Rendierfamilie (Tsatan) 8 september - 13 september
Geplaatst op 15 september 2017 om 09:40 uur
In de ochtend werd ik opgehaald door mijn driver, waar het avontuur richting de rendierfamilie begon. Eerst zouden we met 5 mensen gaan, maar 3 haakten af. Dus ik bleef over met een Deense gast, Christian. We hadden boodschappen gedaan voor 6 dagen, aangezien we bij de rendierfamilie eten zouden krijgen. We zaten in een busje, met 4x4 aandrijving. Man wat kregen we weer veel te zien onderweg. Hordes dieren, gigantische vlaktes met bergen en bossen met groen gekleurde bomen die lichtelijk geel werden. De weg was wel echt dramatisch. Na een uur had ik geen koolzuur in mijn cola en had ik 5 IQ-punten minder door het gebonk van mijn hoofd tegen de leuning. We gingen door modder, beekjes, over grind, over heuvels, over stenen; alles behalve een goede weg. Uiteindelijk hebben we er gelukkig maar 8,5 uur over gedaan en was de zon net onder. We sliepen bij een familie in een Ger en kregen zoals gebruikelijk thee aangeboden. Daarna maakten ze direct al avondeten voor ons klaar: rijst, aardappel en lam. We ontmoetten onze gids, een kerel van rond de 35 en hij leek mij wel te weten hoe te survivallen. Onze bedden werden opgemaakt en het was het eerste avond op een matje slapen.
Door de lange reis, was het slapen heerlijk en werd ik best vroeg wakker. Rustig aan, haast kennen ze gelukkig niet. Kregen weer ontbijt met wit brood en boter, met een kop melkthee. Dit was trouwens iets wat je als ontbijt en lunch krijgt. Onze spullen lagen al vroeg klaar en hadden nog een paar uurtjes. Even de gebied verkennen en de kleine kinderen vonden ons wel interessant. Daarna kwam een Mongoolse man die ons uitdaagde voor een potje worstelen. Uiteraard verloren, de beste man was ook maar 1,5 keer groter. De mensen daar houden van geinen, terwijl je elkaar in woorden nooit begrijpt. Rond een uur of 11 was alles ingepakt en stonden de paarden klaar, let's go! De rit verliep bijna soepel, omdat mijn paard een hekel had aan water. Hij weigerde een beekje over te steken en kreeg een paar goede tikken van onze gids. Dat beest moest natuurlijk als enige de hele tijd eten, waarna hij in draf weer achter de horde aan rende. Alleen zijn turbo was wel erg bijzonder, in de vorm van een reeks scheten. Het hield niet op. In onze eerste stop liet de gids Magne ons zien hoe je thee maakte, met drie grote stenen waar de grote kom op ging en een vuurtje dat in 20 seconden klaar was. Magne was een gids waar je aan moest wennen, we kregen moeilijk hoogte van hem in het begin. Uiteindelijk een goeie band opgebouwd in die paar dagen, waar hij liet zien ook tekentalent te hebben door met een mes rendieren en paarden te graveren in onze kommen. We trokken door tot 4 uur, waar we op een prachtige plek ons kamp zouden neerzetten. Hij noemde Christian Cha, omdat zijn naam te lastig was om uit te spreken. We zetten onze tent op, omdat mijn tent groter was, had ik het geluk met de guide in een tent te liggen. Uien groeiden in het wild, dus deze konden we zo uitgraven. We hadden veel schaapsvlees meegekregen dus deze ging samen met de rijst in de kookpot. Heerlijke ribjes gegeten hoor! De guide had een extra deken meegenomen en degene die won met worstelen zou de deken krijgen, lachend won ik met mijn 1,73. We lagen tegen een flinke heuvel aan, dus gingen Cha en ik een stukje hiken. De zon scheen immers zo mooi. We waren bijna bij de top, maar zagen in de verte donkere wolken aankomen. Toch maar terug gaan lopen en voordat we terugwaren begon het te sneeuwen. Gelukkig had de guide alles buiten al netjes bedekt en gingen we om 7 uur al de tent in. Ik was vergeten mijn lader van de camera mee te nemen, dus het zou voor de komende dagen helaas telefoonfoto's worden. Om een uur of 8 half 9 viel ik in slaap.
De nacht was redelijk goed, tot 2 uur goed geslapen. Daarna een paar uur lopen woelen. De temperatuurverschillen zijn dagelijks 15 tot 20 graden. Gelukkig had ik een goede slaapzak die de warmte goed opsloeg. We moesten 2,5 uur te paard door een vrij lastig stuk, vrij diepe modderbaden en nare beekjes waar het paard kon struikelen. Na alle struggles hadden we het gehaald, we zagen wat tipi's en een hele horde rendieren. Alsof je in een soort van sprookje was! Geïsoleerd tussen de heuvels/bergen en bos op 2000 meter hoogte. De familie was erg klein; 1 vader die er heel oud uitzag, 1 moeder die er ook heel eeg uitzag, 1 dochter van rond de 30, een zoon van 18 en een dochter van 5. Geen idee hoe het kon, maar ze waren wel supervriendelijk en geïnteresseerd. Ik denk dat je sowieso de familieboom niet kan vergelijken met onze westerse normen en waarden. We hingen wat rond, de jongste dochter gaf de rendieren suiker. De zoon ging daarna op pad en zette met moeite een zadel op het rendier. Na wat geklauter zat hij erop alsof het een paard was en gingen ze de bossen in. Ondertussen kwam er nog een groepje aan, 3 mensen uit Singapore en 1 uit Mongolië, en een gids natuurlijk. Keiran, Novell, Joann en Zaya. Na het avondeten besloten Cristian en ik onze giften te geven: een kilo suiker, snoep, tandpasta en een fles wodka. We werden uitgenodigd om te gaan zitten en de fles ging ook direct open. De wodka werd in een klein kommetje gedaan en moest op traditionele wijze worden aangenomen en opgedronken. De oudste schonk de wodka in en het was natuurlijk mannelijk om het kommetje in één keer op te drinken. We kregen nog heerlijke noodlesoep met rendierenvlees (meer hebben ze niet). Toen we terugwaren riep de Mongoolse jongedame die als een soort vertaler mee was mij in hun tipi en nodigde ik iedereen uit om bij ons wodka te gaan drinken. Het was supergezellig en ik kreeg zelfs een Mongoolse massage, die ik natuurlijk niet kon overslaan. We blijven tenminste beleeft. In de nacht lagen we redelijk dichtbij het vuur, wat in de vorm van een oven lag. Midden in de nacht schrok ik wakker, fuck mijn slaapzak was aan het einde in de fik. Gelukkig reageerde onze gids die bij ons sliep direct en sloeg het vuur uit. Schade was gelukkig beperkt tot een klein buitenlaagje die ik wel kon dicht tapen. Tsja over heftige nachtjes gesproken.
De volgende dag hebben we in de ochtend wat rondgelopen. Bleek dat de halve jas van onze guide in de fik was gevlogen. Hij kreeg gelukkig een nieuwe van de familie. We mochten daarna helpen met de volksverhuizing van de oma. Zij zou op een rendier naar haar andere zoon gaan, wat 50 kilometer verderop was door de bergen en bossen heen. Er ging een tipi en al die spullen erin mee, zo'n 7/8 rendieren bepakt. We gingen worstelen met de gidsen en elkaar, misschien dat ik een grotere Mongool kan verslaan. Het lukte mij in iedere geval om alles te winnen vandaag. We maakten een klein rondje op de rendier, aangezien zij niet voor ons gewicht waren gemaakt en ik was nog wel het zwaarst denk ik. We aten zoals elke avond lamsvlees met rijst. Ik moet oppassen dat mijn aderen niet gaan dichtslippen van al het vet. Daarna arriveerden nog een groep van 3 Israëliërs die in dezelfde tipi zouden slapen. Paar glaasjes wodka erdoorheen gejaagd en lekker tukken.
De volgende ochtend besloot ik maar eens te gaan 'douchen', omdat het anders dan 6 dagen zonder was. Mama zou de vorige zin echt niet moeten lezen. Het werd half het ijskoude water uit de beek gebruiken en wetties. In de ochtend was het chillen en ouwehoeren, vooral met Kieran. Hij heeft een vrij onfortuinlijke naam voor Europeanen, Shen Siong. Je weer het misschien al, hij werd SS genoemd.. Laat nou net gisteren 3 Israëliërs arriveren die zich netjes gingen voorstellen. Ik ging helemaal stuk. SS zal mij in december zou mij meenemen door de stad en een avondje uit gaan als ik in Singapore ben. Die gast had precies dezelfde stomme humor en alles maar omdraaien in een gein. Onze gids was vrij uitgeput en kwam een keer om half 11 uit zijn nest. We pakten in en moesten ons opmaken voor een 5 uur durende rit. Mijn paard had in tegenstelling tot de heenweg er zin in, en begon te lopen en te draften als ik in een flesje kneep. Het gebeurde 2x bij toeval tot ik het doorhad. Mooi, geen moeite te doen om mijn altijdwillenvretende paard op gang te krijgen. We kwamen bij de familie aan van de andere gids. De sterrenhemel was perfect, dat was nog eens relaxt tandenpoetsen. Het was een korte rit te paard van nog geen uurtje. Na het geven van de cadeaus en een stevige lunch, mochten we met onze eigen ogen meekijken hoe een schaap werd geslacht en alles bruikbaar werd gemaakt. Details zal ik niet omschrijven, foto's en video's zijn op aanvraag beschikbaar. Het was in ieder geval een snelle en ik denk het minst pijnlijke dood op de manier hoe zij het deden. De vogels aten vervolgens alles wat werd weggegooid, dus echt niet eetbaar was. Vervolgens was er een op hol geslagen paard wat aardig lang duurde, voordat ze deze hadden gevangen. In de middag kwam onze chauffeur ons ophalen in de Progon Ben om ons terug te brengen naar Mörön. De mini van was een oud pronkstuk uit de Sovjet tijd. Je werd door de bizarre wegen om de 5 minuten de lucht in geschoten, deze wagen kon alles aan.
De afgelopen dagen waren echt super. Zelf dingen ondernemen en veel creatief denken, slim gebruiken van alles wat je bij je hebt. Maar ook mooi om te zien hoe mensen nog traditiegetrouw leven als honderden jaren geleden. Genieten was het, zo relaxt zonder tijdsdruk en verplichte dingen. Geef mij nog maar dikke 4 maanden om te genieten.
Foto's: www.instagram.com/longngo93/
Reacties
|
Sanne |
|
Thoai |
Volg Mijn Reis © 2024. Alle rechten voorbehouden.
Algemene Voorwaarden | Linkpartners | Contact