Aangekomen in Perth
Geplaatst op 09 november 2016 om 11:21 uur
Aangekomen in Perth werd ik opgehaald door mensen van YWAM. Na de gebroken reis kwam ik in een gebouw terrecht waar 9 stapel bedden stonden. Toen wist ik al gelijk dat het zware nachten gingen worden, want ik slaap heel ligt en word overal wakker van. De eerste dagen had ik flink last van het tijdsverschil maar na een aantal dagen werd dat gelukkig minder.
De eerste week kregen we les over Gods stem verstaan, Jason onze school leider gaf de lessen. De lessen waren goed en het is altijd leuk om te horen hoe anderen het ervaren om Gods stem te verstaan en daarop te reageren. Zo zijn die meesten van ons hier gekomen door Gods stem te verstaan en te stappen in geloof. De 2e week kregen we les over Gods natuur en karakter, daar heb ik ook veel mooie dingen geleerd. Want wat ik geloofde over Gods natuur en karacter klopte toch niet helemaal met de waarheid kwam ik achter. Ik heb altijd een beetje het gevoel dat God mij iets geeft en dat er iets achter zit dat noemde deze leraar the trickster. Bijvoorbeeld als ik had geweten dat we met 18 jongens op 1 kamer moesten slapen dan had ik nog wel even mijn eigen bedacht voor ik vertrok enzo zijn er nog wel een aantal dingen als ik dat van te voren geweten had was ik misschien niet gegaan.Ik merk gewoon dat ik het heel lastig vind om in een gemeenschap met zoveel mensen te leven. Het zinnetje in de les, Gods nature is how He is, but Gods Character is how He chooses to be vond ik wel mooi. Hij heeft gekozen om ons lief te hebben en gekozen om voor ons te zorgen en ons genade te geven. Zo kunnen wij ook kiezen om die dingen te doen want wij zijn naar zijn beeld geschapen.
De week erna kwam de week over berouw en vergegeving dat was een mooie week waar God mij dingen leerde over mezelf. Ik dacht dat ik met bepaalde zonden in mijn leven wel had afgerekend maar de ergste zat er nog heel diep. Die heet egoïsme! Uiteindelijk zijn alle zonden geboren in egoïsme, iedere verslaving die ik instand gehouden had was puur egoïsme en als het mij niet zinde gaf ik God de schuld. Ik zei dan, ik heb mij zelf niet gemaakt ik kan der niks aan doen. Met een mooi woord Blame shifting. Maar het egoïsme ging nog veel dieper ik kwam erachter dat er nog heel veel woede in mij zit, als de dingen niet gaan zo als ik het wil. Het programma is heel zwaar en soms ben ik helemaal kapot en ik wil dan rust aan me hoofd, is dan ook wel te begrijpen maar als iemand me wakker maakt en dan gebeurt heel vaak als je met 18 mensen slaapt krijg ik in mijn gedachten moord neigingen.
Uiteindelijk probeer ik mezelf elke dag over tegeven aan God om zo te veranderen naar zijn beeld. En dat gaat met vallen en opstaan. Ik merk dat ik graag de controle hou en anders het liefst de situatie en God manipuleer. Maar God is vol geduld en genade dat die mij hier heeft gebracht om mezelf compleet te leren overgeven aan Hem.
Er zijn ook een hoop leuke dingen zoals de dagjes op het strand. De stranden zijn super mooi en er staan BBQ op het strand die je gratis kan gebruiken. Het voetballen vind ik ook weer super leuk om te doen al merk ik wel dat ik en dagje ouder word want de volgende dag voel ik flink spierpijn. Het programma ziet er als volgt uit, we staan 3 dagen in de week vroeg op om een soort ochtend gymnastiek te doen en dat is behoorlijk zwaar. We beginnen dan om 6 uur s morgens buiten op het grasveld, met push ups, sit ups, hardlopen enzovoort. Daarna hebben we onbijt en kunnen we douchen.Om half 9 beginnen we 3 dagen per week met worship en de andere dagen met gebed voor de outrach en andere zaken. Daarna om 10 uur begint de les die duurt tot half 1 en dan eten we wat. Om half 2 beginnen we met werk klusjes en mijn ding is in de keuken eten voorbereiden voor de avond of de keuken schoonmaken en opruimen. Na dat hebben dag in de week crossfit en een 1 op 1 gesprek met je begeleider. S avonds is er of sport of smallgroup of een dienst zo is de week aardig gevuld.
Voor de DTS moeten we ook 3 boeken lezen en 3 verslagen maken en we moeten iederen week dagboek bijhouden en inleveren. Maar de weekenden zijn meestal helemaal vrij dus dat is wel lekker.
De outrach is ook bekent en we gaan naar de Filipeinen toe naar de stad Manila. De stad is mega groot en er komen teams van YWAM van over de hele wereld omdaar het evangelie te brengen en huizen te bouwen en de kerken te ondersteunen. Er leven zo ongeveer 200.000 straat kinderen in de stad. Wij gaan in 3 teams uit 1 en er is 1 team die na 7 weken vertrek naar Nepal om daar verder te gaan maar ik blijf al de tijd in Manila. De bedoeling van de reis is om daar de lokale kerken te gaan dienen en hen te helpen door de mensen te discipelen, door les te geven, sport en door evangeliseren. Ik hoop dat jullie zo een beetje meer inzicht krijgen in wat ik hier doe.
Reacties
|
Kees Mooijman |
|
Erica Douma |
Volg Mijn Reis © 2024. Alle rechten voorbehouden.
Algemene Voorwaarden | Linkpartners | Contact