Londen Dag 12,13 en 14
Geplaatst
op 07 november 2016 om 00:23 uur
Dag 12
Vandaag is een drukke dag, maar met de tijdsplanning zit het
wel goed. Ik heb 3 castings en een testshoot. De eerst casting is voor Grazia.
Ik ben 15 minuten te vroeg dus ik ga nog even lekker bij de Pret koffie
drinken. Ik kwam precies tegelijk aan met de gene waar ik naar toe moest, dus
dat kwam goed uit, verdwalen kon nu niet meer gebeuren. De casting ging volgens
mij erg goed en ik denk dat ze me wel willen boeken. Ze belde meteen mijn
boeker of ik beschikbaar was namelijk, heb alleen geen idee wat het antwoord
was.. Daarna had ik een casting voor een kleding merk. Ik moest wat kleren
passen en ik mocht weer weg. Bij zo’n casting is het altijd lastig om te zien
wat ze van je vinden.
Op naar de testshoot! Het was een redelijke verre reis, maar
kwam zonder problemen op tijd aan. Hij was nog bezig met een ander model. Een
meisje met lang blond haar, lak leren knielaarzen, loeistrakke en korte body en
een trenchcoat… Gelukkig had ik andere styling ;) Ik weet niet hoe ik er bij
kwam, maar ik dacht dat de fotograaf een vrouw zou zijn. Het was een kaal,
klein en mollig mannetje. Hij vroeg of ik make-up mee had, omdat ik wel een
beetje concealer nodig had voor mijn wallen.. thanks! Gelukkig had hij wel wat
make-up. Ook vroeg hij of ik even snel wat eyeliner op kon doen. Toen had hij
het voor mij verpest. Want, eyeliner en “even snel†dat gaat bij mij vaak niet
goed samen. Ik krijg natuurlijk ook een soort gehandicapte, uitgedroogde en
goedkope pen waarmee ik “even snel†en lijntje moest gaan zetten. Na 15 minuten
had ik mijn make-up zo goed als ik dat kan er opgezet. Wonder boven wonder vond
de fotograaf het nog goed ook. De shoot was op zich wel prima, maar niet van
heel hoogstaand niveau. De fotograaf deed wel goed zijn best. Half kruipend,
rollend, rennend, sluipend, billenschuivend en zwetend heeft hij foto’s gemaakt,
best grappig mannetjes was het om te zien.
Toen ik klaar was, begon het heel hard te regenen. Gelukkig had
mijn moeder een inschuifbare paraplu voor me gekocht en heb ik die nu ook
standaard in mijn tas zitten. Het was afgelopen dagen zo goed met het
openbaarvervoer gegaan, het moest gewoon een keertje mis gaan. Ik heb altijd
het idee gehad, dat de bus met het zelfde nummer de andere kant op, ook gewoon
langs precies dezelfde haltes gaat. Dus ik stapte zonder te kijken de “goedeâ€
bus in. Na 5 haltes te veel vond ik het heel vreemd dat mijn halte nog niet
voorbij was gekomen, terwijl ik op de heenweg maar 5 minuten in de bus zat. Ik
besloot maar gewoon uit te stappen en met GPS op mijn telefoon de weg te
zoeken. Ik was heel ergens anders dan ik dacht te zijn en moest 15 minuten
lopen om bij het station te komen waar ik wilde zijn, er ging niet eens een bus
naartoe.. Gelukkig had ik wel mijn paraplu! Het is nu wel echt ontzettend koud
hier! 5 graden overdag, maar ook hele ijzige wind.
Toen ik bijna bij de casting was, was ik een uur te vroeg.
Ik besloot dat ik heel hard warme chocolademelk nodig had om op te warmen. Ik
bestelde een medium, met slagroom en marshmallows en krijg echt een gigantisch
groot ding, helemaal top!! Toen het tijd was om te gaan, liep ik eerst nog 3 x
verkeerd tot ik het juiste gebouw had gevonden. De man bij de balie legde me
uit hoe ik bij Marie Claire moest komen.
Van de 16 liften kon ik er maar 1 hebben, dit is dan aan de linker kant net
niet in het midden maar beetje rechts van het paaltje, dan moest ik naar de 8e
verdieping en allemaal gangen door. Links, links, rechts door de klapdeuren en
dan recht, links en rechts.. iets in die richting. Ik was hem eigenlijk al
kwijt na dat hij had uitgelegd hoe ik bij de lift moest komen. Misschien zag hij de paniek in mijn ogen, of
hij had niets beters te doen, maar hij besloot even met me mee te lopen. De casting zelf ging volgens mij wel prima!
Toen ik dacht klaar te zijn, checkte ik voor de zekerheid toch nog even mijn
mail. Ik bleek nog een casting te hebben. Het was voor Celine! Toen ik daar aan was gekomen moest ik een huidkleurige body aan en een zwart broekje. Ik dacht dat deze verschrikkelijke
outfits alleen werden gebruikt voor fashionweek castings, maar helaas. Ze waren allemaal heel aardig en gezellig en
het ging ook weer lekker snel. Om 1700 was ik dan echt klaar voor de dag! In het
pikkedonker en omringd door kerstverlichting ging ik lekker naar huis.
Dag 13
Vandaag had ik een shoot voor een online magazine! Eerste echte
opdracht en de reis er naar toe ging natuurlijk weer mis. Ik had goed gepland
welke twee metro’s ik wilde hebben. De eerste miste ik natuurlijk net. Bij het
overstappen moest ik ook echt een stukje lopen naar een nader stationnetje. Ik
liep natuurlijk weer verkeerd omdat ik te eigenwijs was om op de kaart te
kijken. Toen ik besefte dat het niet goed ging heb ik toch maar even google
maps er bij gepakt. Toen ik bij het stationnetje kwam zag ik mijn metro al
staan, dus ik ging rennen. Ook deze miste ik net. Gelukkig maar, want het was dus
helemaal niet de goede metro. Toen zag ik wel echt mijn goede metro staan, dus
ik weer rennen en weer missen. In totaal dus 3 van de 2 metro’s gemist. Door
mijn geweldige planning kon ik me dit wel permitteren en kwam ik alsnog op tijd.
Er werden foto’s gemaakt en ook korte filmpjes. Die filmpjes
komen ook in het tijdschrift, als een soort van bewegende Harry Potter foto’s
:D. De shoot was in een studio, maar alsnog was het verschrikkelijk koud.
Verder was het team wel heel gezellig en leuk. Er was ook een mannelijk model
en in deze serie waren we verliefd op elkaar. De jongen viel in het echt behoorlijk
op mannen, dus dat was interessant ;) We moesten hoofd tegen hoofd, half
knuffelden en handjes vast houden. Het is natuurlijk wel een beetje gek met
iemand die je niet kent, maar hij was wel aardig en gezellig verder. Eerlijk
gezegd weet ik niet eens of hij heel aardig was, want hij had zo’n brits en
zeikerig accent dat ik 9 van de 10 keer niet verstond wat hij zei en maar
gewoon een beetje stom lachte. De shoot ging volgens mij wel goed en ik ben
benieuwd naar de foto’s!.
Deze avond was bon fire. Dan hebben ze in heel Engeland allemaal
vuurwerkshows en grote vuurstapels. Paulina en ik waren eigenlijk van plan naar
een vuurwerk show te gaan, maar het was zou koud buiten dat we het beiden niet
zagen zitten. Onze buren en andere buurtgenoten hadden ook mooi vuurwerk dus we
konden vanuit onze tuin ook goed genieten! Daarna hebben we samen leuk een
kerstfilm gekeken. Paulina gaat morgen ochtend vroeg weer naar Duitsland dus
dit was haar afscheidsfeestje :(
Dag 14
Vandaag heb ik een shoot voor een ander tijdschrift! Geen
weekend voor mij dus, maar hard aan het werk. Toen ik aan kwam op locatie, zag ik een vrouw
met een koffertje zoekend om haar heen kijkend. Typische een visagist. Ze
herkende mij ook een we gingen samen opzoek naar de goede ingang. We konden hem
alleen niet vinden en besloten lekker warm in haar auto te wachten op hulp. We zagen
de haarstylist ook aan komen en die mocht ook gezellig bij ons in de auto
komen. Ook de assistent van de fotograaf zagen we moeilijk kijken en ze mocht
ook in de auto. Een Italiaan, Brit, Mexicaan en een Nederlander zitten in de
auto. Het klinkt bijna als het begin van een mop ;) Na even gewacht te hebben kwam de fotograaf aan
met de sleutels. Deze studio was nog kouder dan die van gister.. Er waren wel 2
terras verwarmens en die werden steeds verplaatst naar waar ik ook was. Eerst
werd mijn haar gedaan. De haarstylist was een Italiaan. Hij was zo
perfectionistisch! Ik had eigenlijk moeten tellen hoe vaak hij even aan mijn
haar zat, of hoe vaak hij er tijdens het foto’s maken er even tussen sprong om
iets te doen. Elke haar die niet helemaal goed zat kreeg van hem speciale
aandacht. Ik vind het heerlijk als iemand aan mijn haar zit, dus elke keer als
hij weer naar me toe kwam vond ik het eigenlijk wel prima. Wie wil nou niet een
Italiaan die aan je haar zit?! Mensen die mij een beetje kennen weten dat ik
hele kleine oren heb, maar toch wilde hij al mijn haar achter 1 oor hebben.
Elke keer zat het dan 1 sec goed en dan
ademde ik en viel alles weer over mijn gezicht. Grappige jongen was het. Hij
was altijd zo intens naar mijn haar aan het kijken dat we eigenlijk geen gesprek
samen hebben gehad. Tegen de andere was hij heel aardig, maar bij mij kon hij
gewoon niet én praten én mijn haar controleren. Na 5 producten, 3 verschillende
tangen, 1 uur en heel veel gepluk zag mijn haar er voor mij gevoel nog steeds
het zelfde uit. Gelukkig voor hem zag je bij de ader looks wel echt verschil.
Toen was het tijd voor de make-up! Ik krijg hele rode lippen. Mijn lippen
alleen al duurde denk ik 30 minuten. Zo precies was ook de visagist. Denk aan
iemand die intens naar je lippen kijkt, en dat dan drie keer zo heftig. De visagist
kon wel twee dingen tegelijk en was dan ook heel aardig en grappig! Toen was
het tijd voor de styling. Ik kreeg kniehoge laarzen aan. Per laars duurde het
denk ik 20 minuten om aan te krijgen. Met getrek, gewurm en geduw.. Een laars
was ook nog stuk, dus we moesten het eerst even doen met 2 verschillende
schoenen. Door de kou en de laarzen kreeg ik bijna het gevoel of ik aan het
skiën was, zo gevoelloos en koud waren mij tenen na een tijdje.. De schoenen
uitrekken duurde ook weer 20 minuten met 2 man. De kou was echt wel heftig,
maar omdat het team wel heel gezellig en grappig was, was de shoot als nog erg
leuk! Ze deden ook erg hun best om me toch een beetje warm te houden, aangezien
zij gewoon hun winterjassen aan konden. De foto’s zijn denk ik ook erg mooi
geworden!
De foto’s hier onder zijn van de shoot die ik paar dagen
geleden had.
Reacties
Er zijn nog geen reacties geplaatst.