Dungu
Geplaatst op 28 maart 2017 om 16:08 uur
Vandaag hebben we een start gemaakt in de community Dungu!
Om de community überhaupt te betreden heb je eerst toestemming nodig van de 'chief' en om contact te leggen met de chief hebben wij eerst toestemming nodig van de 'Assemblyman'. Dus zijn we daar gisteravond naartoe gegaan, samen met onze begeleider en tolk. Er werden twee houten bankjes neergezet en met een doek afgestoft; hier moesten we gaan zitten. Door de enorme hiërarchie die er hier heerst hebben wij het woord overgelaten aan onze begeleider, we werden voorgesteld en vervolgens hadden we de volgende dag een afspraak om 09.00 met de chief van Dungu.
Om 09.00 stonden we, samen met onze tolk en begeleider, klaar op de afgesproken plek om de assemblyman te ontmoeten. Waar we halverwege achterkwamen is dat we blijkbaar de chief 'iets' moesten geven om respect te betuigen. Wat precies werd ons pas duidelijk de laatste minuut voordat we de chief gingen ontmoeten; geld. De meningen over de hoeveelheid hiervan waren nogal verdeeld. Zo moesten we van onze gastpapa 100 cedi (20 euro) geven, maar de assemblyman vertelde dat het maar 30 cedi hoeft te zijn... Na een paar minuten werden we binnen gelaten in een klein hutje gemaakt van klei. De chief zat, samen met de 'oudsten' van het dorp, op dierenhuiden op de grond. Wij kregen plastic stoeltjes om op te zitten. De assemblyman begon te vertellen over wat wij hier kwamen doen en vervolgens werden er heen en weer vragen gesteld. Na wat serieuze blikken kregen wij toestemming en vroeg een van de oudsten of hij ons allebei tegelijk kon trouwen. Terwijl we dit weglachten, werd Romy mee naar buiten genomen om te overleggen over de prijs... 20 cedi bleek genoeg. Uiteindelijk werd duidelijk dat we eigenlijk helemaal niets hoefden te geven, daar ging onze 20 cedi... ;)
Met de toestemming van de assemblyman, chief en de oudsten in onze zak, kunnen we nu gerust de community Dungu in!
Cira & Romy.
Om de community überhaupt te betreden heb je eerst toestemming nodig van de 'chief' en om contact te leggen met de chief hebben wij eerst toestemming nodig van de 'Assemblyman'. Dus zijn we daar gisteravond naartoe gegaan, samen met onze begeleider en tolk. Er werden twee houten bankjes neergezet en met een doek afgestoft; hier moesten we gaan zitten. Door de enorme hiërarchie die er hier heerst hebben wij het woord overgelaten aan onze begeleider, we werden voorgesteld en vervolgens hadden we de volgende dag een afspraak om 09.00 met de chief van Dungu.
Om 09.00 stonden we, samen met onze tolk en begeleider, klaar op de afgesproken plek om de assemblyman te ontmoeten. Waar we halverwege achterkwamen is dat we blijkbaar de chief 'iets' moesten geven om respect te betuigen. Wat precies werd ons pas duidelijk de laatste minuut voordat we de chief gingen ontmoeten; geld. De meningen over de hoeveelheid hiervan waren nogal verdeeld. Zo moesten we van onze gastpapa 100 cedi (20 euro) geven, maar de assemblyman vertelde dat het maar 30 cedi hoeft te zijn... Na een paar minuten werden we binnen gelaten in een klein hutje gemaakt van klei. De chief zat, samen met de 'oudsten' van het dorp, op dierenhuiden op de grond. Wij kregen plastic stoeltjes om op te zitten. De assemblyman begon te vertellen over wat wij hier kwamen doen en vervolgens werden er heen en weer vragen gesteld. Na wat serieuze blikken kregen wij toestemming en vroeg een van de oudsten of hij ons allebei tegelijk kon trouwen. Terwijl we dit weglachten, werd Romy mee naar buiten genomen om te overleggen over de prijs... 20 cedi bleek genoeg. Uiteindelijk werd duidelijk dat we eigenlijk helemaal niets hoefden te geven, daar ging onze 20 cedi... ;)
Met de toestemming van de assemblyman, chief en de oudsten in onze zak, kunnen we nu gerust de community Dungu in!
Cira & Romy.
Reacties
|
Miranda |
|
anita Kleijn |
Volg Mijn Reis © 2024. Alle rechten voorbehouden.
Algemene Voorwaarden | Linkpartners | Contact