Trappen en toetjes
Geplaatst op 22 oktober 2016 om 19:09 uur
Voor vanmorgen de wekker gezet, want….we gaan Raften op de Ayung rivier. Ik word wakker met een gigantische pijn in mijn keel en voel me grieperig. 😟 hopelijk verdwijnt dat zo. Na het ontbijt worden we opgehaald. Dus eerst even eten. We nemen weer van alles wat. En zoals echte Hollanders eten we…(nou ja Shaun) alleen wat we (her)kennen. 😂😂 Ik zie al de hele week fruit liggen wat ik niet herken dus besluit dat je alles moet proberen en neem een hap. Mmmm, eerste indruk is goed, en ik blijf kauwen….de smaak veranderd in mijn mond en gaat van zoet naar vreemd naar vies naar Blegh!!!!😠Ik spoel het weg met mijn sapje. Shaun vraagt nog aan de mevrouw van het restaurant wat voor fruit het is. Popo zegt ze😊????? Shaun besluit een hapje te nemen. En zo jammer dat ik het niet gefilmd heb, maar hoe ik de smaak beschrijf….zo beschrijft zijn gezicht alle smaken die voorbij kwamen. 😂😂 Het is gewoon papaja, maar die had ik nog nooit gegeten en mijn tong is het er mee eens dat we dit ook niet meer eten. Shaun is het met me eens en beschrijft de smaak: Paardenvijg (alsof hij uit ervaring spreekt)😂 Naar de lobby dan maar. Wachten op de chauffeur. Vrolijke vriend, praat goed Engels. Hij vertelde ons onderweg wat we kunnen verwachten. Heel fijn, want ik ben niet zo avontuurlijk aangelegd. Achtbanen oke, maar in de natuur op een rivier in een rubberbootje…..liever niet. 😯 Ik hou van mijn vent en die vind dit leuk. We komen na 10 minuten rijden aan bij een soort surfshop, zo ziet het eruit. Veel mensen, veel personeel, maar nog geen rivier in de buurt te zien. Hier kleden we ons om en krijgen een helm, vest en 1 peddel. Vervolgens mogen we in een soort truck met bankjes aan beide kanten plaatsnemen. Gevarieerd groepje zit er in onze vee wagen. ðŸ„👠Buiten ons blanda’s, een paar Indo’s, 1 Amerikaan, 3 Chinezen, waarvan 1 stel dat op huwelijksreis is. Beide op blote voeten😠Zij ziet eruit als een porseleinen poppetje.👸 Make up perfect, haren netjes en een lange bloemetjesjurk….ja echt een jurk! We gaan raften hoor mevrouw!😒 En 1 asbakkenras (geen idee wat hij was maar hij zag er uit als een kruising tussen een Chinees, Indo en albino en hij praat Engels en Nederlands.) We schudden een beetje heen en weer voor zo’n 10 minuten. En dan stoppen we bij een rijstveld. Hier volgen we de instructeur (de heeft haast) dus in hoog tempo door het veld. Voor mij loopt een Indo die groeihormonen heeft gehad. Wow wat een reus, maat 48 schoen en ik denk echt 2 meter lang. Maar ja lange benen grote stappen. Dus ik ren er als een soort pinguïn erachter aan. Shaun weer achter mij en zo volgt er een rijtje. Het is 30 graden, de zon brand en wij lopen als een malle, met peddel, vest aan en helm op. Het regent zweet onder mijn helm vandaan. 😥😥 We slaan linksaf in het veld naar een bruin smal modderig pad. Modder is goed, dat betekend dat de rivier vlakbij is. Toch?!☺ We lopen verder en er komen modderige trapjes (ongelijk en glibberig) gladde, bruine paden met boomwortels en we dalen af. De hele route is glad, ongelijk en met hier en daar een trapje. Ik zal niet liegen, 20 minuten vanaf het begin van het rijstveld tot aan het moment dat ik de rivier zag….ja zag.... want toen kwamen er ongelijke trapjes die na 3 treden van richting veranderde. Wow mijn beenspieren branden en ik ben 10 liter vocht kwijt. Ook dit duurt nog 10 minuten. Shaun is ondertussen voor me gaan lopen dan kan ik hem vasthouden bij de ongelijke treden….we zijn er!!!! Een klein stukje oever in een Jungle Book achtige omgeving met 5 geel blauwe rubberboten. Hier kunnen we even bijkomen van de tocht. 😥😥 Maar wat een uitzicht. ðŸ˜ðŸ˜ De rivier ligt in een kloof dus alles wat je ziet zijn 2 groen begroeide muren aan beide kanten. Wat adembenemend mooi. En dan begint het zachtjes te regenen. Heerlijk die verkoeling. We krijgen instructie en een aantal woorden te horen waar we op moeten reageren als we in de boot zitten….â€peddle forward, peddle back, stop, jiggle, en boomboomâ€. Deze laatste benauwd me. Je moet dan op de grond in de boot gaan zitten. WAAROM??!!😲 Dat benauwd me nog het meest. We mogen instappen. We hebben een leuke instructeur. Wij zitten met zijn 5en in de boot. Shaun en ik mogen voorin. Achter ons is leeg en daarachter zit het porseleinen poppetje in haar jurk, met haar man. (Die trouwens dacht dat als je je telefoon in een boterhamzakje stopt, hij wel droog blijft.)😂😂 De zachte regenbui verandert in een typisch Balinese regenbui, hard en veel. Heerlijk! Nat worden we zo toch wel.😉 De rivier is voor raft-begrippen kalm, alleen vind ik sommige stukken best wel een uitdaging.😕😔 We maken grapjes als de instructeur na het signaal “peddle forward†of “paddle back†roept:â€stop!†Wij zingen dan door; “..in the name of love, before you brake my heart†of “hammertimeâ€. Ach, we hebben lol, als ik niet met mijn billen bij elkaar geknepen zit als we op een rotspartij af varen en hoop dat ik niet uit de boot lig. Zo’n goed evenwichtsgevoel heb ik namelijk niet 😶. Na een uur hard werken (Ja echt wel, want het poppetje in haar jurk deed niet veel behalve haar jurk rechttrekken) stopte we langs een klein oevertje . Je vraagt je af hoe het mogelijk is dat daar onderaan een steile wand, vol met begroeiing, een hutje gebouwd is. Bij dat hutje kunnen we wat drinken kopen en even bijkomen. Hierna nog een uur en dan zijn we op het eindpunt. Shaun neemt nog een duik langs de oever. Ik bedenk me alleen maar dat de rivier af loopt en hoe komen we straks omhoog?😆 Eerst nog maar even genieten van de natuur, watervallen en samengeknepen billen momenten. We varen verder en ik bedenk me ineens dat hij nog geen “boomboom†heeft gezegd. 😣 “please, laat hij het niet zeggen†schiet er door mijn hoofd. Shaun geniet volop. Leuk om te zien. Dit is echt zijn ding. Ineens roept de instructeur……â€5 minutesâ€â€¦ Ja, wat 5 minutes?? Boomboom of wat?? Lichtelijk paniek. 😠“then we are by finish†gaat ie verder. Pfffieuw. Klaar! Toch wel heel erg gaaf om gedaan te hebben, weer wat overwonnen en samen (allebei op onze eigen manier) kunnen genieten. Na het uitstappen valt mijn oog op een trap…een stenen trap, geen modder. Ohhh dat is fijn denk ik nog. Uhhh of toch niet. Zonder overdrijven minimaal 5 a 600 treden recht omhoog. Ik kan nu officieel zeggen dat trappen lopen niet mijn hobby is. Vooral niet als je je zo voelt als ik nu. (griep gevoel is niet minder geworden en mijn keel voelt als schuurpapier, ademhalen door mijn neus kan niet dus ik lijk wel een hijgend renpaard.)🎠Boven aangekomen, HOERA! We mogen weer in de veewagen. Terug naar de “surfshopâ€. Hier kunnen we douchen en omkleden. Ook krijgen we nog een lunch aangeboden voor we terug gebracht worden naar het hotel. Klein beetje van alles geprobeerd en de chauffeur opgezocht. Ik zou wel kunnen slapen nu. Mijn lichaam werkt alles tegen op het moment. Jeej hotel….shit nog meer trappen. 😂😆 in de kamer op bed geploft en mijn lichtje ging uit. Helaas, want er is nog veel meer te beleven hier, maar ik moet even opladen. Mijn keel en neus werken niet naar behoren (al dagen niet) maar je wilt toch alles eruit halen als je hier bent. Alleen vandaag gaat het even niet meer. Na 2 uurtjes geslapen te hebben maakt Shaun me wakker. Even douchen en dan toch maar wat gaan doen. We besluiten een taxi te nemen 🚕 (mijn spieren blijven namelijk liever op bed liggen) naar een restaurant naar mijn hart, mijn stukje hemel op aarde. “room 4 dessert†zo heet het. De taxi stopt en wij vragen ons af of het wel klopt. “Jaja†zegt hij. Het ziet er "appart" uit aan de buitenkant. We melden ons bij het personeel voor de ingang. En we worden meegenomen langs de zijkant van het gebouw naar een klein paradijsje achter het gebouw. Een soort binnenplaatsje met leuke sfeer en mooie planten. Gezellig muziekje ook. We nemen plaats en we bekijken de menukaart. Je kan hier “gewoon†eten, maar daar komen wij niet voor. 😜 op de kaart staat een 9 gangen menu van alleen maar toetjes!!!!!!😲😃😃😃😃 we nemen de 2 personen versie. Je krijgt 1 toetje die je deelt met z’n tweeën. Ohhhh hemels. 😇 Ze vertellen erbij wat het allemaal is, maar we knikken ja en verstaan er niet veel van. 😆😆 De eerste is zo op. En we vragen ons af of we dan straks wel genoeg gegeten hebben. Uhhh ja, want na gang 4 moeten we zelfs pauzes gaan inlassen. De ene gang nog mooier en lekkerder dan de vorige. ☺Echt een aanrader voor iedereen die naar Ubud gaat. Vriendelijk personeel en als je het niet op krijgt mag je de volgende dag terugkomen en verder gaan waar je gebleven bent. Echt een verrassing dit. En ook echt kwaliteit! ðŸ‘ðŸ‘ðŸ‘Om 22.00 komt de taxi ons weer oppikken. We hebben er 2,5 uur voor uit getrokken maar 3 uur was beter geweest. We zitten echt vol nu. Maar wat een ervaring hahahaha. Toetjes menu als avondeten….(Rebecka haalt me in straks 😉 en dat terwijl ik dacht 6 kilo lichter uit de boot te zijn gekomen). Terug naar het hotel....Jaaaa! Trappen! Neeee! 😥Even in de lobby alles op ons in laten werken en me voorbereiden op de trappen en het donkere pad. 😂😂 We besluiten een andere route naar de kamer te nemen. 1 waar er minder trappen achter elkaar komen. Baal nu al van die beslissing. Hier zitten kikkers ðŸ¸!!! En je kan geen kant op. De ene kant van het pad zit een muur en de andere kant is een soort ravijn naar de laag onder ons. Ohhhh 😲😲 ik heb geneuried tot we in de kamer waren. En inwendig gegild 😓 (Ik neurië als ik bang ben of pijn heb) Gehaald!! Wifi doet het weer in de kamer dus nog even facetimen met Levi, (die, als hij zichzelf in beeld ziet niet meer praat, maar de hele tijd gekke bekken trekt.) En met oma. Goede afsluiter van de dag.⤠Kai wil niet facetimen, dat zegt ons alleen maar dat het goed gaat met hem. 😘 Slaap lekker Freek, trusten Arie. 🊠Zal ze nog gaan missen straks.😉😂
Reacties
|
Petra |
|
Jolanda |
Volg Mijn Reis © 2024. Alle rechten voorbehouden.
Algemene Voorwaarden | Linkpartners | Contact