Avatar Esther van der Werken

Esther van der Werken

Relaxen in Trang An

Geplaatst op 09 oktober 2018 om 23:22 uur



Niets is leuker dan plannen omgooien. Eerst was mijn plan, (haha voor zover ik die heb hier, want eigenlijk, doe ik gewoon wat ik leuk vind en wat voorbij komt) om een paar dagen richting Sam Son beach te gaan. De kant van Halong Bay heb ik gezien en het Zuiden van Vietnam is nu niet handig, omdat ik woensdag al weer in Hanoi ben om bij de groep van Plan aan te sluiten. Richting het zuiden is dagen met bus of trein of een binnenlandse vlucht, dus dat kan ik beter doen na het fietsavontuur. Waarschijnlijk moet ik gewoon nog eens terug naar Vietnam want er is zoveel te zien, wat een luxe probleem hè.. tijd te kort. Ik had iets gelezen over Sam Son strand en omdat dat dicht bij (ongeveer 3 uur rijden) Hanoi is, leek me dat een goed plan. Alleen de bus naar Sam Son gaat maar 1x per dag, ivm laagseizoen en die had ik dus gemist, omdat ik pas rond 4u terug was zondagmiddag. De laatste bus was al in de ochtend vertrokken. Dus nog een keer terug naar het My Moon hotel in Hanoi en morgenochtend de bus pakken. Bij de receptie in het hotel vertellen ze mij, dat Sam Son heel erg vies zeewater heeft en dat de plaats super stil is nu in het laagseizoen. Met andere woorden; "Doe het niet!" Ik vertelde dat ik gewoon nog even in de zon wilde liggen en wilde relaxen. Ze lieten wat folders zien van guesthouses met zwembad en in de buurt van Hanoi. Ik kon zelf boeken op booking.com en kon via het hotel de busreis regelen naar Trang an bungalow, een guesthouse in Trang An, wat er in de folder super uit ziet. Wat ik niet wist, was dat ik naar deze bus gebracht moest worden met de scooter. Haha een rugtas, backback&mini reiskoffertje, ik en de jongen van de receptie samen op 1 scooter. Helaas heb ik geen handen meer over om een foto te maken, maar je kunt je een voorstelling maken, hoe ik achteroverhellend met 2 rugzakken op die scooter, vastgeklampt aan de bestuurder, met iets verhoogde hartslag in die bloedhitte, al zwetend, door dat chaos verkeer, achter op die scooter zit. (Extra koffertje is voor mijn fietsspullen, die ik nu nog overal mee naar toe neem, stel je voor dat deze kwijt raken.. ik heb het toch echt volgende week nodig) ...Het ritje duurt maar een kwartiertje.. (1 van de langst durende kwartiertjes in mijn leven dat dan weer wel ;-)) Helemaal bezweet word ik achtergelaten bij een kantoortje en verlaten parkeerplaats, waar de bus mij over een kwartier op zal halen. Alleen maar mensen die Vietnamees kennen en geen Engels. Zou dit allemaal wel kloppen en goed gaan? Er is wel WiFi dus als t nodig is, kan ik snel iets anders boeken op internet. Ik ben super blij als er nog meer toeristen komen en schaam me gelijk dat ik dacht, dat er misschien wel iets mis kon zijn. Eigenlijk heb ik nog weinig geks mee gemaakt, behalve dat ze altijd proberen een zo groot mogelijk bedrag aan je te verdienen bij tours die je boekt. Ook wel te begrijpen als 400 euro per maand een topsalaris is hier. 2.5 uur met de bus, die helemaal vol geboekt is. Ik zit voorin, omdat de rest van de plekken al snel vol is. Weer wat geleerd, je moet snel gaan zitten, omdat iedereen direct het beste plekje voor zichzelf veilig stelt. Ik zit dus tussen de chauffeur en een Vietnamese passagier in en heb heel weinig beenruimte. Haha maar vergeleken met dat scooterritje van net, zit ik als een koningin. Tijdens de rit val ik af en toe in slaap en schrik dan wakker, omdat ik kennelijk tegen de versnellingspook aan zit, die dan dus iets lastiger kan worden gebruikt. De chauffeur rijdt super netjes en voorzichtig, kan ook niet anders op maandagochtend in de spits. Links en rechts inhalen.. met zn duizenden naast elkaar en brommers die continu aan alle kanten voorbij schieten, op een weg zo breed, als waar bij ons normaal gesproken 3 auto's naast elkaar rijden. Na 2 uur moeten we overstappen in een andere bus en beland ik weer in een bus met alleen maar Aziaten die geen Engels lijken te praten. De bus blijkt Trang An niet in te mogen dus ineens moet ik eruit. Er is nog een toerist uit China die wel een beetje Engels spreekt en mij uitlegt dat er gezegd wordt, dat ik nog 5 km moet lopen, maar er hier uit moet. Haha ok dat wordt een uitdaging met al die spullen. Als ik uit stap word ik direct aangesproken, en wordt mij gevraagd waar ik heen wil. Ik kan een taxi voor zo'n 2 euro nemen. Het is super heet en ik sta met al die tassen, dus ik spring snel die taxi in.. gelukkig met airco! Het is geen 5 km, een stuk korter, maar lopend had ik dit nooit gevonden. Ik word verwelkomt met vers watermeloensap en fruit en weer heel lief personeel. Het ziet er super netjes en nieuw uit. Dit guesthouse zit in de regio Ninh Binh, aan de andere kant, dan waar ik vorige week was. Heerlijk luxe kamers, nou ja meer een eigen, best heel grote bungalow, mooi uitzicht , zwembad met ligstoelen, en een warme douche. (Voor het eerst, de andere douches waren als je geluk had lauw, maar meestal gewoon ijskoud) Tot en met woensdagmorgen even geen excursies en even relaxen op deze mooie plek!

Reacties

Annemarie
Geplaatst op 10 oktober 2018 om 20:39 uur
Wat schrijf je ontzettend leuk, ik lees met plezier je verhalen! Een heel avontuur dus weer om dit prachtige plekje te bereiken !

romy
Geplaatst op 10 oktober 2018 om 20:13 uur
tis net alsof je er bij bent, enja joh, volgend jaar ga je gewoon op vakantie daarheen

Plaats een reactie