegaan. Afijn, genoeg heldenverhalen, na 3 uur komen we weer aan bij de rivier, we worden weer over gevaren met de kano. Nu zien we wel verschillende krokodillen liggen, zonnend op een soort van eiland in de splitsing van de rivier, iew griezels. Mam en ik lunchen wat en maken ons alweer klaar voor de jeep safari. Het zal ons benieuwen. We zijn aan het eind van de dag wel bekaf moet je rekenen, al die gekkigheid op één dag. Om 13.00 vertrekt onze kano weer naar het park toe, daar staat een prachtige jeep klaar met 10 stoeltjes op het dak. We nemen achterin plaats en worden omringd door chinezen, dat kan wel weer eens gezellig worden. Allemaal een dikke Nikon op de nek dus er zal wat af geklikt en geflitst worden. Tweede poging opzoek naar tijgers, beren en olifanten. Mam en ik liggen af en toe in een deuk met het idee dat wij  op safari zijn. Je zal het meemaken dat we ze straks treffen, moeders in rok en al. T is weer een hoop gehobbel en gebobbel in de jeep, maar dat zijn wij inmiddels wel gewend. We zien weer vrij vlot een neushoorn, ja die hebben we nou wel gezien 😂. We zien vervolgens nog weer heel wat antilopen, herten, aapjes, vogels maar vooralsnog blijven de echte grote der jungle uit. Onze nieuwe guide van de jeep blijft erg enthousiast en maakt vele grappen. Hij staat naast mama en mij en we hebben de grootste lol. Na 2,5 uur hebben we eindelijk even een stop. Daar is een grote opvang voor krokodillen waar we even een kijkje kunnen nemen. Brrr, sommige zijn wel echt groot hoor, 5 tot 7 meter. Ook veel kleintjes, die uiteindelijk weer terug naar de rivier gaan in de vrije natuur. Op een bepaald moment denken de chauffeur en de guide iets te horen en te zien. Ze stappen van de jeep af en onderzoeken de omgeving. Wij zitten met z'n tienen aandachtig mee te kijken waarna mam fluisterend tegen mij zegt: 'ja en straks worden we van achter aangevallen door dat beest'. Ik moet eigenlijk keihard lachen, maar ik hou me in. Helaas na 5 minuten rijden we toch weer weg. Meneer tijger houdt zich verborgen, ook wel prima eigenlijk. T word kouder en we hebben het eigenlijk wel gezien. Natuurlijk zijn wij de allerlaatste jeep die aankomt bij de rivier om 17.15. Nu nog weer even met de kano over en dan staan we gelukkig weer aan land. Niet dat daar alles mee gezegd is, want we hebben begrepen dat het dorp nog al eens last heeft van de wilde olifanten en neushoorns die eten komen zoeken buiten het park. Maar goed, zal nu toch zeker niet. Och jeepsafari was een groot succes, beetje lang en geen tijgers, maar t is net even wat anders dan zoiets op Tenerife of in Turkije waar ze via verschillende reisorganisaties ook wel eens safari's aanbieden. De omgeving was prachtig en we hebben immers 3 neushoorns van dichtbij gezien! In ons hotelletje aangekomen besluiten we weer veilig thuis te blijven, genoeg spanning gehad vandaag. We zijn dood op en maken dan ook een hele lange nacht, in ons niet perse luxe accommodatie. De volgende dag slapen we toch even lekker uit en hebben we niets gepland. We hebben bedacht om het ontbijt even elders te halen en lopen het dorpje in. We treffen een fijn restaurant met een mooie tuin uitkijkend op de jungle. Heerlijk, met een goede kop koffie! Daarna lopen we richting de rivier, waar we de olifanten in het water zien staan. De mannen zien ons en wuiven naar ons, 'come come'. Het is de buurman van ons hotel. Daar mochten we de eerste middag dat we aankwamen al even zijn olifant aaien. Bijzonder hoor! Goed, mam en ik lopen erop af en hij vraagt mam om erop te komen zitten. Oe god, wat nu? Maar doen dan? Binnen een mum van tijd zat mam op de olifant en werd aan alle kanten nat gespetterd door het beest met zijn slurf. Het ging maar door en mam riep door haar harde gelach:'Yes Its Ok, hahaha, enough. Ik hield het niet meer. Na 5 minuten kwam mam zeiknat naar de kant. En jawel, toen werd ik natuurlijk uitgenodigd. Well, binnen een kwartier stonden mam en ik beide doorweekt weer aan de kant. Het was een leuke ervaring! Eerst maar even terug naar het hotel, omkleden. Die middag zijn we lekker even gaan shoppen, lunchen en hebben heerlijk in de zon aan de rivier gezeten. 'S avonds hebben we heerlijk gegeten bij 'Friends Café' een nieuw tentje gerund door 3 jonge jongens. T zag er fantastisch uit en de jongens waren zo enthousiast en behandelde ons als royalty's. Allemaal even aardig en deden ontzettend hun best. Zelfs de aansteker waar ik om gevraagd had werd op een schoteltje gebracht. Maar zeker een aanrader voor diegene die eens richting Chitwan willen gaan in Nepal. We zijn een beetje op tijd naar huis gegaan, toch maar het zekere voor het onzekere. We moeten er niet aan denken om 's avonds verrast te worden met onverwacht bezoek van de oude rhino die nog wel eens een rondje wil doen. Thuis maken we ons nog één keer op om in ons kamertje te gaan slapen, we zijn wel erg toe aan weer wat meer luxe. T is vooral zo stoffig in dat hok en het lijkt nu wel erger. Er worden ook vaak vuurtjes buiten gestookt en die geur hangt dan ook aardig in onze slaapkamer. Wanneer we net slapen gaat de telefoon een paar keer. Het is Michiel die belt, mam hoort haar mobiel trillen. Ze neemt een kijkje. 3 gemiste oproepen, mmm toch maar even terug bellen. Helaas is er brand geweest bij mijn vader thuis en de katjes hebben het niet overleefd 😞. Poeh, die zagen we even niet aankomen. Gelukkig kan ik na een tijdje ook contact met mijn vader krijgen en bespreken wat er is gebeurd. Even slikken! Na een paar uur hebben we nog even app contact en dat is heel fijn! Was een kort nachtje al met al. 

We zitten nu in de bus terug naar Kathmandu. Mam ligt naast mij te slapen. Ik realiseer mij dat ik zo ontzettend blij ben met mijn beide oudertjes. Dat ik hier ben en dit mag meemaken, bevoorrecht mens ❤️! En al mijn lieve vrienden en familie, wheeeeeeee, ik vind jullie allemaal zo lie-hieeeeeef ❤️❤️❤️! 

Ik heb in Pokhara een tatoeage laten zetten, een balonnetje.

 Letting go... so you can be free. 

Hij staat op mijn pols, kan er vaak naar kijken. Nu ook even! 

Morgen vliegen we naar Bangkok, Thailand here we come! 

Keep rollin ✌🏼️

😘❤️😘