Soms is het allemaal even lastig
Geplaatst op 13 oktober 2016 om 12:06 uur
Hee iedereen!
Afgelopen week was een onwijs heftige week voor mij. Ik zit onwijs te twijfelen of ik ook dit op mijn blog moet schrijven, maar heb besloten om sommige delen toch te schrijven. Het voelt fijn om het op deze manier kwijt te kunnen en letterlijk van me af te kunnen schrijven. Ook voelt het fijn dat jullie weten hoe sommige dingen hier kunnen gaan, en dat het helaas niet allemaal een droomreis ervaring zal zijn.
Het was afgelopen week pittig omdat ik voor het eerst een heel erg heimwee moment had. Ik had een off-dagje en wilde graag naar familie en vrienden toe. Dit hoort er natuurlijk allemaal bij.
Ook heb ik gemerkt dat ik onwijze hoogte punten meemaak hier, en van heel veel dingen kan genieten, maar daarentegen merk ik ook dat de down-momentjes vaker ook wat heftiger zijn, dan als je ze thuis hebt. Je bent natuurlijk niet echt thuis, omringt door mensen die je heel goed kennen en in een vertrouwde omgeving. Ik ben daarom ook onwijs blij dat ik samen met Eva dit avontuur ben aangegaan, ik weet dat er altijd iemand voor me klaar staat.
Naast dit heimwee moment zijn er een aantal heftige dingen gebeurd op stage wat er voornamelijk voor heeft gezorgd dat deze week best lastig was. Ik weet dat ik in een ander land aan het leven en werken ben, en dat niet alles zo zal gaan zoals ik gewend ben of zoals ik het fijn zou vinden. Maar deze week was het allemaal wel erg extreem.
In mijn vorige weken heb ik wel vaker gezien dat kinderen (op mijn stage) op een andere manier worden aangesproken, en dat er op het andere manier met bepaalde dingen wordt omgegaan.
Ik wil niet te veel op de situatie ingaan, omdat ik ook anderen hier niet mee wil belasten.
Maar wil graag een deel even kwijt. Ik laat bewust even namen weg :)
Op stage gebeurt het regelmatig dat kinderen iets doen wat niet mag en dat ze hierop worden aangesproken. Bij een jongetje op mijn stage gebeurd het wat vaker, en het is lastig om met hem te communiceren. Hij kan het niet hebben als mensen tegen hem ingaan en gaat dan vaak schreeuwen en kan mensen gaan slaan. Vaak krijgen we hem redelijk snel weer kalm en rustig en gaat het weer prima.
Soms gebeuren deze dingen zonder aanleiding, wat wij op dat moment kunnen zien. Vorige week heeft hij aan iemand zijn haren getrokken en werd hij meegenomen naar een plek waar hij moest afkoelen. Dit ging in onze ogen op een onwijs heftige manier. Ik ben naar de ‘baas’ van het project, die dat deed gelopen en heb een goed rustig gesprek met hem gehad. Hij heeft mij zijn visie gedeeld en uitgelegd wat hij precies aan het doen was. Ik ben het niet met zijn visie eens, maar wilde geen discussie met hem gaan voeren. Ik heb gevraagd of ik hem kon helpen, en hij gaf aan dat dat in het vervolg wel kon.
Eergisteren was een vreselijke dag. Het jongetje was aan het spelen met water bij een kraantje op ons plein. Een vrijwilliger was er de hele tijd bij en hield hem in de gaten. Op een moment kwam de ‘baas’ aangelopen, was onwijs boos en sleurde hem mee naar een huisje achterin de school. Volgens hem deed hij iets wat niet mocht. Maar wij begrepen het niet helemaal en vonden het niet zo’n mega drama, hij was gewoon lekker aan het spelen. Wij zagen de aanleiding dus niet helemaal. Dit jongetje werd achterin de school in een kamer opgesloten. Er was een touw gebonden om de twee deuren zodat het niet open te krijgen was. Zijn kleding was uitgedaan en hij zat daar huilend op een stoel.
Mijn hart brak toen ik dat zag. Ik probeerde hem te helpen door met dit jongetje te gaan praten maar de twee medewerkers van de school vonden dat niet goed. Uiteindelijk mocht ik bij hem komen en heb ik even met hem buiten gezeten. Toen kwam de ‘baas’ boos naar mij toe en begon tegen me te schreeuwen. Hij vroeg aan mij of ik dacht dat dit hem zou helpen, dat ik weg moest en dit jongetje alleen moest laten.
Het was allemaal zo ontzettend heftig en we weten op dit moment ook niet wat we er mee aan moeten. Er zijn meerdere details bij dit verhaal die het allemaal nog erger maken. Het is heel lastig omdat ik weet dat de ‘baas’ zijn intentie goed is en dat hij dit jongetje alleen wil helpen. Maar ik ben het zo niet eens met de manier waarop. Ik vond het heel erg schokkend en niet kunnen.
Daarnaast is mijn stage wel onwijs leuk haha! Ik denk niet dat mijn stageplek heel erg verschrikkelijk is, maar aan dit onderwerp moet wel zeker iets gebeuren. We gaan in contact met onze organisatie en een andere organisatie die bij dit project betrokken is. Ik hoop dat zij ons verder kunnen helpen en met hun in gesprek kunnen gaan.
Op dit soort momenten vraag ik me wel eens af waar ik eigenlijk ben. Ik vind de mensen, het land en de cultuur heel erg gaaf en geniet hier onwijs. Maar dit soort gebeurtenissen maken dingen wel wat moeilijker en zwaarder. De medewerkers en vrijwilligers gaan gelukkig op een geweldige manier met de kinderen om en zorgen er voor dat de kinderen niks te kort komen. Alleen deze manier van straffen schoot bij ons allemaal in het verkeerde keelgat. Het is eigenlijk ook alleen de ‘baas’ die het op deze manier aanpakt. En persoonlijk heb ik het idee dat de andere leerkrachten en ouders zich stil houden omdat ze in een verkeerde positie staan om hier wat over te zeggen. Dit maakt het extra ingewikkeld.
Komend weekend ga ik gelukkig wat leuks doen. Samen met Heather en Eva gaan we naar Lovina, dit is een plaatsje in het noorden van Bali. We gaan hier dolfijnen spotten, een mooie waterval bezoeken, tempel bekijken en Eva haar verjaardag vieren! Hier kijk ik onwijs naar uit!!
Ik hoop dat ik op deze manier even mijn verhaal op een andere manier kwijt kan. Ik merk dat het me onwijs bezig houdt en dat het lastig is om even rust in mijn hoofd te krijgen. Ook dit is een deel van mijn reis en hoop dat jullie het niet vervelend vinden dat ik ook dit even kwijt wilde. Hopelijk is het niet te heftig… Het is absoluut niet om te klagen, ik heb het hier heel erg naar mijn zin en we proberen er het beste van te maken!
Volgende blogpost zal waarschijnlijk volstaan met meer positieve verhalen! Haha
Groetjes aan jullie allemaal!
Liefs Jen
Reacties
|
Ilse |
|
Wilma |
Volg Mijn Reis © 2024. Alle rechten voorbehouden.
Algemene Voorwaarden | Linkpartners | Contact