TOWARS IN GOA!
Geplaatst
op 01 maart 2020 om 13:55 uur
TOWERS IN GOA!
Vrijdag gingen we dan op weg naar Goa! Ik was superblij dat ik de vrijdagmiddag
en zaterdag ochtend vrij gekregen had, en keek super uit naar dit weekend.
Kennedy en Eric hadden zowel mijn tickets geboekt, als het appartement
uitgezocht, dus erg voorbereid voelde ik me niet. Maar dat is misschien wel één
van de belangrijkste dingen die ik hier geleerd heb. Soms een stapje terug te
nemen, de touwtjes een beetje laten vieren, en even niet over álles controle te
hebben.
Het station in Udupi was weer overwhelming. Niet dat het station zelf zo
groot was, maar de vele aandacht die we kregen van de mensen hier, was dat zeer
zeker wel. Niet alleen de mensen gaven ons een overload aan aandacht, maar
zelfs de honden deden hieraan mee. Eén jonge hond bleef Kennedy en mij achtervolgen,
en bleef in onze kuiten bijten. Iedereen die me een beetje kent, weet dat ik
dit natuurlijk helemaal gewéldig vond (NOT). Eénmaal in de trein, hadden we
onze zitplekken snel gevonden. Doordat we deze keer wél van tevoren kaartjes
hadden gekocht, hadden we een fatsoenlijke plek, in tegenstelling tot toen ik
met pap naar Mangalore ging. In de trein kwamen we een wat ouder Brits koppel
tegen, en we besloten bij hun te gaan zitten, omdat er toch plek genoeg was. Na
heel wat gesprekken over reizen in India en natúúrlijk over voetbal (ja, wat
anders?), en na een supermooie zondersondergang gezien te hebben vanuit de
trein over het meer, kwamen we al snel aan in één van de treinstations in Goa. Dit
was het grootste trienstation in Goa, en dat werd al snel duidelijk. Zonder
enig probleem vonden we de weg, want alles stond ook in het Engels aangegeven,
en voor we het wisten, zaten we in een prepaid taxi naar ons appartement. Echter,
toen we dachten dat we op de bestemming aangekomen waren, zagen we nérgens ons
appartement! We besloten maar te bellen, waarna we werden opgehaald door de
eigenaars van het appartement. Helaas bleek het appartement toch wat verder weg
te zijn van het strand dan wat de site aangegeven had, maar verder was het
prima. We hadden een kamer voor 3 personen geboekt, maar al snel bleek dat we
twee afzonderlijke kamers hadden. We maakten een grapje over dat we wel
allemaal bij Eric in de kamer gingen, omdat hij een kingsize bed had (én een
vriendin). Vervolgens maakten we ons snel klaar en gingen we naar een bar. Deze
avond bestond verder uit Westers eten en de nodige biertjes, met heel veel
plezier. Nu ik dit schrijf, heb ik inmiddels al zoveel meer met Eric en Kennedy
meegemaakt, dat het haast niet voor te stellen was dat dit ons eerste weekend
weg was. In dit weekend hebben we elkaar zo goed leren kennen, en zulke goede gesprekken
gehad. Dit was denk ik het moment dat ik besefte dat ze meer dan gewone travelmaatjes
voor me zouden zijn! Eenmaal terug in het appartement, besloten we ons grapje tot
waarheid te maken, en sliepen we gezellig met z’n allen in Eric’s kamer, als
een goede afsluiting van de dag.
De volgende dag hadden we het allemaal vrij zwaar, en we besloten dat het
maar het beste zou zijn om naar het strand te gaan en daar te gaan chillen. Over
deze middag kan ik verder weinig vertellen, want letterlijk het enige wat we
gedaan hebben, was hangen aan het strand, met het nodige eten en drinken, en
dit was precies wat we nodig hadden. Even ontsnappen van de chaos in het
ziekenhuis, en eventjes helemaal in de relax modus. In de avond besloten we uit
eten te gaan in één van de bekendere restaurants in het zuiden van Goa. Dit was
het moment dat Kennedy en ik daadwerkelijk kennis maakten met de spices van
India, want wat was dit ongeloooflijk pittig! De nodige drankjes waren er om
onze mond mee af te koelen, haha! Nadat we uit eten gegaan waren, besloten we
om terug te gaan naar het appartement, waar we weer in Eric’s kamer beland
waren en wat spelletjes gedaan hebben. Ook dit was weer een geweldige avond, en
wat ben ik wederom dankbaar voor alle mogelijkheden die ik gekregen heb tot nu
toe in India…
Het was inmiddels zondag geworden, en we besloten om te ontdekken wat de
binnenstad van zuid Goa te bieden had. Toen we de taxi regelden, bleek echter
dat het een stuk langer rijden was, dan dat we daadwerkelijk dachten. Zoveel
tijd in Goa zelf hadden we dus niet. We besloten een kerk te bezoeken, waar we
per toeval het Britse koppel van de trein tegenkwamen! Na wat gekletst te
hebben, zijn we doorgegaan naar een museum. Dit museum had iets met Nederland
te maken, maar wat dat is, ben ik al lang weer vergeten. Wat ik niet vergeten
ben, is dat het van de binnenkant súpermooi was, met hele mooie schilderingen
aan de muren. Ja, het blijkt wel, dat mijn passie meer in de kunst ligt, dan in
de historie… Toch merk ik wel dat ik steeds meer geïnteresseerd raak in de
geschiedenis, en graag alles wil weten over wat ik tegenkom. Misschien moet ik
dan toch maar eens de boeken in nog over dit museum ????. Na het museum was het
tijd voor de kathedraal. Natuurlijk was ik veel te bloot gekleed en mocht ik de
kathedraal niet in. Kennedy had een lange broek bij zich, en we besloten omstebeurten
naar binnen te gaan, waarbij mijn looks die van iedereen overstegen hahaha (ik
vrees dat dit nog wel op insta terecht komt). Tot slot besloten we naar ‘that
thing on the hill’ te gaan, waarvan we allemaal de naam niet wisten, maar wat
leek op een oude ruïne. Voor Kennedy en mij was dit het hoogtepunt van de dag,
omdat het gewoon zó mooi om te zien was! Terwijl het eigenlijk dus niet eens
een toeristische attractie was… Kort daarna was het tijd voor ons om ons op te
laten halen, en weer terug te gaan naar Manipal. Dit was een geweldig weekend,
en later bleek dat dit nog maar het begin was van al onze geweldige trips die
ons te wachten stonden <3.
Reacties
Maartje
Geplaatst op 03 maart 2020 om 10:40 uur
Weer zo'n mooi verhaal, fijn dat je vrij had gekregen om dit te mogen mee maken.
|