Avatar Kiki Visser

Kiki Visser

Dag 22 en 23

Geplaatst op 10 oktober 2016 om 13:23 uur



Dag 22
Vandaag heb ik maar drie castings! Lekker rustig dagje dus. Ze zijn allemaal ook rond dezelfde tijd dus dat is ook handig. Ik kon lekker uitslapen en rustig wakker worden. Ik hoefde niet eerst langs bureau dus dat scheelde ook weer. Rond 11 uur ging ik naar mijn eerste casting en om 15 uur was ik weer lekker in het appartement. Alle castings waren wel een beetje moeilijk te vinden, maar ik had het geluk dat er steeds een andere model voor me was waardoor ik haar een beetje kon volgen met de hoop dat zij misschien een duidelijkere beschrijving had, of het allemaal gewoon wat beter snapte... Verder ging alles wel helemaal prima! Het was alleen wel zo'n dag dat je gewoon heel moe bent. Ik kwam thuis en was ook helemaal kapot. Ik ging lekker op bed liggen en was ook niet van plan daar nog echt vanaf te komen. Toen ik net had gemaild dat ik al mijn castings had gedaan kreeg ik al heel snel een mailtje terug, ik had nog 2 extra castings er bij gekregen.. Ik baalde wel een beetje maar ik moest maar gewoon gaan. Het jammere was dat het op loopafstand was dus ik niet lekker met de metro kon gaan. De eerste extra casting was bij een fotograaf. Ik had alleen meer connectie met het 2 jarige kind dat daar rond hobbelde dan met de mensen in dat huis zelf. Toen ik daar bijna weg ging kreeg ik nog allemaal spullen van mij terug die het kind uit mijn tas had gehaald, schattig ;) Toen ik ook klaar was met mijn laatste casting wachtte ik nog even 2 uur tot ik dat melde aan mijn bureau, omdat ik bang was voor nog meer extra castings.. 
Ik had die avond afgesproken met 3 andere Nederlandse modellen (zie foto). We zouden allemaal wat eten meenemen en gewoon gezellig doen. Ik had een lekkere pastasalade gemaakt en ook al het andere eten was speciaal glutenvrij gehouden en erg lekker! Het was heel gezellig! Toen het weer tijd was om richting huis te gaan ben ik eerst met 1 van de meiden langs bureau gegaan, want ze moest nog wat spullen inleveren. Van mijn boeker hoorde ik dat ik de volgende dag alleen een fitting had om 10;30. Ik kon dus weer lekker slapen!

Dag 23
Vandaag had ik dus alleen 1 fitting en misschien het plan om met die Nederlandse meiden ergens te gaan lunchen. De fitting was voor een chinees merk. Iedereen daar sprak chinees en geen Engels, dus met wat gebaren en chinees gebrabbel kreeg mijn instructies. Natuurlijk snapte ik ze 9 van de 10 keer niet, maar uiteindelijk deed ik wel wat ik moest doen (denk ik). Ik hoopte eigenlijk  dat ik de show niet zou krijgen. Ik vond de mensen namelijk niet echt gezellig, de schoenen waren gewoon heel vervelend en het voelde gewoon niet zo fijn. Toen de fitting weer klaar was ging ik weer naar huis. Lunchen met de meiden ging niet lukken omdat iedereen plots naar huis ging of andere dingen te doen kregen. Toen kreeg ik een telefoontje van mijn boeker, Sarah. Ze vertelde dat de show van het Chinese merk het niet ging worden, want ze hadden mijn jurk uit de collectie gehaald. Wat jammer nou.. Toen vroeg ze of ik naar huis zou willen?! Ik had dan nog 4 uur om in te pakken en mijn boek en sleutels bij ze af te geven. Ik twijfelde eerst even, maar waarom ook niet? Ik vertelde het Hanna en Zuzanna en die vonden het wel wat minder leuk. Ze waren blij voor me dat ik weer lekker naar huis kon, maar ze zouden me wel missen en ik hen ook! Ik ging toen als een speer inpakken en kreeg met heel veel moeite en liggend op de koffer uiteindelijk de rits dicht. Toen ging ik langs bureau. Daar afscheid nemen vond ik eigenlijk ook wel moeilijk en raar. Ik heb al die mensen daar 3 weken lang bijna elke dag gezien en het voelde bijna als familie. Ze vertelde me wel dat ik waarschijnlijk 2 weken thuis ben en dan weer naar Parijs kom, dus ze zijn nog niet van me af! Ik zou een chauffeur hebben die me naar het station zou brengen. Hanna en Zuzanna hadden me heel lief geholpen met mijn koffer en tassen naar beneden te krijgen en daar hebben we ook uitgebreid afscheid genomen. Ik had een erg grappige chauffeur. Hij wilde me niet te lang laten wachten op het station dus hij trakteerde me op een sapje op een terrasje en daar hebben we lekker gepraat. Daarna kwamen we nog bijna te laat, maar dat is gelukkig wel goed gekomen. Ik had natuurlijk weer een stoel in wagon 17 en moest eerst met al mijn spullen een kilometer perron over voordat ik de trein in kon. Maar toen ik eenmaal mijn koffer in de trein had en lekker in me stoel zat was ik wel weer gelukkig. Ik zat heel toevallig naast 2 andere modellen van andere bureau's. Het was de hele tijd heel gezellig en de treinrit vloog voorbij. Om 20:42 precies kwamen we aan op centraal en daar stonden Simon en Janke me op te wachten! Eerlijk, het voelde alsof ik nooit weg ben geweest. 
Ik heb een geweldige tijd in Parijs gehad en heel veel leuke mensen ontmoet. Ik kan ook niet wachten tot ik weer terug mag!  Als ik weer in Parijs ben ga ik misschien de blog weer bijhouden, maar mijn leven in Nederland is er niet interessant genoeg voor ;) 

Liefs




Reacties

Er zijn nog geen reacties geplaatst.

Plaats een reactie