Week 1
Geplaatst op 11 mei 2016 om 17:01 uur
Mijn eerste week is echt letterlijk voorbij gevlogen.
Op school kreeg ik in eerste instantie prive les omdat de rest van de klas hier al 2 weken zit en zij dus iets verder zijn.
Dit was niet zo erg want daardoor kon ik zoveel vragen stellen als ik wilde en konden we ook de uitspraak fijn oefenen.
Na de les om 13uur kreeg ik een rondleiding door de stad langs alle highlights, zoals het St. Martin plein, de verschillende cathedralen, universiteiten, moskeeen, het Patio Olmos (dat is een omgebouwde school tot mega groot warenhuis). Ook liepen we door een straat waar allemaal fotos hingen van mensen die vermist zijn geraakt tijdens de oorlog met Engeland. De volgende dag heb ik zelf een grote wandeling gemaakt, ik liep van Av. General pas (dat is een van de grote hoofdwegen hier) richting Av. Hypololito Yrigoyen. Daar was een rotonde van letterlijk 200 meter breed en lang, waar je dus gewoon op kon fietsen, lopen en natuurlijk fotos maken. Een eindje verderop zat het park Sarmiento, dit was werkelijkwaar een sprookjeswereld. Overal waren hele hoge houten bruggetjes, in het roze of groen met fontijntjes erom heen en allemaal ligstoeltjes op een groot grasveld. Ook was er heel veel bijzondere kunst, zoals een grasveld met allemaal gekleurde cirkels van 3 meter hoog waar je zon 500 meter doorheen kon lopen.
Een soort vondelpark maar dan 10x groter. Hier heb ik ruim 2 uur rondgewandeld, ijsjes gegeten. En er waren enorm veel hardlopers, sportverenigingen, rugbylessen, daklozen, katten, zwerfhonden. Alles wat een parkje zo bijzonder maakt.
Via de Chacabuca en Buenos Aires straat ben ik langs de rivier La Cañada weer teruggelopen, deze gaat rechtstreeks langs mijn gastgezin dus dat was wel handig!
De volgende dag (Dinsdag) ben ik wezen zwemmen bij zwembad de Crol, ik wilde gewoon even een uurtje banenzwemmen maar de receptionist begreep dat ik een uurtje zwemles wilde. Ik zei dat ik wel zwemles kon geven maar absoluut geen les nodig had. Toen moest ze lachen en vroeg of ik toevallig uit Europa ofzo kwam.. Vervolgens mocht ik gelukkig in een prive baan alsnog baantjes zwemmen, en heb ik ook gekeken naar de zwemlessen van Spaanse leeftijdsgenoten. In de kleedkamer sprak een meisje (Florencia) mij toen aan of ik haar misschien wilde helpen want ik kon het al zo goed.
Dus nu gaan we de komende 3 weken elke woensdag samen zwemmen. In ruil daarvoor hebben we nu een fijne klik en heeft ze mij aan haar vriendinnen voorgesteld en heeft ze mij de hele stad rondgeleidt, echt super leuk!
Verder ben ik deze week naar het museum geweest van het Memoria Verdad. Dit was erg indrukwekkend en ik kreeg echt overal kippenvel van. Er waren allemaal ruimtes waarin werd uitgebeeld doormiddel van film materiaal, verhalen van familieleden die nog wel leefden, en plaatjes, hoe de mensen destijds werden verwaarloosd en mishandeld.
Op Vrijdag ben ik wezen stappen met 2 Nederlandse klasgenootjes (Emmy en Olga). Wij zijn naar Club Studio geweest aan de Sante Fe straat. Het was heel apart want wij waren op dat moment de enige buitenlanders, zoals iedereen wel kon zien. Wij werden enorm voorgetrokken, hoefden geen identiteit te laten zien, niet in de rij te wachten, en ik was weliswaar een keertje een van de grootsten in een club! Dat was ook wel bijzonder, haha! Ik bestelde een speed met smirnof voor 170 peso (rond de 10 euro) wat ik wel een beetje duur vond, maargoed ik kreeg dus een glas van 1,5 liter waarvan minstens de helft alcohol, hier heb ik dus de hele avond over gedaan! De studio was een omgebouwd theater dus met kroonluchters, brede trappen en verschillende balkonnetjes om te dansen, echt heel gaaf.
Zaterdag ochtend heb ik gebeld met mijn ouders en goeie vrienden van hun, dat was fijn wakker worden om even bij te kletsen. Bij hun was het toen al 18uur savonds en ze gingen pizza eten, toen was ik wel jaloers want hier snappen ze echt niks van pizzas....
Zondag was het moederdag. Dit was tevens de eerste dag dat ik samen met mijn gastmoeder Natalia ging ontbijten. Het ijs is eindelijk gebroken en we praten al meer met elkaar, ook vooral omdat we elkaars taaltje eindelijk begrijpen.
Om 10uur zijn Emmy, Olga en ik vertrokken naar El Parque de Condorito. Daar hebben we ongeveer 15km gewandeld, berg op berg af. Dit was een park met een schilderachtig landschap, super mooi uitzicht. We zijn naar balcon Norte en Rio de Condorito gewandeld. Er liepen hier pumas achter hekken gelukkig en heel veel bijzondere vogels waarvan ik de namen helaas niet meer weet. Op het hoogste punt voor het uitzicht was het ineens super koud, we zaten namelijk op 2,5km hoogte. De terugweg was dus ook ontzettend mistig, het leek net alsof we letterlijk in de wolken liepen.
Van 13 tot 18 uur waren we aan de wandel en de volgende dag had ik ook ontzettend veel spierpijn en blaren, gelukkig heb ik bergschoenen van mijn nicht mee! Om 18.30 zou onze bus terug naar Cordoba vertrekken. Toen wij om 18uur bij de bushalte van het park stonden te wachten, stonden er al ongeveer 30 scouting mensen ook te wachten.
Om 18.50 was er nog steeds geen bus, het zicht op de weg was zodanig mistig dat we niet meer konden zien of er nou een fietser, motor, auto of bus aan kwam. Telkens als er licht op ons afkwam dan stond de hele groep te zwaaien om iemand aan te houden zodat we in ieder geval vervoer terug zouden hebben. Het was best spannend... Na ongeveer 45 minuten later was er eindelijk een bus die hard toeterend en knipperend op ons af kwam! Letterlijk iedereen begon te schreeuwen en springen van blijdschap!!! Ik krijg bij het schrijven hiervan nog steeds de rillingen, aangezien het ook al donker werd buiten. We moesten enorm proppen want eigenlijk zat de bus al vol, maar iedereen wilde natuurlijk mee terug dus we hebben allemaal op de grond in het gangpad gezeten en op elkaars schoot etc.
Maar dat was helemaal prima, want we zaten droog en weer onderweg naar de stad.
Reacties
|
Jon |
Volg Mijn Reis © 2025. Alle rechten voorbehouden.
Algemene Voorwaarden | Linkpartners | Contact