Avatar Shaun en Diana

Shaun en Diana

"Imagine all the people"

Geplaatst op 27 oktober 2016 om 16:20 uur



“Pelang-pelang” (rustig aan) opgestaan om 7.00 uur. Onze reis van vandaag gaat zo beginnen. Eerst natuurlijk (met moeite) ontbijten. En ik hoef Shaun niet eens te rollen.😉 Om 8.00 uur komt onze transfer ons halen, alleen is hij er al om 7.40 uur 😣 No way!! Alle “ophaal-indo’s” tot nu toe kwamen 20 minuten later dus hij wacht maar!! Onze toast is nog niet eens op en de thee is net ingeschonken…en het opstartmoment van de dag…een sigaretje😉 dus stipt 8.00 uur geven we onze “ophaal-indo” een hand. Nog een ander Nederlands stel ophalen bij een ander hotel. Zij gaan ook dezelfde kant op, alleen vanuit het verzamelpunt doen zij een andere route. Zij vertellen dat ze net 3 dagen geleden aangekomen zijn….En wij gaan al weer bijna naar huis 😢 - De dagen schieten hier ook niet voorbij, want we genieten van elk moment. Dus we halen alles uit een dag. Maar nu het naar huis gaan dichtbij komt besluipt mij toch een dubbel gevoel. Enerzijds jammer dat het straks weer voorbij is🙁…anderzijds fijn om iedereen weer echt te kunnen spreken, knuffelen en bellen. 😊 – we kletsen nog wat verder over dingen die we hebben gedaan, en wisselen wat tips uit. Onze “ophaal-indo” stopt. We zijn er! De haven van Benoa, want…..we gaan op een grote catamaran varen!!!! Super veel zin in! We checken in en zo met ons 100 Chinezen, Japanners en Koreanen. 😎 Shit is dit wel de goede boot?? Blijkbaar houden ze van varen😉... later bijkt dus van niet.😂 Zeker 12 mensen hebben over de railing gehangen en ze waren nog witter dan dat ze al waren. Ik heb trouwens nog nooit een bruine Chinees, Japanner of Koreaan gezien nu ik erover nadenk. Ze hebben ook haast allemaal 4 lagen kleding aan. Hele wetsuits zelfs😉😂 zeker bang dat ze over boord vallen. Aan boord is live muziek. Nee geen Indonesische countryzanger, maar een gitaar spelend duo, waarvan er 1 een halfbroer zou kunnen zijn van Replica Rody 😂 We krijgen cake, fruit, koffie en thee aan boord. En we zien een heleboel celebrities: De zanger van gangnam style “Psy” zit tegenover ons en “Brownie dutch” heeft een bijbaantje op de catamaran en deelt handdoeken uit. 😁😉 Iedereen krijgt een groot badlaken te leen voor op de boot en voor op het eiland waar we naar toe varen. Buiten ons blanda’s, is er een Russisch gezin aan boord, een stelletje uit Spanje en een stelletje uit Roemenië. Voor de rest eet alles met stokjes. De boot is groot.⛵ Er is een binnenruimte waar banken en tafels staan en een buitenruimte bovenop het dek met zitzakken en matrasjes. Er staan ook bankjes buiten rondom het hele “binnenverblijf” (een soort pad van een meter breed.) Je mag overal komen en voorop het beneden dek is een grote ruimte met strandstoelen. Op de heenweg zijn alle “stokjes mensen” best actief. Lopen heen en weer, maken miljoenen foto’s en selfies, kotsen, lopen rond het dek en zijn onbeschoft en totaal niet vriendelijk. Het valt ons op maar irriteren er ons (nog) niet aan. Na 1,5 uur zeilen (met een beetje hulp van de motor) komen we aan op Lambongan eiland. 🏝 We worden via kleinere bootjes naar het strand gebracht. Hier hebben we een programma, eerst gaan we naar een ondergronds huis kijken. “gala-gala” heet dat hier. Zo verschrikkelijk gaaf!!! Een stijle uitgehakte trap (de grond in) brengt je naar een compleet huis, met kamers en een keuken, zelfs een badkamer met een eigen watervoorziening uit een put 20 meter dieper. Dit alles is gemaakt door 1 man van 57 jaar oud en hij heeft er 15 jaar over gedaan dit te maken. 😍 (Hij leeft nu niet meer hoor) We zijn hier met een deel van de “stokjes mensen” en alle mensen uit het Oostblok. Nu gaan we ons een beetje ergeren, (wat we trouwens deze hele vakantie nog niet gedaan hebben) Het stelletje uit Roemenië praat gewoon keihard door de informatie, die de gids geeft, heen…waar is je opvoeding!!! 😡Vervolgens is de gids naar beneden afgedaald en zijn Shaun en ik de enige die ook gaan. 😲 Iedereen blijft boven op 1 verdwaalde Chinees na! Wij vragen ons af waarom je dan überhaupt deze excursie boekt. Maar goed, is misschien eenmalig, omdat het donker en klein is…last van claustrofobie kan natuurlijk altijd. 😶 Wij hebben in ieder geval genoten van dit prachtige bouwwerk. De gids neemt ons vervolgens mee naar een zeewierplantage. Ook hier krijgen we uitleg en voor dat de goede man een woord kon zeggen liepen alle “stokjes mensen” de trap af en zo het water in van de plantage 😖….onbeschoft en als je iets wilt leren over een land of een cultuur waarom luister je dan niet even?! In mijn achterhoofd hoor ik Marlieke zeggen: “erger je niet, maar verwonder je slechts!” Dat doen we dan maar. 😉 Hier genoten van het prachtige uitzicht op de plantage en het andere eiland (dat 15 dagen geleden nog verbonden was met dit eiland door middel van de beroemde yellow bridge, RIP🕇) We worden teruggebracht naar het restaurant. Daar hebben we even tijd voor onszelf. Pelan-pelan. Het is 34 graden hier gevoelstemperatuur ligt rond de 42. 🌞 We krijgen hier een lunch aangeboden en daarna gaan we snorkelen😃😃 zooooo leuk! Tegen de tijd dat we willen gaan eten staad er een rij van hier tot Tokio 😉 😂😂 geen haast!! We wachten rustig af. Uiteindelijk lekker eten. Behalve de garnalen saté..die laat ik staan, er zitten nog pootjes aan enzo 😝 en Shaun is ineens “allergic to seafood” en krijgt daarom gewoon 4 stokjes kipsaté 😂. Oke alle gekheid op een stokje 😉😂 (flauw) ons zangduo is ook mee van boord gegaan en maken tijdens de lunch heerlijke muziek. Ze vragen of we een verzoek nummer hebben, als ze bij onze tafel staan. Wij vragen hen wat zij het mooiste liedje vinden en beginnen te spelen: John Lenons, "Imagine". 😢😢😢😢 wow wat was dat mooi en ontroerend. En ook best toepasselijk. Helemaal leeg van de emoties gaan we naar de bootjes om te snorkelen. Alle uitrusting mee en we varen naar een houten plateau ver van het strand midden in de zee met hoge golven🌊 Hierachter is een gebied afgezet met touwen en daar mogen we snorkelen. Er zijn nog meer van onze gezellige "stokjes" vrienden hier, maar wij trekken ons eigen plan! Gaaf zeg en wat komen de visjes dichtbij. 🐠🐟🐡🐙🐚🦀. Wow wat een ervaring! Snap nu dat Shaun zo vol is van zijn duikervaring. Dat moet nog intenser zijn dan dit. Maar ik geniet hier al heel erg van en dat terwijl ik thuis nog niet eens mijn hand in een vissenkom zou stoppen. 😝 De tijd gaat snel, want ineens horen we een fluitje…onze taxi boot gaat terug naar het strand. We kijken om ons heen en er ligt niemand meer in het water. 😅 Wat blijkt nou; al onze vrolijke “stokjes” vrienden kunnen niet zwemmen en snorkels zijn ingewikkelde apparaten, dus na 7 minuten zaten die allemaal alweer in de boot.😂😂😂 Wat ben ik blij met deze ervaring. Ik heb Nemo gezien!!!😍😍 Oke… het is geen olifant, maar wel een wild dier... Soort van. 😉😂 Na het snorkelen gaan we samen nog op de bananen boot 😣😣 Weer een grens verlegd. Ik heb gegild als een malle, maar achteraf best wel heel erg cool!! Nog even wat gedronken in het restaurant en daar kwamen de bootjes om ons weer terug te brengen naar de catamaran. ⛵Zo, we zijn weer aan boord. Maar we kunnen nergens zitten of liggen hahahaha de hele boot ligt letterlijk vol met “stokjes mensen” daar waar ze op de heenweg nog rechtop zaten, LIGGEN ze nu op alle bankjes en bedjes. 🛌 Ach..wij hebben een superdag…dan maar op de grond. Zit ook lekker stevig, want lopen op zo’n boot is niks voor mij. Het is het lunapark in het kwadraat. 🎡En dat in combinatie met mijn motoriek is dat hilarisch voor anderen, maar niet voor mij. 😐😂 Shaun doet een rondje op de boot en vind op het voordek in de zon 1 stoel. We gaan daarheen. Heerlijk die zon, en de wind die ontstaat door het varen.☉ persoonlijk ben ik er nu van overtuigd dat “stokjes mensen” vampiers zijn die niet tegen zonlicht kunnen. Er lag 1 iemand op het dek verkleed als mummie. 🤕😰🤐😂 Wij genieten, van elkaar, het uitzicht, de zon, de zee en het personeel, dat ons blijkbaar erg aardig vind “because we are normal people”. Ssst!!! 🤔😄 we krijgen cola en petite fourtjes. Helaas geen dolfijnen vandaag. 🐬 Daar baal ik wel een beetje van, maar we zijn nog niet thuis! Alles kan op Bali! 💙Ondertussen werpen we een blik naar binnen. 😲 OMG!! Het lijkt wel een vluchtelingen boot. Iedereen slaapt tegen ekaar aan en onder die grote badlakens. Er liggen zelfs mensen op de grond, zowel binnen als buiten. Het ziet er heel gek uit. 😂 Blij dat we het gefilmd hebben…(Ja ze slapen toch!).... Na 2 uur zijn we terug in de haven van Benoa. Wat een leuke dag en wat een indrukken. Zoveel dat ik emotioneel helemaal leeg ben. En ik heb niks opgeschreven tussendoor. Dus mijn hele verhaaltje type ik na het eten dan maar. Na 15 min zijn we terug in het Resort. Even lekker douchen en dan wat eten. We gaan vandaag heel ver weg om te eten 😉..Het restaurant heet: “roomservice”😂😂 geen zin meer om eruit te gaan. Ondertussen kan ik mijn verhaaltje schrijven zodat we later alles nog een keer kunnen herbeleven. Op tijd naar bed vandaag als we morgen weer alles uit de dag willen halen. Onze reis van vandaag zit erop…en wat een reis: alle grote landen van Azië waren vertegenwoordigd. 😉 Cultuur, plezier en schoonheid vulde de dag! Het kan haast niet mooier! Maar je weet het hier maar nooit 😉 ohhh!!! Het zwembad lampje is (weer) gemaakt daarnet door een ander mannetje… Batman was helaas vrij vandaag en de batcave bleef gesloten...We zullen zien hoe lang (is een Chinees 😂) het lampje het volhoud. Onze lampjes gaan nu langzaam uit….😴😪....Imagine!❤


Reacties

Elles en Peggy
Geplaatst op 27 oktober 2016 om 21:31 uur
Wauwwwwww wat een leuke en boeiende verhalen. Omdat ik niet vlieg zullen we niet op Bali komen, maar zegt Peggy maakt niet uit want op deze wijze zijn wij nu dus ook op Bali geweest. Jammer dat de verhalen ophouden. Ik vind dat je ons na thuiskomt toch nog een paar dagen verhalen kado kunt doen over het afkicken van Bali en het weer in het gareel komen van de dan weer normale huiselijke sleur. Geniet nog van alles de laatste dagen.

Elles en Peggy
Geplaatst op 27 oktober 2016 om 21:31 uur
Wauwwwwww wat een leuke en boeiende verhalen. Omdat ik niet vlieg zullen we niet op Bali komen, maar zegt Peggy maakt niet uit want op deze wijze zijn wij nu dus ook op Bali geweest. Jammer dat de verhalen ophouden. Ik vind dat je ons na thuiskomt toch nog een paar dagen verhalen kado kunt doen over het afkicken van Bali en het weer in het gareel komen van de dan weer normale huiselijke sleur. Geniet nog van alles de laatste dagen.

Plaats een reactie