30 april Valkenburg St.Pietersberg
Geplaatst
op 30 april 2021 om 17:05 uur
Vandaag al vroeg wakker, zoals ik als kind had als ik op schoolreisje ging. Om 8 uur stond ik al gepakt en ga(rug)zakt om te vertrekken. Ik zou het ontbijt afzeggen om vroeg te vertrekken. Eenmaal beneden werd mij gezegd dat het pinapparaat het niet deed. En of ze ontbijt voor onderweg voor me moesten klaarmaken? Of ik maar even wilde gaan flappentappen. Als ik dan toch geld moet halen, maken jullie dan maar een uitgebreid ontbijt voor me. Zo volgzaam als ik ben loop ik de deur uit op zoek naar een flappentap. Na 3 keer de weg te hebben gevraagd en een rondje te hebben gelopen, ben ik het zat en ga terug naar het hotel. Als ik daar aankom staat er een andere vrouw achter de balie die zegt dat de pin het wel doet. Inmiddels is ook mijn ontbijt klaar in 2 veel te grote dozen. Ik eet de banaan van mijn lunch van gisteren op en zet er stevig de pas in om voor 13:30 in de trein te zitten. Ik vraag me af of ik het ga halen om in de dal-uren te reizen. Omdat ik vanuit Valkenburg eerst 1,7 km naar de route moet lopen gebruik ik mijn telefoon voor navigatie. Toch mis ik ergens een afslag en kom uit in Houtem. Ik besluit i.v.m. tijd een alternatieve route te nemen. Om ongeveer 10 uur belt Frits, een gepensioneerd collega die in Cadier en Keer woont. Of ik al onderweg ben en waar we elkaar kunnen treffen. Ik besluit mijn alternatieve route door zijn straat te laten lopen, maar daarvoor is de snelste weg over de Bemelerberg. Weer een lekkere klim, maar erg mooie route. Bij Frits en Els krijg ik een heerlijke punt rijstevlaai met slagroom. Bij mijn tweede bak koffie krijg ik er weer een halve punt vlaai bij; dan heb ik gelijk geluncht. Na zo’n 3/4uur ga ik weer verder en heb de hoop dat ik buiten daluren reis al opgegeven. Dan maar bijbetalen als het moet. Frits zet me af op de route waar ik Maastricht in loop. Dwars door het centrum moet ik naar de Pietersberg die eigenlijk vrij laat echt begint te stijgen. Boven op de top loop ik om de ruïnes heen en laat een paar passanten foto’s van me maken terwijl ik helemaal alleen een klein flesje prosecco opendraai. Na die klim smaakt dat heerlijk en lest de dorst voor een paar minuten. Daarna loop ik naar het officiële eindpunt van het Pieterpad; het panorama platform boven de afgraving van de Pietersberg. Een lichte emotie overvalt me: heb ik toch weer geflikt. En ik ben blij dat het doel voor mezelf is bereikt. Na nog een paar foto’s is het tijd om af te dalen naar het station. In Eindhoven stap ik over op de intercity naar Den Haag. Als er controle komt wordt mijn spits reizen met de mantel der liefde bedekt. Ik dommel een beetje in en ben blij dat ik Den Haag binnen rijd. Na 7 minuten zit ik in de bus en app Coby dat ik rond 18:30 op het plein aankom. En na het uitstappen vliegt een enthousiaste hond op me af en krijg ik een heerlijke knuffel en zoen van Co. Blij dat ik haar weer kan vasthouden. Dit was een mooie afsluiting van een mooie nuttige reis. Tot ooit!
Reacties
Er zijn nog geen reacties geplaatst.