Tweet deze blogpost

Wat een heerlijke manier van vakantie vieren, zo'n camper! Alles bij de hand, echt een huisje op wielen. Vanochtend ontbeten bij de camper met als extra luxe een heerlijk temperatuurtje en uitzicht over Lake Powel. Vandaag gingen we op weg naar Bryce Canyon en lieten Wahweap Bay Campground achter ons. Het zou een tripje worden van ongeveer 2,5 uur, dus dat viel mee. Onderweg zie je de landschappen veranderen. Van het groene uitgestrekte landschap verandert het ineens naar rood gekleurd berggebied. Lara heeft onderweg film gekeken en Isabelle en ik hebben nog even geslapen. Toen we even later de Ruby's Inn camping opdraaiden, waren we verbaasd over de tijd. Blijkbaar was door de wisseling van staat (Arizona naar Utah) ook de tijd een uur opgeschoven. Het was inmiddels een uur later. Van het rijden hadden we trek gekregen. We besloten eerst wat te gaan eten. Het Ruby Inn complex was vrij uitgestrekt. Voorzien van campground, motel, houten cabins, zwembad, wasserette, kampwinkel, doucheruimte, hotel en restaurant. Daar hebben we onze buikjes gevuld, lekker wat gedronken en waren we helemaal klaar om met de shuttlebus het natuurpark Bryce Canyon in te gaan. Toen we naar buiten liepen, regende het. We twijfelde of we wel moesten gaan. De mevrouw bij het loket van de shuttlebus wist te vertellen dat het in deze periode vaak regende in de namiddag. De regen werd al minder en we besloten het te gokken. We gingen met de shuttlebus naar het eindpunt.

Ik had al van verschillende mensen gehoord dat Bryce mooier zou zijn dan de Grand Canyon. De meiden en ik konden dat zeker bevestigen. Yves vond Bryce ook mooier, maar de Grand Canyon imposanter. Dat vond ik ook, maar wat een mooi natuurverschijnsel was dit! Echt niet uit te leggen. We hebben een stuk van 3,5 kilometer gelopen door het gebied op weg naar een opstappunt van het busje. Toen we op 2/3 van de trip waren, begon het opnieuw te spetteren. Op een gegeven moment, stopte het met zachtjes regenen. De druppels kwamen met kracht naar beneden en deden pijn op onze blote armen en benen. In de verte zagen we de bus aankomen. We begonnen met rennen (bergaf) omdat we de bus niet wilde missen. Anders moesten we nog 10 minuten langer in de stromende regen staan. Isabelle rende vooruit en Yves schreeuwde alleen maar "hou hem tegen!"

Gelukkig zag de chauffeur Isabelle op tijd en opende opnieuw de deuren. Toen we als verzopen katjes de bus in stapte, zei de chauffeur heel vrolijk "welkome to Bryce".

We waren echt tot onze onderbroek nat! Alle kleding plakte aan ons lijf, maar we hadden het gehaald. De koude aircolucht van de bus maakte ons nog kouder. Eenmaal terug op de camping hebben snel een warme douche gepakt. Even later zaten we gehuld in joggingbroek, trui of vest lekker warm in de camper. Wat kun je opknappen van een warme douche. Gelukkig was deze douche ook goed te doen. Want dat is wel een nadeel van een camping, de doucheruimte. Op de vorige camping was de douche met muntjes. Dan sta ik daar op m'n slippers, bang om ook maar iets aan te raken, met een plakkerig douchegordijn en overal haren 😱. Maar deze was goed te doen, genoeg ruimte zodat je niet tegen het gordijn aankwam en gewoon een aan en uithendel, dus zonder muntjes.

We zijn gaan eten bij een echt cowboyrestaurant, Ebenezer's Barn & Grill. Daar was een show met countrymuziek, compleet met hoeden, violen en gitaren. Heerlijke steak, pulled chicken en aardappelpuree gegeten, inclusief de liter bekers cola en sprite met gratis refill 😰. Na het eten nog wat winkeltjes gekeken, een ijsje gegeten en daarna lekker ons bed in.