Entering Kings canyon park
Geplaatst
op 04 augustus 2019 om 17:22 uur
Zaterdag 3 augustus
Het duurt even voor de puberende lijven wakker genoeg zijn om op stap te gaan. In de vroege middag gaan we op pad naar Kings Canyon. Het landschap richting het park is overwegend stoffig en ruw vlak. Er wordt voornamelijk aan frui- en wijnbouw gedaan. Als we op de terug weg afdalen en een kijkje over het dal hebben zijn de fruitvelden tot heel ver nog te zien. Zo nu en dan zien we prachtig vervallen huizen staan als of je in een film bent. De CA 180 east brengt ons langzaam de bergen in. Het landschap verandert langzaam waarbij het eerste deel een gevoel van amerikaanse pioneers en settlers geeft: heuvel- rotsachtig, geel gras en verspreid bomen. Hier en daar een nederzetting met een store, car repair, sheriff station.
De weg meandert door het gebergte. We hebben nauwelijks door dat we door de 8000 foot grens gaan: de boomgrens is nog niet bereikt. Het is heet buiten de bordjes "watch for snowvehicules" komt een beetje raar over. Omhoog gaand verandert het bos van karakter: meer naaldbomen grappige genoeg wordt het bos steeds dichter.
We stoppen bij Grant Goove: hier staat een van de grootste equoia's in volume: General Grant tree. Goed voor ruim 81 meter, een omtrek van 32 meter een diameter van 9 meter. en om en nabij de 1700 jaar oud. Gedoopt tot National Shrine voor alle gevallen soldaten van de US en als nationale kerstboom.
General Grant wordt omgeven door minstens zulke indrukwekkende sequoia's. Ze zijn prachtig majestueus. Je benaderd ze zijn met eerbied. Minstens zo in drukwerken is de Fallen Monarch: een sequoia die gevallen is en als onderkomen en paardenstal is gebruikt. Er zijn veel opmerkelijke details rondom deze woudreuzen: ze groeien eigenlijk alleen toss de 5000 en 7000 foot (1500 tot 2200 meter), de omstandigheden bepalen hoe groot een boom wordt, ze zijn bestand tegen schimmels en gisten, hebben vuur nodig om zich voort te planten. De belangrijkste hedendaagse doodsoorzaak: omvallen. Daarvoor was de mens een grote killer! Fascinerende natuurwonderen!
We gaan verder richting Hume lake voor een verfrissende duik. Rond 6 uur gaan we weer terug en bereiken in de avondschemering Clovis weer.
Reacties
Henny
Geplaatst op 04 augustus 2019 om 18:38 uur
Prachtig verhaal
Ik ben weer helemaal bij
|
Suze
Geplaatst op 04 augustus 2019 om 17:41 uur
Elma heeft het reuze naar haar zin. Vanavond gaat ze pas weg. Ik zorg nu nog maar een paar dagen voor de poezen. Mooi. Ze bracht ons een stukje eigen gebakken taart. Zij ging heen met een pot honing. Iedereen blij. En wij blij met je verslag. Nog een mooie week daar. Suze.
|