Avatar Helma Horsmans

Helma Horsmans

Dag 5

Geplaatst op 14 juli 2017 om 23:59 uur



Dag 5 alweer! Omdat we zoveel indrukken opdoen, lijkt het of we al heel lang onderweg zijn. Vandaag was weer een dag waarbij we vroeg moesten op staan. We zouden naar de Grand Canyon gaan en hadden gehoord dat je de camper vroeg op de parkeerplek moest zetten. Ten eerste omdat je dan vroeg op pad gaat en het nog niet zo warm is. En ten tweede omdat je anders misschien je camper niet kwijt kan. Maar toen de wekker eenmaal ging, vond ik het nog wel heeeeel vroeg. We besloten de camper vast naar de parkeerplek, halverwege de Grand Canyon te rijden en daar te ontbijten. Dat is namelijk het voordeel als je alles bij je hebt. Zo gezegd, zo gedaan. Isabelle was op tijd wakker. En omdat Lara en ik nog te moe waren om op te staan, bleven wij in ons bed liggen, terwijl Yves naar de desbetreffende parkeerplaats reed. Toen we daar aankwamen, hebben we ontbeten in de camper en ons daarna klaargemaakt om op pad te gaan. We reden met een shuttlebus naar het eindpunt aan de westkant van de Grand Canyon. Daar zijn we uitgestapt. Deze shuttlebus is een soort hop on hop off bus. Hij stopt op verschillende punten. Daar kun je uitstappen of weer in stappen. Hij rijdt continue rond. Toen we uitstapten, keken we gelijk naar een enorm panorama van rotsen. Wat een immens gezicht! Dat dit door de natuur is ontstaan, dat kun je je bijna niet voorstellen. We hebben de foto's gezien in de reisgidsen, we hebben beelden hiervan gezien. Maar als je daar dan voor staat, is het zo'n andere ervaring. We hebben een aantal stops gedaan, coole foto's gemaakt zoals duizenden mensen doen en hebben gedaan. Tijdens de lunch hebben we gezellig gekletst met andere Nederlandse families. Daarna zijn we nog een stukje met de bus richting de oostkant gereden en daarna terug gelopen naar de parkeerplek waar de camper stond.  Eigenlijk zouden we met de camper ook nog een aantal stops doen, terwijl we onze weg hervatte richting de nieuwe campground. Maar de meiden waren er wel klaar mee en vonden alle rotsen op elkaar lijken. Ik geloofde het eigenlijk ook wel. Bovendien zouden we nog een stop doen bij "Horseshoe Bend". Dit is ook een hotspot die we wilde zien. Het is een water in de vorm van een hoefijzer met in het midden en er omheen rotsen. Als we nog meer stops zouden doen, kwamen we te laat op de campground. Na een ritje van 2,5 uur draaiden we de parkeerplaats op. Gelukkig waren we er pas laat en was het niet meer zo warm. We moesten eerst nog een stukje lopen door een woestijngedeelte en je kon de warmte van die dag nog voelen. Er stonden ook overal waarschuwingsborden dat je voldoende drinken mee moest nemen en goede schoenen aan moest doen. In de verte zagen we de mensen al staan en kwamen we steeds dichterbij. Inmiddels was de zonsondergang al begonnen. Wat een geweldig plaatje was dit. De rust die er vanuit ging. Ondanks dat er best wat mensen liepen en foto's maakten, zijn we op een rotsblok gaan zitten en hebben genoten van de stilte en het allemaal op ons in laten werken. Dit punt had ik niet willen missen. Inmiddels was het donker en hadden we ook honger gekregen. Omdat het al laat was,  besloten we snel een hapje te eten bij de Mac en door te rijden naar de camping. Ik zette de camper stil bij de receptie en Yves zou ons gaan aanmelden. Het zag er wel donker uit. En ja hoor, de receptie was gesloten. En nu? Ik had al bedacht dat we gewoon op de parkeerplaats zouden blijven staan. Maar een man wist ons te vertellen dat we gewoon naar een lege plek konden rijden op veld B of C en daar alles konden aansluiten. Dan konden we de volgende dag naar de receptie gaan. Hij had dit op dezelfde manier gedaan. Dus dat hebben we gedaan. Nadat we aangesloten waren, hebben we met z'n vieren op de picknicktafel gelegen met een kussen en een deken. Lara op de ene bank, Isabelle op de andere en Yves en ik op de tafel en zo hebben we nog een tijdje naar de pikzwarte hemel gekeken, gevuld met sterren. Weer een indrukwekkende dag achter de rug. Genoeg indrukken om heerlijk op te slapen.









Reacties

Wik
Geplaatst op 15 juli 2017 om 16:47 uur
Jeetje, klinkt supergaaf Helma! Jullie hebben het prima daar zo te horen. En wat een indrukken allemaal. Geniet ervan en tot je volgende verhaal.

Plaats een reactie