Een compleet andere wereld, die me compleet veranderd!
Geplaatst
op 16 juni 2017 om 02:06 uur
Donderdag 15 juni
Hola hola!
Hier weer blog! Vorige week maakte ik me nog zorgen dat ik zo veel tijd over had, en ik nog weinig mensen kende. Nu is het m’n eerste middagje thuis deze week, dus hoe snel kan het veranderen! Positief natuurlijk!
Ik zit hier nu precies twee weken, het is niet normaal hoe snel het gaat! Aan het begin dacht ik; zeven weken is wel lang om alleen van huis te zijn. De laatste twee dagen denk ik alleen maar; ik wilde dat ik er nog tien geboekt had!
Afgelopen maandag begon mijn tweede schoolweek. Deze keer weer met een andere leraar, af en toe wisselen ze van klas. Mijn lerares van vorige week was een behoorlijk enthousiaste, extraverte vrouw met heel veel humor. Mijn leraar van deze week is een wat oudere man, juist ingetogen, heel zachtaardig, geduldig en rustig. Of op zijn Colombiaans ‘tranquilla’. Met hem is het juist op een andere manier heel gezellig. Het is leuk om te zien hoe je van verschillende mensen op verschillende manieren kan leren. Hoe het karakter van iemand ook is, Colombianen zijn hele vriendelijke, open, ontspannen mensen over het algemeen! En het is geweldig om daar tussen te mogen leven!
Dinsdag was het na schooltijd snel naar huis lopen. Daar wachtte de lunch, en deze keer met een extra gast aan tafel. Dan komt de wijn ineens op tafel en wordt het nog uitgebreider. Nou had mama Gilma wel de neiging om de wijn net zo hard door te schenken zoals ze dat met de mango en ananas sappen ook doet. Dus dat was deze keer wel heel duidelijk nee zeggen, want mij heb je met iets te veel al in slaap, haha!
Sophie, een vriendin van Julieth uit Frankrijk bleef lunchen. Daarna zijn we met z’n drieën naar een spa geweest. Gewoon een hele middag relaxen met alles er op en eraan. Sauna, maskers, zwembad, jacuzzi. Zoiets als de wellness resorts in Nederland, alleen dan waren er geen andere mensen. Heerlijk dus!
Na die tijd hebben we nog even wat gedronken met wat Colombianen. Sophie gaat morgen terug naar Frankrijk, na hier 4 jaar gewoond te hebben. Dat kan ik me bijna niet voorstellen…
Woensdag was een heerlijke zonnige dag, eindelijk! Woensdagmiddag hebben we in de stad gegeten. Ik moest nog een tijdje op Julieth en mama Gilma wachten, maar ik heb heerlijk in het zonnetje gezeten en genoten van alle verschillende mensen die langsliepen. In de avond zijn we naar een bar geweest in La Candalaria, de toeristische wijk van Bogota waar ook International House is. Elke woensdag is daar een Language Exchange. Dus talen uitwisselen met allerlei mensen. Ik verwachte daar veel buitenlanders te vinden, maar het waren vooral Colombianen. We gingen er met z’n drieën naar toe en waren de eerste. De mensen die daarna binnen kwamen, kwamen meestal alleen. Het gaat allemaal heel gemakkelijk. ‘’Hoi,, kom je er bij zitten? Hoe heet je, waar kom je vandaan?†Voor mij was het eerst wel even onwennig, aangezien ik van mezelf redelijk onzeker ben en heel verlegen kan zijn. Daar kreeg ik hier helemaal niet de kans meer voor. Ik heb niet geteld met hoe veel mensen ik heb zitten praten, heb zitten lachen of ontmoet heb. Juist omdat ik de enige buitenlander was ging iedereen bij me zitten en ik werd overspoeld door nieuwsgierige vragen en leuke gesprekken. Aan het eind van de avond had ik zelfs last van m’n stem. Ik heb het eg naar m’n zin gehad. Julieth vertelde me vol blijdschap hoe geweldig ze het vond om mij zo tussen als die mensen te zien. Ze was behoorlijk blij dat haar ‘zusje’ alle verlegenheid verloor. Voor mij ook heel apart, maar ik heb er erg van genoten. Volgende week gaan we weer, en de meeste mensen die ik gesproken heb ook. Waarschijnlijk gaan we tussendoor ook nog wel wat samen doen. Colombia is me echt aan het veranderen, ik begin me al aardig thuis te voelen!
Ik voel me veel zekerder, ondanks dat ik in een compleet andere wereld leef. Ik leer veel van de cultuur, en het Spaans gaat me steeds beter af. Ik had nooit gedacht dat het me zo goed af zou gaan!
De manier van leven en de mensen zijn super. Er zijn wel veel verschillen, het verschil tussen arm en rijk is bijvoorbeeld erg groot. In het centrum en hier in de buurt zijn veel daklozen, en ik het noorden vind je ze bijna niet. Het is ook een stad met veel diversiteit. Er wordt veel op straat verkocht aan eten, sierraden, souvenirs, maar ook de meest gekke dingen. Zo vind je bijvoorbeeld midden op straat een weegschaal. Dan kun je je voor 500 pesos wegen. Ik zou er toch niet graag voor kiezen, maar alles kan!
Hier werkt het busvervoer heel makkelijk. Ze gebruiken hier ook een soort van ov-chipkaart. Die kun je opladen tot zoveel je wilt. Als je ‘incheckt’ wordt er 2200 pesos afgehaald. Dat is omgerekend ongeveer €0,70. Het maakt niet uit of je vijf minuten moet reizen of twee uur. Hoe ver je ook reist, als je binnen de stations blijft betaal je niks meer. Je hoeft ook niet uit te checken. Je loopt gewoon de poortjes weer uit. Mensen kunnen dus gewoon de hele dag de hele stad doorreizen voor €0,70. Dus gaan ze in de bus verkopen. Soms heb je mensen die met een microfoon en een speaker de bus binnenstappen en gaan rappen. Of met hun gitaar een liedje zingen. De verkopers kunnen soms opdringerig zijn, maar mensen die entertainen vind ik altijd wel grappig!
Het is voor mij nog wel een gepuzzel hoe ik ergens kan komen met de bus, maar ik hoef er maar weinig gebruik van te maken. Naar school en naar de stad loop ik, en naar de kerk weet ik nu de weg.
Voor ik wegging, kreeg ik veel reacties over mijn keuze voor Colombia. Mensen hebben toch gauw een negatief beeld. Misschien ook logisch, gezien de geschiedenis. Maar Colombia niet alleen criminaliteit of drugs. Ik heb er nog weinig van gemerkt. Dat betekent niet dat het er niet is natuurlijk, maar als je hier echt leeft leer je een hele leuke, mooie kant van het land kennen. Voor iedereen die nog een fantastische reis wil maken; Colombia is een aanrader! Ik heb de rest van het land nog niet gezien, maar in de hoofdstad is het alleen al leuk. Dus het kan in de bergen, langs de stranden met warmte en zon, en in de amazone alleen nog meer beter worden!
Ik heb het hier super naar m’n zin en heb al veel geleerd! Ik vind het erg leuk om te horen dat er mensen het leuk vinden mijn verhalen te lezen. Natuurlijk denk ik elke dag aan jullie lieve mensen in Europa! Ik bel redelijk veel met thuis, want soms is het gewoon lekker om alles in het Nederlands te delen.
Ik wens jullie een heel fijn weekend! Voor mij een lange, want maandag is een feestdag! (Colombia heeft er per jaar heel veel, want een luxe!)
Susan
Reacties
Tineke Marsman
Geplaatst op 18 juni 2017 om 09:37 uur
Ontzettend leuk Susan. Vooral blijven genieten ditzij ervaringen voor het leven.
|
Sjacco
Geplaatst op 17 juni 2017 om 23:41 uur
Wat een mooie belevenis Susan, een wereldervaring!
Je verhalen zijn mooi om te lezen, succes nog in Colombia!
|
Roelien
Geplaatst op 17 juni 2017 om 07:12 uur
Super ervaring joh!! Geniet!!
|
Annieta
Geplaatst op 16 juni 2017 om 22:21 uur
Super fijn dat je het naar je zin hebt .je schrijft prachtig...liefs Mams
|
Sandra
Geplaatst op 16 juni 2017 om 09:02 uur
Hoi Susan,
Wat mooi om te lezen hoe je het colombiaanse leven ervaart. Leuk ook dat je zo veel dingen opvallen in dit onbekende land voor je. Geniet met volle teugen en God is erbij!
Veel liefs,
Sandra
|
jacqueline
Geplaatst op 16 juni 2017 om 08:34 uur
Leuk om je verhalen te lezen. Geniet ervan!
|