De eerste dagen in Moskou, 20 augustus - 22 augustus.
Geplaatst op 29 augustus 2017 om 08:07 uur
Na 2 mooie weken in Italië met de auto en een zeer geslaagd afscheidsfeestje, waar alcohol traditiegetrouw iets te veel werd genuttigd, was het eindelijk tijd om te vertrekken. Rond half 10 kwamen we aan op Schiphol. Inchecken ging vlekkeloos en dan komt het moeilijkste deel van de reis: afscheid nemen van papa, mama & An. Veel emotie, het teken dat we veel van elkaar houden. Het moment dat ik richting de douane liep, gaf een gevoel van vrijheid. Yes, het avontuur kan beginnen!
Milos stond al te wachten na de douane. Voor degenen die Milos niet kennen, hij is een erg goede vriend vanaf de basisschool en in Groningen zijn we een paar jaar huisgenootjes geweest, erg tof dus! De vlucht verliep soepeltjes, waar ik naast een oud- en gepensioneerd Argentijns stel zat die een flinke reis tegemoet gaan samen door Rusland en Noord-Europa: eckte lifegoals. Tijdens de landing zag je hoe intens groot Moskou is, maar ook heel erg groen met veel bomen eromheen. Op het vliegveld stond Dmitry mijn reisagent voor Moskou mij op te wachten. Een hele vriendelijke man met ADHD; hij kan absoluut in stil zitten tijdens het rijden en heeft de vreemdste tikjes. Hij praatte met een grappig Russisch accent Engels, waar het leek alsof hij steeds een script aan het voorlezen was. Helaas verbleef ik de eerste avond in een hotel, nog even wat luxe voor mijzelf. Wel zat ik in een buitenwijk met typische, oude flats uit de Sovjettijd. Milos zat in een hostel in het centrum en ik besloot zo snel mogelijk die kant op te komen met de metro. Onderweg naar de metro liep ik door kleine wijkjes heen, waar je dronken mannen voor zich uit zien staren en geen fin roeren. Niks mis mee, maar stiekem wel verwacht. Met de metro is het 20 minuten naar het centrum, waar ze een zeer simpel systeem voor hebben bedacht zodat je snel op bestemming bent. Uiteraard ging het bij mij nog mis diezelfde avond. Eenmaal in het centrum was het zoeken geblazen, omdat de gps alle kanten op sprong. Uiteindelijk vond ik het hostel van Milos en besluiten we de reis in te luiden met een paar drankjes en sisha. Een Russisch kamergenote ging mee. Helaas sprak ze 10 woorden Engels, waardoor het de hele avond de communicatie met gebarentaal en Google Translate ging. Dat belooft wat de komende dagen dacht ik, maar wel een leuke uitdaging.
De volgende dag gingen we op pad met z'n tweeën door Moskou en wilden zo vroeg mogelijk gaan: het was immers hartje zomer 30 graden. Uiteraard begonnen we bij de Kremlin en Red Square. Geniaal dat ze trouwens niet overal oversteekplaatsen over de weg, maar onder de weg hebben gemaakt. Wat ook opviel in Moskou is dat er gigantische blokken aan gebouwen staan, maar wel met gedetailleerde architectuur, mooi voor die kiekjes. Na alle highlights aan gebouwen en pleinen besloten we in een parkje te gaan chillen bij de Kremlin met een stuk watermeloen. Ik moest naar het toilet en bij toeval kwamen we bij een ondergrondse foodcourt terecht met alle keukens, maar wat ons opviel is dat je halve liters bier kon halen voor €1,10. Waar je een tweetal gasten niet mee blij kan maken. En één keer raden waar wij die avond heen zijn gegaan. We liepen door en kwamen in een hipsterwijkje buiten het centrum terecht. Het had een industriële bouw, maar overal zaten hipstertentjes, eindelijk niet tussen al die andere toeristen. We liepen nog een flink stuk door, om door te gaan naar mijn hotel. Inmiddels stond de teller op 25.000 stappen. Onderweg naar de metro zagen we een soort van eetmuur wat gevestigd was in een woonflat. Daar stond een Afghaanse man een soort Lahmacuns te verkopen voor nog geen €2,-. Heerlijk die dingen, en ook nog zo beleefd zijn om een kleine fooi af te wijzen. Natuurlijk kregen wij onze zin.
In de avond hebben we afgesproken om te meeten met de gebroeders Han Jr. en Han Sr. uit Zuid-Korea. 2 grappige kerels die gelukkig wel redelijk Engels spraken. We gingen naar de foodcourt om halve liters scoren, want drinken kunnen die Zuid-Koreanen wel.. We wilden die avond uit en besluiten wat rond te hoppen. Helaas werd het geen succes, er waren alleen maar Sishalounges. De twee barren waar we het geprobeerd hebben, leverde weinig succes op. Bij de eerste wilden ze een VIP voor erotica aanbieden en bij de tweede waren we te luidruchtig en waren we al na een biertje weg. Ik wilde de volgende dag vroeg opstaan om nog wat rond te lopen en foto's te maken. Met een Ubertje zou het nog geen €6 zijn om thuis te komen. Daar kwam mijn chauffeur Igor aangescheurd. Een grote kerel van pakweg 1,90 in een veel te kleine Kia Rio. En hard dat de man ging, hij kende alleen maar vol gas. Na een paar minuten gooide hij de radio vol aan, mooi dat die het vond! Hij ging toen helemaal los, wat heb ik genoten tijdens de rit.
De volgende ochtend na de roes een beetje te hebben uitgeslapen stond Dmitry mij beneden op te wachten. De Trans Siberië reis kon beginnen! Na een korte uitleg stapte ik in de trein. Trein 70, coupé 9, bed 11 voor de komende 32 uur. 4 bedden in een knusse ruimte van 2,50 bij 1,80. Samen met een Russisch gezin met 2 kleine, vrolijke kinderen. Communiceren was helaas ook weer lastig doordat zij geen Engels spraken. Gelukkig zat er in de coupé naast mij een stel uit Londen, toch nog iemand waar je nog even leuk mee kon ouwehoeren. De trein heeft vele tussenstops, waar je moet oppassen dat je niet te lang wegblijft, anders rijd de trein weg. De tweede lange tussenstop van een half uurtje gaf mij even ruimte om rond te neuzen. Alsof ik 40 jaar terug in de tijd stapte, maar wel een hele gave omgeving. In de trein zelf is er een wc, qua hygiene ok, en je hebt een ketel met heet water. De komende dagen in de trein werd het leven op noodles. Omdat de zon al voor 8 uur ondergaat, besloot ik te gaan slapen, je zag immers toch niks meer.
Reacties
|
Sanne |
|
Sanne |
Volg Mijn Reis © 2024. Alle rechten voorbehouden.
Algemene Voorwaarden | Linkpartners | Contact