Avatar Jennifer Veenker

Jennifer Veenker

Eerste stagedag & holy spring water temple

Geplaatst op 31 augustus 2016 om 12:52 uur



Hoi iedereen!

Gisteren was een redelijk spannende dag voor mij. Mijn eerste stagedag in Bali! 
We zijn gisteren samen met de andere vrijwilligers naar het project gelopen waar Eva en ik de komende 5 maanden zullen werken. Toen we aankwamen zag het er gelijk erg gezellig uit! We hoorde allemaal kinderen zingen en ze zaten met z'n allen bij elkaar onder een afdakje. We werden gelijk van harte verwelkomd op het project. 
We begonnen met een ochtendritueel wat inhield dat we een aantal liedjes gingen zingen, yoga gingen doen en we konden al een beetje kennis maken met de kinderen. 

We lopen stage op een schooltje/opvang voor kinderen met special needs. Ondanks dat ze hier niet heel veel middelen hebben, zie je dat ze op verschillende manier toch de kinderen proberen te bieden wat ze nodig hebben. Er werken veel vrijwilligers en de mensen die er werken zetten zich in om de kinderen te helpen. Het schooltje waar wij werken heet "Yayasan Widya Guna". 

Tijdens mijn allereerste stagedag werden Eva en ik gelijk voor het blok gezet. We mochten werken op een groep met een aantal oudere kinderen. Tussen de 15 en 28 jaar ongeveer. De leerkracht die er les zou moeten geven moest weg om andere kinderen te helpen. Hij is een van de weinige die alle kinderen rustig kan krijgen en op hun gemak kan laten voelen. 
Waardoor wij ineens alleen voor de klas stonden en alles over moesten nemen. We moesten voor 2 uur de les vullen... we waren een beetje in shock omdat ons werd verteld dat je eerst kunt meekijken en langzamerhand meer zou kunnen gaan doen. 
Het was extra lastig omdat we de taal niet kunnen, we de kinderen nog totaal niet kenden en niet wisten hoe zo'n les er eigenlijk uit moest komen te zien. Maar ondanks dit alles hebben we het nog redelijk gedaan. 
Ik heb geprobeerd zoveel mogelijk te doen voor de klas en door te improviseren kom je al een heel eind. 

Gelukkig ging het de volgende dag (vandaag) al een stuk beter! Ik heb het onwijs naar mn zin gehad en heb met aardig wat kinderen al contact kunnen maken. Ook met een jongetje die normaal gesproken nooit samen wil spelen, het was heel bijzonder dat dat is gelukt!
We hebben vanuit Yayasan een map ontvangen waar kort per kind beschreven staat wat er speelt, tips & tricks, algemene info en ook hun geschiedenis. 
Hier was ik best van geschrokken als je weet wat sommige kinderen hebben meegemaakt.
Een meisje is bijvoorbeeld haar eerste levensjaren "opgevoed" door honden. Ze heeft 5 jaar lang met honden geleefd en heeft nauwelijks mensen in haar buurt gehad. Het is zo bizar om te horen dat dit soort dingen nog steeds gebeuren.
Zulke verhalen verklaren wel een hele hoop. Dit meisje wil bijvoorbeeld graag in de buurt zijn van oudere vrouwen, ze is op zoek naar een moederfiguur. Ook is ze sneller verdrietig en kan ze moeilijk communiceren. Hier helpt Yayasan haar mee. Uit hun verhalen heb ik begrepen dat dit meisje gelukkig al erg is gegroeid in haar doen en laten. 
Zo zijn er nog tientallen andere verhalen wat bij ieder kind hoort. 

We hebben veel leuke dingen gedaan tijdens stage. Het is best pittig maar ook heel gaaf dat we dit kunnen doen!
Er zijn nog meerdere leuke kleine dingen die speelden tijdens stage, maar die zal ik niet allemaal opschrijven haha!

Naast mijn stage zijn we gisteren naar de Holy spring water temple geweest. Dit was zo onwijs bijzonder!
Dit is een tempel wat ook een deel in het water heeft waar je je blessings/wensen kan doen. 

Om naar binnen te kunnen gaan is het verplicht om een sarong te dragen, gelukkig hadden we eerder al een mooie sarong kunnen kopen. Samen met andere vrijwilligers zijn we naar deze tempel geweest. 
Allereerst zijn we achterin de tempel geweest, waar je kunt bidden, nadenken of wensen kunt doen. Wat jij natuurlijk fijn vindt. 
We liepen op onze blote voeten naar binnen, gingen voor de tempel zitten en legde onze offers neer. Na een tijdje kwam er een man ons zegenen. Hij besprenkelde ons met water, gaf ons water in ons hand om over ons (voor)hoofd te doen en om een slokje te drinken. Daarna deed hij rijst op onze voorhoofden, nek/half en gaf een paar korreltjes rijst om te eten. Het was heel bijzonder om mee te maken! 
Hierna zijn we door gegaan naar het water gedeelte. Het is een deel van de tempel waar je in het water loopt. Tot aan je navel ongeveer sta je in het water. Er zijn meerdere water "fonteinen" op een rij, waarbij je bij ieder een wens kunt doen of kunt bidden. Iedere "fontein" heeft zijn eigen betekenis. Maar zelf weet ik nog niet precies wat alles betekend haha. Wel weet ik dat we twee moesten overslaan, omdat die ongeluk brengen. Het had iets te maken met de dood. 
Maar mooi dat we dat wisten, over de 'bad luck' wat iedereen ons gelukkig vertelde. 
Wat ik heel mooi vond is dat we dit samen met andere lokale mensen konden doen. Ze respecteerde ons en wilde ons juist graag helpen als we iets niet wisten. Mooie ervaring! Als je ooit de kans krijgt, moet je dit zeker doen!

Helaas heb ik ook wat minder nieuws... Naast alle mooie geuren, kleuren, mensen, marktjes, tempels en alle andere leuke dingen, heeft indonesie helaas ook dieren die wij wat minder vinden :(. En dan hebben we het niet over de leuke salamanders die rondrennen, maar om vieze insecten. Blehh! Durf het bijna niet eens op te schrijven zo vies haha. We hadden allebei kakkerlakken in onze badkamers... ik gil niet snel maar god wat laten die beesten me schrikken. Gelukkig wilde de mensen die hier wonen ons helpen en hebben ze weggehaald en onze kamers gesprayd met anti-insect spul... We hopen dat ze nu voor eeuwig uit onze kamers blijven, fingers crossed! Maaaar er zijn ook onwijs hilarische dieren hier. Er zijn kippen (??, dat hadden we nooit gedacht), leuke honden, mooie vlinders en soms loopt er een mini kikkertje rond. Maar het aller leukste is toch wel de Tokeh! Dit is een soort grote salamander, hagedis, en die maakt het meest fantastische geluid! Letterlijk zoals ie heet, to-keh, alsof er een baby aan het praten is met een hoog stemmetje... ik zal het proberen op te nemen of je kunt het misschien opzoeken op internet haha.

Dit is tot nu toe het enige minpuntje waar we mee zitten. Natuurlijk is een koude douche ook niet altijd even fijn en dat de wifi regelmatig slecht is haha, maar we will get over that! :)

Vanavond gaan we naar een leuke avondmarkt in Ubud! Ik ben heel erg benieuwd hoe dat gaat zijn. We hebben al een flits gezien toen we in de taxi zaten, dus we zijn best exited! (ga steeds meer engels denken door alle vrijwilligers hahaha)

Leuk dat jullie zelfs reageren op mn vorige blog, vind ik onwijs leuk om te lezen! 
Dan spreek ik jullie snel weer!

Liefs Jen




Reacties

monique
Geplaatst op 01 september 2016 om 11:33 uur
he Jenny en Eva, Bikkels zijn jullie, hartstikke goed en wat fijn dat jullie op stage meteen betekenisvol aan de slag zijn! veel plezier nog en Jen, die beestjes zijn voor Chris waar die naar uitkijkt (en naar jou natuurlijk ;-)) liefs xx

wilma
Geplaatst op 31 augustus 2016 om 13:35 uur
Jennefer, wat zijn het mooie verhalen wat je schrijft, ik ben blij dat je langer weg blijft wand dan kijk ik iedere keer uit naar een nieuw verhaal. pas goed op je zelf ,en ach die beestjes bewaar je voor Chis als die komt (:) Groetjes Wilma

Ilse
Geplaatst op 31 augustus 2016 om 13:01 uur
Goed om te lezen dat je het zo naar je zin hebt! En wat leuk dat je al meteen met de kinderen zo aan de slag kan. Goed van jullie! Ik kijk weer uit naar je volgende verhaal. gr. Ilse

Plaats een reactie