Dag 3 Palm Spring - Williams
Geplaatst op 25 september 2019 om 16:48 uur
Vanmorgen wederom weer optijd wakker en het was al gelijk warm. We zijn gaan douche en gaan ontbijten. Gelukkig hadden we een broodrooster gekregen zodat het brood van hier toch wat lekkerder smaakt. Eerst even alles afwassen want anders is het voor moniek uit zn beker drinken geen optie. We zijn na het ontbijt even naar het zwembad gelopen om beetje af te koelen. Want vakantie zonder zwembad kan niet volgens moniek. Diva in de dessert noemt Judith het. Aangekomen bij het zwembad waar Niemand was maar een muziekje aangedaan en meezingen met uitzicht op de woestijn. Daarna alles afkoppelen en vertrekken maar dat afkoppelen was zo makkelijk nog niet het water spoot alles kanten op en snapte niet waarom die kraan niet gewoon stopt met water produceren. Na heel wat geklungel en moniek die nog eerst een foto wilde maken van het waterfestijn is het dan toch gelukt. Helaas is daar ook Judith haar zonnebril achtergebleven.. We zijn eerst gaan tanken ook dat is hier weer avontuur apart. Hij vraagt om je creditcard nou die stap lukte nog wel Maar daarna wil hij een of andere zipcode. Na paar pogingen maar op het knopje help gedrukt. Een aardige gozer vertelde dat die code alleen gebruikt word mensen die er wonen en hij dus handmatig de pomp moet activeren. Nou met een volle tank op pad. Op naar Joshua Tree national park. Wat gaaf was dat! Wel aantal keer gestopt voor gave fotos. Waar Judith als echte avonturier zo boven is klimt moniek als een echt meisje naar boven haha. Even een chauffeur wissel en weer verder. Na een uur gereden te hebben. Kwamen we aan bij route 66. Ook daar even wat foto's gemaakt en weer door. Nog een lange rit te gaan richting de Grand Canyon, met een tussenstop in Oatman. Een klein westen dorpje. Hier aangekomen te zijn rook heel het dorp naar de twee ezels die er los rondlopen. Het dorp zag er leuk uit maar we waren er zo doorheen. Op naar de eindbestemming voor vandaag.. nog 3.5 uur rijden en het was al 5 uur, gas erop dus. Alleen kwamen we terecht op de enige route terug naar de grote weg.. De historic route 66. Een kronkel weg met haarspeldbochten langs de bergen en ravijnen dat soms zo smal was dat je er niet met 2 auto's kon rijden. Maar wat een enorm mooi uitzicht! Steeds illegaal stil gestaan op de weg om een foto te maken om vervolgens weer terug de camper in te rennen en snel door te rijden.. oeps. Eenmaal boven op de berg aangekomen te zijn bleek er gewoon een uitkijkpost te zijn.. Waar je je auto stil mocht zetten. Wij helemaal enthousiast want het uitzicht was prachtig.. Kwamen we er daarna achter dat Moniek op de steen van Rudy zat.. Het was een begraafplaats waar we overheen liepen.. haha owooww. Gauw door want het werd al een beetje schemerig. Moniek kwam er ook achter dat Judith haar armsteun naar beneden kon doen haha zo goed hebben we alles gecheckt zelfs de knopjes snappen we nog steeds niet allemaal. De lange rit was vervolgens zo lang dat we beide besloten om in Williams te overnachten. Dit bleek ook een erg leuk stadje met veel diners en winkeltjes. Een pasta en een pizza naar binnen gewerkt in een leuk restaurantje en op naar de kampeerplek. Toen we daar aan aankwamen snapte we niet hoe we ons konden aanmelden dus na 4 rondjes te hebben gereden over dat park maar besloten dat we wildlife gingen overnachten. Een klein donker weggetje in de bossen in het pikkedonker.. Judith in de stress.. Moniek vond het geweldig. Je zag geen hand voor ogen tot er een konijn voor de camper sprong en Moniek het op een gillen zette Hahah! Volle bak op de rem. Nou.. uiteindelijk een plekje gevonden.. struggles hoor! Nu maar hopen dat die koelkast en vriezer het blijft doen de gehele nacht.. want er is geen elektriciteit of watervoorziening hier.. Welterusten!
Reacties
|
Marleen |
|
Eugemiek |
Volg Mijn Reis © 2025. Alle rechten voorbehouden.
Algemene Voorwaarden | Linkpartners | Contact