willem barentsz
Geplaatst op 13 december 2019 om 19:54 uur
hallo mijn naam is willem barentsz en ik ben een ontdekkings reiziger.
afgelopen 10mei ben ik naar een nieuwe route gaan zoeken naar Oost-Azië.
Ik was van plan om via het noorden er naar toe te gaan. helaas is dit mislukt.
Ons schip kwam vast te zitten in een stuk ijs en we zagen dat we er niet zo snel uit zouden kunnen varen,
Dus was er niets anders te doen dan hier op Nova Zembla te gaan wachten op hulp.
Van de stukjes planken die van de schip vielen tijdens de crash bouwden we een hut
we noemen de hut het behouden huys. Het is niet veel maar het zal ons van de snijdende kou beschermen.
Voor voedsel jaagden we op poolvossen en ijsberen,
En voor warmte gebruikten we hun vacht. Voor het slapen warmen we met een klein vuur
kanonskogels om mee in bed te nemen en ons warm te houden. Nu is het gewoon een kwestie van wachten
voor hulp en overleven.
JUNI 1597
Het is nu al een jaar geweest en het ijs begint te smelten maar niet genoeg om het schip eruit te halen
dus hebben we onze zelf gemaakte vloten gepakt met wat eten en vuurhout voor de reis.
Ik hoop dat mijn mannen en ik het zullen halen maar ik weet het niet zeker dit zijn niet de grootste schippen
2 weken later
Het is klaar.we zijn nu op de bewoonde wereld het voelt alsof ik hier zolang niet ben geweest.
Ik wou dat Barentsz hier was.Hij zou trots op ons zijn hij heeft ons geholpen de hele reis
jammer genoeg is hij gestorven tijden de reis het is alleen ik en 11 andere mannen.
Dit is het einde ik denk niet dat ik ooit nog op zee wil.
afgelopen 10mei ben ik naar een nieuwe route gaan zoeken naar Oost-Azië.
Ik was van plan om via het noorden er naar toe te gaan. helaas is dit mislukt.
Ons schip kwam vast te zitten in een stuk ijs en we zagen dat we er niet zo snel uit zouden kunnen varen,
Dus was er niets anders te doen dan hier op Nova Zembla te gaan wachten op hulp.
Van de stukjes planken die van de schip vielen tijdens de crash bouwden we een hut
we noemen de hut het behouden huys. Het is niet veel maar het zal ons van de snijdende kou beschermen.
Voor voedsel jaagden we op poolvossen en ijsberen,
En voor warmte gebruikten we hun vacht. Voor het slapen warmen we met een klein vuur
kanonskogels om mee in bed te nemen en ons warm te houden. Nu is het gewoon een kwestie van wachten
voor hulp en overleven.
JUNI 1597
Het is nu al een jaar geweest en het ijs begint te smelten maar niet genoeg om het schip eruit te halen
dus hebben we onze zelf gemaakte vloten gepakt met wat eten en vuurhout voor de reis.
Ik hoop dat mijn mannen en ik het zullen halen maar ik weet het niet zeker dit zijn niet de grootste schippen
2 weken later
Het is klaar.we zijn nu op de bewoonde wereld het voelt alsof ik hier zolang niet ben geweest.
Ik wou dat Barentsz hier was.Hij zou trots op ons zijn hij heeft ons geholpen de hele reis
jammer genoeg is hij gestorven tijden de reis het is alleen ik en 11 andere mannen.
Dit is het einde ik denk niet dat ik ooit nog op zee wil.
Reacties
Er zijn nog geen reacties geplaatst.
Volg Mijn Reis © 2020. Alle rechten voorbehouden.
Algemene Voorwaarden | Linkpartners | Contact