Fietstocht door de rijstvelden en kampong..
Geplaatst op 15 mei 2017 om 14:39 uur
De planning voor deze warme dag is een fietstocht maken langs de rijstvelden en de hindoe-javaanse tempel. Een voedzaam ontbijt naar binnen gewerkt. Vooral Geoff raakt als een echte Javaan gewend aan rijst, sambal goreng en andere kleine gerechtjes. Wim mist zijn bakje yoghurt in de vroege ochtend... De chauffeur heeft ons gebracht, waar de 4 fietsen al klaar stonden om gebruikt te worden. Midden in een woonwijk, waar het lokale volk heerlijk onder de veranda zaten. Opa, oma, mama en kinderen zijn erg nieuwsgierig. De mensen hier zien er tevreden en vriendelijk uit, zodra je Selamat pagi roept dan antwoorden ze terug met een grote glimlach op hun gezicht. Zo intens, gemeend en met respect. Onze gids Ronnie, een klein Indonesisch mannetje van in de 40, liet ons heel veel mooie plekken zien. Zoals door de sawa's waar gewerkt wordt. Om zich tegen de zon te veschermen droegen ze een rieten hoedje. Vaak zag ik oudere mensen op hun hurken of bukkend de rijstplantjes planten of drogen....er gaat heel veel werkuren in zitten... Ronnie vertelde rond uit, voor Shirl en mij erg opdringerig omdat hij zijn uitgesproken mening heeft over het boeddhisme. Voor Shirl was echt "suda, hoe je mond" en Wim fietste zijn eigen tempo, anders onze tempo. Geoff nam het gesprek van de gids goed in zich op, om vervolgens het aan ons door te vertellen. Af en toe werd er even een rustpauze ingelast, ook al was het vroeg, de zon brandde goed op mijn lichaam. Palmbomen, pisangbomen, Jeruk bomen, papaya en kleine rawitplantjes. Bij een kleine pasar kocht Ronnie voor ons om te proeven, hij noemde het een pakketje. Voor ons smaakt het naar een wafel, best lekker. Een kraampje er naast lag een kip om verwerkt te worden, de geur van de kip drong in mijn neus naar een kip die heerlijk in de zon lag te rotten. Ik werd er misselijk van.... Ronnie nam ons mee naar een bewoond huis waar ze tempeh maken, gewikkeld in speciaal papier/plastic of in een pisangblad. De bewoonster, oma op aardige leeftijd liet het tempehpakketje met trots zien. Het volgend huisje zagen wij, hoe emping van de belinjonoot werd gebakken in zand, om vervolgens fijn te stampen tot een emping. Voor iedere emping werd 1 noot 3x fijn gestampt en in totaal 5 noten gebruikt. In Nederland wordt volgens ons 1 a 2 noten fijn gestampt, blijkt ook wel dat het te dun is gestampt. Lekker zuunig, zeggen we dan. De smaak van deze emping is smaakvoller. Shirl heeft een paar empings gemaakt, maar door haar krachtige spierballen werd er wat gaatjes in de emping geslagen. Het was erg leerzaam en interessant. Als wij weer terug zijn in Nederland gaan wij met veel respect de emping eten en met het beeld wat wij vandaag gezien hebben op ons netvlies gegrift....hihihihi.... Met 2 zakjes empings hebben wij de fietstour goed door staan! Van een actief ochtendje, krijgt de maag ook erge trek. Bij een kecil ( klein) restaurantje en het gevoel geeft dat je midden in de boesboes bij een beekje zit, wordt de trek versterkt. Het eten was enak....
Reacties
|
Ingrid |
Volg Mijn Reis © 2024. Alle rechten voorbehouden.
Algemene Voorwaarden | Linkpartners | Contact