Dag 3 de finale! Grupont- Sittard
Geplaatst op 02 september 2019 om 10:56 uur
De laatste dag is begonnen..5 uur de wekker, want we vertrekken om 7 uur. 6 uur ontbijten, tas inpakken, tasjes klaarmaken voor eten onderweg, tassen inpakken en tent opruimen. Best druk he ;-). We hebben er al 360 km op zitten en zometeen de laatste 148.. we gaan 'm gewoon uit fietsen! Het is echt koud 's nachts in die tenten en die veldbedden zijn luxer dan matjes, alleen toch een beetje afzien, dus niet zo veel geslapen. Gisterenavond laat nog even bij de fysio/massagetent geweest omdat ik wat pijntjes in schouder en rug had. Ik mocht naar de manueel therapeut, omdat ik onder het fietsen ook doof gevoel had in rug..iets met een wervel.. nadat ik dubbel gevouwen was, zat alles weer goed en vanmorgen dus iets minder stijf wakker. Ik mocht gelijk om 7uur een blog opnemen, haha lekker (3 uurtjes geslapen en echt een ochtendmens natuurlijk). 7uur starten en gelijk klimmen. Ow ja die steile weg omhoog vanaf de camping..die hadden we gisteren als laatst naar beneden geracet. Ik had denk beter even warming up moeten doen. Mijn benen lopen direct vol. Gelukkig is de klim kort en kunnen we daarna lekker infietsen. Tot aan checkpoint 1 hebben we topbenen; klimmen , dalen en vlak het gaat heerlijk en als het zo door gaat zijn we 3 uur in Geleen om vanaf daar met het hele peleton te finishen. De beste dag tot nu toe qua snelheid en vorm. Op checkpoint 1 worden we net als alle andere dagen met geklap en gejuich onthaald. Wat een organisatie! Wat een lieve mensen die hun vrije tijd besteden aan voor ons soep, pannenkoeken, massages, motorbegeleiding, ehbo etc te regelen. En vergeet niet de morele steun die ze ons geven. Zoveel waardering voor deze lieve mensen die allemaal met hun eigen redenen mee doen aan Tour for life en vrijwillig mee werken, zodat er meer geld naar het goede doel kan. Na checkpoint 1 nog meer klimmen. Het wordt toch wel zwaarder en de moeheid gaat mee spelen en voor het eerst echt lange verzuring in de benen. De wegen zijn wat slechter in België.. en dus hebben onze billen ook wel het een en ander te verduren. De fietsenmaker fietst langs en zegt dat ik te laag zit. Huh die fiets is afgesteld hoor.. ja maar denk dat je zadel is gezakt. Bovenop de top stelt hij mijn zadel af.. zo he wat een verschil! Ook zo'n topper doe vrijwillig al die fietsen maakt tot diep in de nacht. Voor de kenners we doen een deel van de route Luik - Bastenaken - Luik... een prachtige route. Nou ja om te zien dan vooral.. om te fietsen vreselijk en loodzwaar. De man van de bezemwagen zegt ons dat we niet helemaal op schema liggen en het tijdstip Geleen niet gaan redden. Wat jammer we hadden zo graag alles gefietst. De laatste klim van 18 km worden we met de bezemwagen gebracht naar checkpoint 2.. en als we daar een snelle stop doen en de laatste kilometers die vlak zijn naar Geleen doortrappen kunnen we het eindpunt redden. We mogen ook mee in de bus, maar besluiten het laatste stuk te knallen. Samen met Laura knallen we naar Geleen. Onderweg best spannend omdat het echt aanpoten is om op tijd te komen. We zijn inmiddels in Nederland en natuurlijk hebben we als cadeautje ook wind gekregen. 2 dextro's erin en verder knallen..om en om op kop. Ik krijg ineens weer boost van die dextro en samen lukt het ons te blijven knallen. Voor ons ineens een treintje van mannen. Als een soort fata morgana. We besluiten aan te sluiten. Het treintje is van onder andere Bart en Wout. Wout trekt de trein aan en houdt ons uit de wind. Wow wat gaan we hard, en we redden het op tijd! Bedankt mannen dat we mochten aansluiten! Die 18 km bus zijn we al vergeten..Dit is ook al een super prestatie... gewoon nog even de laatste kilometers met 35 per uur naar Geleen knallen. Als we iets later in Geleen hadden mogen aankomen hadden we het gered, alleen ivm de finish en de festiviteiten konden we niet later aankomen. We waren overigens niet de enigen die een stuk gebracht zijn. In Geleen verzamelen we met alle deelnemers en gaan we in 3 groepen naar Sittard het Tom Demoulin bike park. In een grote trein onder motorbegeleiding zitten wij in groep 2. Ineens doet niets meer zeer.. de finish is in zicht. Bij het bike park nog 1 keer klimmen en dan de finish. Onthaald worden met gejuich, muziek en geklap, wat een gaaf gevoel. Mama en Jolanda zijn gekomen om mij in te halen en staan met een spandoek op ons te wachten. Wat gaaf en lief dat jullie helemaal naar Sittard gekomen zijn. We made it! Als ik mijn moeder omhels komen even de tranen. Wat ben ik blij en trots om bij de finish te zijn en wat bijzonder om hieraan mee te kunnen doen. We krijgen een podium moment en onze medaille! Op het podium springen op Leef van André Hazes is toch iets lastiger dan gedacht. Ik besluit maar een beetje heen en weer te zwaaien met mijn armen.. die benen zijn er klaar mee. Nu eerst een patatje en een kroket... daar heb ik zo'n trek in! Binnen 2 minuten heb ik het op.. haha ja als je je bedenkt dat je zo'n 3000 calorieën verbrand tijdens zo'n fietsrit dan is dat niet gek. Er wordt bekend gemaakt dat er ruim 5 ton is opgehaald voor het Daniel den Hoed Fonds.. en daar hebben jullie allemaal aan meegeholpen door ons te sponsoren, aan te moedigen, onze klaagzangen aan te horen over fietsen.. dank jullie wel! Zonder jullie hadden we dit niet gekund! Trots! Van de fietsenmaker krijgen we nog even een "goed gedaan meiden" en dan heb ik nog even de kans om hem te bedanken voor alle goeie zorgen! In de auto val ik al gelijk in slaap en als ik thuis ben, spullen in de hoek en naar bed. Opruimen komt morgen wel. Ik heb nog nooit zo lekker geslapen ;-). Lieve Indra dank je wel dat je met mij mee gegaan bent en dat je mij er op lastige momenten door heen sleurde. Alleen had dit echt niet zo gezellig geweest als nu!
Reacties
|
Margriet |
|
Yolanda Strik |
Volg Mijn Reis © 2024. Alle rechten voorbehouden.
Algemene Voorwaarden | Linkpartners | Contact