Namasté, namasté, namasté!
Geplaatst
op 01 december 2016 om 14:02 uur
Namasté lieve vrienden, familie en andere lezers!:)
Sorry, maar het blijkt dat het ons duidelijk niet lukt om
jullie elke week op de hoogte te houden. Alweer twee en halve week terug dat we
schreven! Teveel te beleven hier;)
Jaja… ‘namasté’ horen wij tegenwoordig elke dag heel
vaak! Alle lepra patiënten geven ons elke dag een warm welkom!
Ondertussen zit Lisanne niet meer op de surgical ward
(waar ze ook een dag heeft meegelopen op de operatiekamer), maar is zij na haar
vakantie begonnen op de lepra vrouwen afdeling en zit Tesja voor de derde week
op de lepra mannen afdeling. Ook gaan we op de woensdag tegenwoordig naar de
Patan Clinic. Dit is een kliniek in Kathmandu, omdat het ziekenhuis voor
sommige patiënten erg ver weg is. Op woensdag komen daar alle lepra patiënten
naar toe, erg interessant! Daarnaast zijn we nog maar met z’n tweeën overgebleven
in het training center, Miriam en Luca zijn allebei terug naar Zwitserland en
Nieuw-Zeeland. Voordat Miriam ging hebben we nog bij onze buren gegeten. We
werden uitgenodigd, vooral omdat Miriam scones ging maken met Shaju. Tesja en
ik hebben hier ook zeker wat van opgestoken! Ze waren heerlijk en het eten,
speciaal door haar gekookt, was ook zeer goed te doen! Gezellige avond gehad,
foto’s gekeken en gekletst over het leven! (jaja;)) Van Luca en Miriam hebben
we wel even goed afscheid genomen met pannenkoeken en ballonnen!
Afgelopen week heb ik (Lisanne) een ontzettend leuke week
gehad! Bram en mama kwamen eindelijk langs! Tesja en ik gingen ze ophalen van
het vliegveld en we hebben de eerste dagen in Kathmandu doorgebracht. Naar de
‘Monkey’ tempel geweest en naar de crematieplaats in Kathmandu (Pashupatinath
temple). De rest van de week heb ik het ziekenhuis laten zien, zijn we gaan
kano varen op het meer in Pokhara en hebben we een hele dag in de jungle
gelopen in Chitwann National Park. Een superweek gehad!
Ondertussen maakte ik (Tesja) een hoop mee in het
ziekenhuis. In de week dat Lisanne weg
was, mocht ik een dagje op de operatiekamer mee kijken. Een erg gezellige en
leerzame dag waarin een dokter mij even uit de operatiekamer riep om een
Nederlands operatieverslag te vertalen in het Engels. Tja, hoe vertaal je
‘beteugelen’? ;) De lepra afdeling is totaal anders dan de surgical- en medical
ward. De meeste patiënten zijn hier langdurig vanwege ulcers, reacties op de lepra
medicijnen en postoperatieve wonden.
Sommige wonden die ik hier zie zijn extreem groot, vies en kunnen erg
stinken. De patiënten daarentegen zijn heel erg vriendelijk en vinden het erg
leuk om je wat Nepalees te leren en je vragen te stellen. Soms denken ze dat ik
doof ben, omdat ik niet alles in het Nepalees begrijp en gaan ze hard tegen me
schreeuwen, haha! In de middag is er vaak niet heel veel te doen op de lepra
afdeling, vandaar dat ik een game heb gemaakt en deze samen met de patiënten
heb gespeeld (zie foto). Helaas was de game na het weekend alweer weg, omdat
een patiënt, die ontslagen was, deze mee naar huis had genomen als aandenken
aan mij….
In de Patan Clinic heb ik mijn eerste biopsie gedaan, dat
was wel even spannend! Ik had het hechten in een ver verleden wel eens geleerd,
maar om dat nu direct in de praktijk te doen…. Gelukkig werd ik erg goed
begeleid door de dokter en ging het allemaal goed! Ook na werktijd heb ik
genoeg gedaan. Zo ben ik naar een ‘fellowship’ geweest, maar dit is nog best
lastig te verstaan zo in het Nepalees. Ook was er de hele week een Engelse
chirurg die het dhal bhaat maar niets vond voor zijn lichaam, dus ging hij
gezellig met mij mee sporten na werktijd.
Daarnaast heb ik mijn eerste Nepalese bruiloft
meegemaakt! Een Nepalese jurk gekocht en ik was klaar voor het feest (zie foto).
Een bruiloft is hier wel anders, maar het was super om dit een keer meegemaakt
te hebben! Dezelfde avond werd ik uitgenodigd bij mijn buren, samen met de
Engelse dokter. Dit werd een gezellig avond met wodka en zelf gebrouwen
alcohol, wat heb ik een schik gehad!
Toch is het echt niet altijd even leuk. Zo zijn er wel
eens frustraties over de manier hoe bepaalde dingen hier gaan in het
ziekenhuis. Zo zien wij geregeld dat lang niet alle lepra wonden dagelijks
worden verzorgt, terwijl dit wel noodzakelijk is. Ook de manier waarop
verpleegkundigen verantwoordelijkheid dragen vinden wij wel eens jammer. Als
voorbeeld een casus van een man waarvan zijn ulcers op beide voeten extreem
stinken. De man zelf is ook vies en zijn hele bed zit onder het pusvocht van de
ulcers. Deze man was erg zwak, maar hierbij moesten wij met het idee komen om
de vitale functies te meten en dit over te dragen aan een dokter of de
nachtdienst. Er zijn nog genoeg punten waar wij hier een verschil kunnen maken.
Ook zijn we met verschillende onderwerpen bezig om een klinisch les over te
geven, om zo onze kennis over te dragen op de verpleegkundigen. Vanochtend
hebben we onze eerste presentatie gegeven voor een grote groep van de staff van
het ziekenhuis. Best een beetje spannend! Aangezien we de presentatie ook in
korte tijd moesten maken. We kregen positieve reacties en dokter Indra vond het
ook goed! Dat is dan toch wel heel erg fijn…
Na het sporten vanmiddag, hopen wij zo op een warme douche,
dit blijft altijd nog een verassing! Haha.
O en onze Nederlandse Calvé pindakaas pot wordt nu
gebruikt als koffiepot!!:)
Al het liefs uit Nepal,
Tes&Lies
Reacties
Arnold van den Broek
Geplaatst op 24 december 2016 om 23:49 uur
Lisanne en Tesja,
Gezegende Kerstdagen toegewenst!
|
Alie Luigjes
Geplaatst op 14 december 2016 om 19:39 uur
Hoi Lisanne
Het is er eindelijk van gekomen om jullie blog te lezen. Erg leuk en interessant hoor!
Hartelijke groetjes en veel succes en plezier verder.
|
Jasper
Geplaatst op 07 december 2016 om 12:34 uur
Heehee Lisanne en Tesja, wat een mooie verhalen om te lezen allemaal! Heel veel succes en plezier nog samen & geniet er van :)
Groetjes Jasper
|
Arjan
Geplaatst op 06 december 2016 om 23:19 uur
Super gaaf tes.. Erg leuk!
Gr arjan
|
buurtzorg collega's
Geplaatst op 06 december 2016 om 22:01 uur
Ha die Tesja
Leuk om weer wat van je te horen en te zien. Al reaktie gehad op je vraag over de wond? Mondkapjes op de foto komen ons bekend voor😂😜 Het is hier de afgelopen dagen iezuuug koud. Er ligt al een buurtzorg fleece plaid op je te wachten om te kou te weerstaan als terug bent! Groetjes van alle dames van de Noordersingel
|
Reini
Geplaatst op 03 december 2016 om 18:10 uur
Heerlijk om te lezen weer Tesja en Lisanne. ik heb het idee dat jullie al aardig ingeburgerd zijn en dat sommige patiënten jullie al een beetje kennen. Ben super trots op jullie wat jullie daar allemaal doen. Toch heel anders dan hier in Nederland. Tesja het begint nu wel dichtbij te Komen. Over 2 weken vertrekken we .....xxx
|
Anja
Geplaatst op 02 december 2016 om 15:20 uur
Jeeh Tes, mooie verhalen weer...... tijd gaat snel. Het komt ook allemaal indrukwekkend over. Zeker de behandeling van de lepra wonden lijkt mij niet altijd gemakkelijk..... maar goed, daarom ben ik ook geen verpleegster :-)
Heel veel plezier nog samen. Tot over 2 weekjes, Anja XX.
|
wilma, Vincent en Luc
Geplaatst op 01 december 2016 om 15:47 uur
Leuk lies om te zien hoe je daar die presentatie geeft ! wat zullen jullie groeien in alles wat je daar doet en leert zeg.
En Tesja , wat moet je blij zijn dat je met die verzorging van de wonden buiten staat , pff wat zal dat een stank zijn.
lang op gewacht maar weer een leuk verslag .... x
|