Ngapali beach 12 - 15 december
Geplaatst op 15 december 2017 om 20:21 uur
Ik schrok om half 7 wakker, kut mijn wekker ging niet af door mijn lege telefoon. Een slechte gewoonte om met muziek in te gaan slapen. Daarnaast heb ik ook maar 1 ingang van mijn telefoon wat het helemaal top maakt, ik blijf niet lang meer bij Apple. Gelukkig was de transfer er nog niet en kon ik alles nog redelijk relaxt inpakken. Ik had zelfs tijd voor een ontbijtje. Vervolgens werd ik opgehaald in een mini truck en zat er een meisje uit Tsjechië, Iveta, achterin. Zij ging dezelfde reis als ik maken, ben ik gelukkig niet de enige die gek. Helaas was de avond wél helder deze keer en zagen we de luchtballonnen opstijgen daar vloog mijn moneyshot letterlijk weg. We werden naar een mini van gebracht waar we de eerste 10 uur van de reis zouden zitten. We maakten een paar korte tussenstoppen en een lange voor lunchpauze. Helaas ging de linkerkant van mijn oortje kapot. Ik had echt beide kanten nodig om niet de muziek van het busje te horen. De busreis was niet heel comfortabel en had ik het geluk dat we nog eens 10 uur moesten rijden, super. Uiteindelijk kwamen we in Pyay aan, waar we een uurtje hadden. We besloten een biertje te drinken om de tijd te doden. We gingen rond 5 uur richting Ngapali Beach, het nog ontoeristische paradijs van Myanmar. We gingen nu met een wat grotere bus waar het wat comfortabeler zitten was. Na 3 uur kregen we een klapband, maar was het ook weer in een half uurtje geklaard. We stopten bij een restaurantje waar je eigenlijk standaard kip, rijst, groente en soep kreeg. Niet heel verschillend met Nepal dus. We vonden het wel slim om whiskey te halen, zodat we wellicht dieper konden slapen. Helaas ging dat niet als gedacht, omdat je kont na 15 minuten alweer zeer deed en je van positie moest veranderen. Na wat tussenstops om de spullen achterin de bus uit te laden, kwamen we rond 4 uur aan bij de bungalow die Iveta had geboekt. Wellicht konden we de kosten delen als ik erin zou trekken en dat was gelukkig ook zo. Scheelde haar weer en het was voor mij leuk gezelschap om te hebben. Helemaal gaar vielen we zo in slaap.
Rond half 11 werden we wakker en verplaatsen we ons richting het strand. Bijna niemand en zo helder en schoon! Man ik kon de hele dag wel in een zwemband ronddobberen. We konden zo een fiets meenemen en gingen op pad. We vonden een pad dat leidde tot een nieuw stuk strand waar helemaal niemand was. We moesten wel over wat rotsachtig grond heen lopen, maar we hadden daar de hele zee voor onszelf. Na een paar uur gingen we op zoek naar een eettentje, we hadden het ontbijt namelijk overgeslagen door het verklote ritme. Heerlijk loempiaatjes en een biertje, maar wel direct weer gaar. We gingen terug naar de bungalow om daar aan het strand te liggen. Even een zonsondergang meepakken, weer dik genieten hoor. Het maakte het nog leuker door de puppy’s op het strand. Iveta had wat last van een voedselvergiftiging dus at ik romantisch in mijn eentje bij het restaurant. Daarna gingen we al vroeg slapen om de volgende dag wat meer te doen en te kunnen genieten van de dag.
Ik werd al rond 7 uur wakker, maar was te lui om uit bed te komen. Om 8 uur zaten ontbijt en nog geen uur later pakten we de fiets om richting het vissersdorpje te fietsen. Helaas kreeg ze een lekker band na een kilometer of 5. Gelukkig liepen we langs een fietsverhuurder en kon ik mijn Hollandse vaardigheden in bandplakken laten zien. Maar de Birmezen zijn erg behulpzaam dus namen 2 mannen het van mij over. Er zat een spijker in de band en er zat een gat bij het ventiel. Lopen was te ver en gelukkig reden er allemaal verbouwde scootertaxi’s constant op de weg. De voorkant was van een grote chopper (motor) en de achterkant was een bak waar mensen in zaten of spullen werden vervoerd. Ze maakten de fiets aan de zijkant van de bak vast. Mooi hoe snel we nu terug konden gaan. We pakten een andere fiets voor haar en gingen nu echt richting het vissersdorp. We kwamen na een half uurtje bij het plekje en de zee stond vol met vissersboten. Daarnaast was er een soort van pier waar aan het einde een luxe restaurant zat. We gingen eerst maar afkoelen en zwommen richting de rotsen. De zee was rustig dus geen gevaar. Er waren allemaal krabben die als een gek wegrenden en het water insprongen zodra ze ons zagen. Maar 1 krab was rustig en was een beetje ingesloten in een klein plasje. Ik pakte hem op en er leek een soort van gelei uit te komen. Ik legde de krab snel neer, maar het kroop uit zijn pantser. Erg gaaf om dat live mee te maken. We vonden nog wat andere leuke zeedieren waar ik nog mooie foto’s van kon maken. Daarna liepen we op het strand langs de vissersboten. Het strand lag bezaaid met dode vissen en vissenkoppen. Aan de strandkant lagen gigantische netten met mini visjes die aan het drogen waren in de zon. Hoe verder we liepen hoe smeriger het werd. Ook was er geen toerist meer te bekennen, al waren die er sowieso nauwelijks. Aan ons stuk van het strand waren er ongeveer 20 - 25 toeristen. Dit deel zag je niet zo snel en was wel weer typisch. Veel delen erg schoon waar de meeste toeristen komen, maar iets verder is het een en al plastic. We liepen verder en kwamen op een rustig plekje waar we een eiland konden zien. Het was erg rotsachtig, maar wel lekker rustig. Opeens kwam er uit de verte een groep mannen aangelopen en stopten ze gespreid bij een aantal bomen. Die bomen hadden wel wat, zeiden we nog. Ze stonden op ongeveer 50 meter afstand en vanuit het niets trokken ze zo hun tika naar beneden en begonnen ze gezellig 10 meter van elkaar hun behoeften te doen. Het was dus een openbaar toilet. We gingen weer terug en lunchten naar 8 uurtjes niks te hebben gegeten. Heerlijke vis met rijst, meer heb ik ook niet nodig. We zagen zonsondergang liggend vanuit ons zwembandje in de zee. In de avond pakten we groots uit met het eten, veel vis, groente en rijst. Moeten er maar van genieten zei ik. In de avond gingen we nog krabben zoeken op het strand en keken we naar de sterrenhemel, waar de ene na de andere vallende ster voorbij vloog. Het heelal was ook niet normaal helder, heerlijk zo bij het strand. Nee we hadden niks gedaan en waren echt als vrienden. Het was niet bepaald mijn type, al konden we wel aan een stuk doorpraten over de interessantste en stomste dingen.
De volgende ochtend was Iveta al vroeg op pad gegaan om rond te neuzen, ik bleef lekker in bed slapen. Ze maakte me rond 8 uur wakker en we gingen nog ontbijten en zwemmen. Daarna pakte zij de taxi naar het vliegveld en moest ik op pad met de fiets. Moest, omdat deze slimme henkie zijn trui was vergeten in het busje. Gelukkig sprak de vrouw van het bedrijf goed Engels en zou ze ervoor zorgen dat mijn trui bij het busstation werd gebracht, 10 kilometer verderop. Het was heerlijk om wat lichaamsbeweging te hebben en kocht ik maar gelijk ook 2 nieuwe onderbroeken, een telefoonkabel (ohja, de mijne was gebroken uit het niets) en slippers (waren alweer bijna kapot na 2 maanden dragen). Eenmaal terug kon ik net op tijd nog een douche nemen en mijn spullen pakken voordat de uitchecktijd voorbij was. Even nog een goeie lunch en terug naar Yangon, 14 uurtjes maar ditmaal.
Foto’s: www.instagram.com/longngo93/
Reacties
Er zijn nog geen reacties geplaatst.
Volg Mijn Reis © 2024. Alle rechten voorbehouden.
Algemene Voorwaarden | Linkpartners | Contact